بنا به روایات رسیده از ائمه اطهار (عَلیه السَلام) تلاوت قرآن و آموزش آن دارای آثار و برکات فراوانی می باشد؛ چنانکه در این باره از حضرت محمد (صَلى الله عَليه وَ آله) نقل شده است که ایشان بیان داشته اند: اِنَّ البَيتَ اِذا كَثُرَ فيهِ تِلاوَةُ القُرآنِ كَثُرَ خَيرُهُ وَ اتَّسَعَ اَهلُهُ وَ اَضاءَ لاَهلِ السَّماءِ كَما تُضى ءُ نُجومُ السَّماءِ لاَهلِ الدُّنيا؛ خانه اى كه در آن قرآن فراوان خوانده شود، خير آن بسيار گردد و به اهل آن وسعت داده شود و براى آسمانيان بدرخشد چنان كه ستارگان آسمان براى زمينيان مى درخشند؛ و در جایی دیگر می فرمایند: از خواندن قرآن غافل مباش، زيرا كه قرآن دل مرده را زنده مى كند و انسان را از فحشاء و زشتى باز مى دارد.

همچنین پیامبر (صَلى الله عَليه وَ آله) در باب ثمرات اخروی تلاوت قرآن فرموده اند: اِن اَرَدتُم عَيشَ السُّعَداءِ و َمَوتَ الشُّهَداءِ و َالنَّجاةَ يَومَ الحَسرَةِ و َالظِّلَّ يَومَ الحَرورِ و َالهُدى يَومَ الضَّلالَةِ فَادرُسُوا القُرآنَ فَاِنَّهُ كَلامُ الرَّحمانِ و حِرزٌ مِنَ الشَيطانِ و رُجحانٌ فِى الميزانِ ؛اگر زندگى سعادتمندان، مرگ شهيدان، نجات روز حسرت (قيامت)، سايه روزِ سوزان و هدايت در روز گمراهى را مى خواهيد، قرآن را ياد بگيريد كه آن سخن خداى مهربان است و سپرى است در مقابل شيطان و سنگينى در ترازوى اعمال؛ و نیز می فرمایند: هر كس براى كسب رضايت خدا و آگاهى در دين قرآن بياموزد، ثوابى مانند همه آنچه كه به فرشتگان و پيامبران و رسولان داده شده، براى اوست.

علاوه بر این امیرالمومنین امام على (عَليه السَلام) بیان می دارند: اَلا اِنَّ فيهِ عِلمَ ما يَأتى و َالحَديثَ عَنِ المَاضى و َدَواءَ دائِكُم و نَظمِ ما بَينَكُم؛ آگاه باشيد كه دانش آينده، اخبار گذشته و درمان دردهايتان و نظم ميان شما در قرآن است؛ و همچنین این امام همام در باب آموزش قرآن به فرزندان می فرمایند: وَ حَقُّ الوَلَدِ عَلَى الوالِدِ أن يُحَسِّنَ اِسمَهُ وَ يُحَسِّنَ اَدَبَه ُ، و يُعَلِّمَهُ القُرآنَ؛حقّ فرزند بر پدر، آن است كه نام خوب بر او بگذارد و او را خوب تربيت كند و قرآن به او بياموزد؛ و رسول اكرم (صَلى الله عَليه وَ آله) بیان می دارند:  هر كس فرزندش را ببوسد، خداوند عزّوجلّ براى او ثواب مى نويسد و هر كسى كه او را شاد كند، خداوند روز قيامت او را شاد خواهد كرد و هر كس قرآن به او بياموزد، پدر و مادرش دعوت مى شوند و دو لباس بر آنان پوشيده مى شود كه از نور آنها ، چهره هاى بهشتيان نورانى مى گردد.

منابع:

1-كافی، ج2: 610؛ ج6: 49.

2-البرهان فی تفسیر القرآن ج1: 19.

3-الحیاه(ترجمه ی احمد آرام)، ج2: 234.

4-وسائل الشيعه، ج6: 184.

5-نهج البلاغه(صبحی صالح): 223، 546.