زیارت قبور مردگان موجب عبرت گرفتن زیارت کننده می شود زیرا وی را از خواب غفلتی که بسیاری از انسان ها گرفتار آن هستند بیدار کرده و به او یادآوری می کند که زندگی دنیا برای همیشه باقی نیست و دست او نیز روزی از این دنیا کوتاه می شود و آنچه باقی و ماندگار است عمل صالح می باشد. پیامبر گرامی اسلام (صَلى الله عَليه وَ آله) در این باره می فرمایند: زُورُوا القُبُور فِانُّها تُذَکُرَکُم الآخِرء؛ قبرها را زیارت کنید، زیرا موجب یادآوری آخرت و قیامت می گردد. همچنین در روایت دیگری آن حضرت می فرماید: زیارت قبور مایه ی یادآوری مرگ است.

زیارت قبر مؤمن و قرائت قرآن، فاتحه و دعا در نزد قبر مؤمن موجب خشنودی و مغفرت او می شود و در گذشته از ثواب اعمال زایر بهره مند می گردد و از این جهت وقتی کسی به زیارت اهل قبور می رود، آن ها خوشحال می شوند. امیرالمؤمنین علی (عَلیه السَلام) در روایتی می فرمایند: زُورُوا مَوتاکُم فَاِنَّهُم یَفرَحونَ بِزیارَتکُم؛ مردگانتان را زیارت کنید که همانا آن ها با زیارت شما خوشحال می شوند.

زیارت قبور علاوه بر ثوابی که برای مرده دارد، پاداش فراوانی نیز برای زیارت کننده ایجاد می کند که باعث برخورداری از مغفرت و رحمت الهی می گردد. امام رضا (عَلیه السَلام) در این رابطه می فرمایند: مَن أَتی قَبرَ أخیه ثُمَّ وَضَعَ یَدَهُ عَلَی القَبرِ وَ قَرَأَ انّا أَنزَلناهُ فی لَیلَةِ القَدر سَبعَ مرّاتِ أمِنَ یَومَ الفَزِعَ الأَکبَر؛ کسی که به نزد قبر برادر مؤمنی آید و دستش را بر قبر گذاشته و در شب قدر هفت مرتبه سوره ی قدر را بخواند، خداوند او را در روز قیامت از فزع اکبر ایمن سازد. همچنین آن حضرت می فرمایند: هر کس چنین کند خداوند او و صاحب قبر را بیامرزد.

همچنین از امام علی (عَلیه السَلام) منقولست که ایشان بیان داشته اند: وارد شوید به قبرستان هایی که حق ساکنان در آن قبرها بر شما لازم است و طلب کنید از خدا روزی را نزد آن ها یعنی؛ رفتن به زیارت آن ها موجب وسعت روزی می شود، پس بدرستی که آن ها خوشحال و مسرور می شوند و به سبب رفتن شما به زیارت ایشان، باید طلب کند هر مردی حاجت خود را نزد قبر پدر و مادر خودش بعد از آنی که دعا نماید از برای آن ها.

اما باید توجه داشت چون روح میت با قبر خود ارتباط بیشتری دارد زیارت اموات بر سر قبرشان اثر بیشتری خواهد داشت. نباید گفت: برای اموات فرقی ندارد! چه سر قبرستان رویم و چه جای دیگر، فقط به یاد آن ها بودن کافی است؟ چراکه مؤمنانی که به زیارت اهل قبور می روند به واسطه ی دریچه ی قبور، خود را به روح آن معصوم، عالم، شهید، مؤمن و مقرّب درگاه خدا مرتبط نموده و به این وسیله با تمام وسعت عالم معنی با ارواح ارتباط پیدا می کنند و بهره کافی می گیرند.

منابع:

1-ابن ماجه، صحیح، ج1: 113.

2-مسلم، صحیح، ج3: 65.

3-شیخ حر عاملی، وسایل الشیعه، ج3: باب 54، 57.

4-حرانی، تحف العقول: 160.

5-صالحی نجف آبادی، از مرگ تا برزخ: 76.

6-بیگم آزرمی، مردگان از ما چه می خواهند:128-131.