تا اینجا در مسأله به جا آوردن فریضه حج از سوی وی هیچ حرف و حدیثی نیست، اما پرسش این است که آیا واقعاً هدف اصلی رئیس جمهور افغانستان تنها همین است؟

برای فهم این موضوع بناچار باید شرایط افغانستان امروز و تناسب نیروهای تأثیرگذار در روند تحولات این کشور را در نظر گرفت و به سفر اشرف غنی احمدزی افزون بر ادای یک فریضه مذهبی بار سیاسی هم قایل شد. در نگاه سیاسی به سفر رئیس جمهور افغانستان به عربستان می‌توان نکات نسبتاً مهمی را شناسایی کرد. نکاتی که کم و بیش با شرایط جاری در این کشور در ارتباط قرار می‌گیرند و عربستان می‌تواند در آنها تأثیرگذار فرض شود؛ ولی پیش از این بحث نیاز خواهد بود که از سه نیروی تأثیرگذار در تحولات جاری افغانستان یاد شود.

نیروهای جهادی، نیروهای تکنوکرات لیبرال و نیروی روحانیت، نیروهای جهادی و روحانیت در افغانستان از دوران جهاد در افغانستان علیه ارتش سرخ شوروی سابق به نوعی در ارتباط با عربستان قرار داشته اند. اما نیروهای تکنوکرات که از قضا اشرف غنی احمدزی هم از آنهاست، به هر حال به لحاظ فکری نباید با سیاستهای بنیادگرایانه حکومت عربستان رابطه خوبی داشته باشد؛ ولی واقعیت آن است که انتخاب اولین سفر وی پس از چین به یک کشور مهم منطقه ای در حوزه اسلامی نمی تواند در هدف حج عمره قابل توضیح باشد.

ظن غالب آن است که رئیس جمهور افغانستان محاسبات سیاسی خاص خود را دارد و بدرستی می‌داند که چگونه می‌تواند اولاً خود را از اتهام خالص نبودن در اعتقادات مذهبی اش در جامعه بشدت مذهبی و سنت گرای افغانستان خلاص کند و ثانیاً در معادله قدرت هوای کدام جناح قدرتمند در درون کشور را با پیوندهای خارجی داشته باشد تا به سرنوشت حاکمانی در افغانستان دچار نشود که  مناسبات قدرت را بدرستی درک نکردند و خود و کشورشان را درگیر بحران و در معرض قربانی شدن قرار دادند.

او می‌خواهد نیروهای جهادی و نیروهای روحانی قدرت گرا را در کنار نیروهای لیبرال- تکنوکرات قرار دهد و از این طریق تجربه جدیدی از سازگار کردن اندیشه های رقیب و متضاد را به دست آورد.