از سقف آغاز می‌کرد. در آسمان پایه زمین بنا را شروع کرده از بالا به پایین خانه خود را می‌ساخت. (جاناتان سویفت نویسنده ایرلندی سفرهای گالیور.)

شماری از نمایندگان مجلس طرح استعفای وزیر محترم راه و شهرسازی را تهیه کرده‌اند. یکی از نمایندگان گفته است: مسکن اجتماعی فقط در مخیله جناب وزیر قرار دارد و طی هجده ماه گذشته فقط حرف آن زده شده است. نمایندگان از ادبیات بد وزیر درباره مسکن مهر انتقاد کرده‌اند و حق دارند. در حقیقت وزیر محترم با «مزخرف» خواندن این طرح فاتحه آن را خواند، زیرا او از محنت مردم اجاره نشین و بی‌مسکن خبر ندارد. او هرگز سری به شهرکهای مسکن مهر از جمله پردیس در سی کیلومتری تهران نزده است. او نمی‌داند مسکن مهر که دنباله فکر بلند امام خميني(ره) درخصوص صاحب چهار دیواری کردن میلیونها ایرانی خانه بدوش و مستضعف بود چه نیروی امیدی در میلیونها ایرانی ایجاد کرده است. او نمی‌داند اگر دلالان و زمین خواران بگذارند که نظایر این شهرها سراسر ایران البته درحواشی شهرها احداث شود تا چه مقدار از نارضایتی‌ها، دلهره‌ها و اضطرار و سرگشتگی مردم بی‌خانمان کاسته خواهد شد. بنیان مسکن در دوران حیات درخشان امام(ره) پی‌ریزی شد. امام از لحظه پیروزی انقلاب درخصوص مردم بی‌خانمان نگرانی داشت. دل بر آنان می‌سوزاند. اولین سفارشهای آن مرد شریف صاحب مسکن کردن مستضعفین بود. افسوس و افسوس!

عنکبوت خانه خود را از سقف می‌سازد و پایین می‌آورد. مسکن اجتماعی مهر که هیچ کس نمی‌داند چیست و فقط مردم شنیده‌اند با اعطای وامی پنجاه یا هشتاد میلیون تومانی که معلوم نیست کدام بانک باید اعطا کند و شرایط آن چیست و ماهانه هر خریدار مسکن ملزم است از یک تا دو میلیون تومان بابت اصل وام و بهره آن، قسط پرداخت کند فقط به درد توانگران و طبقه مرفه می‌خورد که الحمدلله همان طور که می‌توانند پورشه 800 میلیون تومانی یا بنز و مازارتی و فراری میلیارد تومانی خریداری کنند و دست آقازاده‌های کم سن و سال خودشان بدهند که آنان هم دیگران را رهسپار دنیای آخرت کنند، این مسکن‌ها را هم خریده با اجاره‌های گزاف به خانه به دوش‌های بدبخت اجاره خواهند داد.

مسکن اجتماعی آقای وزیر مانند خانه‌ای که «جاناتان سویفت» در یکی از قسمتهای سفرهای گالیور به ناکجا آبادها می‌نویسد در عمل پیاده نشده است، اما صدها هزار مسکن مهر بنا شده است که چون دولت جدید و وزارت راه و شهرسازی از این طرح متنفر است و طبق امریه صریح رهبر معظم انقلاب موظف به اتمام آنها شده‌اند، با ادبیات بد از آنها یاد می‌شود. بهای هر متر ساختمان آن قدر نازل و غیرمنطبق با هزینه‌ها تعیین کرده‌اند که هیچ انبوه سازی به مشارکت در این طرح انسانی و عام المنفعه علاقه ندارد.

اغلب یکی از معاونان وزیر گله و شکایت می‌کند که در فلان ناحیه و در فلان منطقه ده ها هزار مسکن مهر بی‌متقاضی و خریدار مانده است. در حالی که چنین نیست. وقتی در دل بیابان تعدادی زیادی آپارتمان در بلوکهای متعدد ساخته اما از وسایل و تسهیلات لازم مانند دکان و بازار، پلیس، آب، برق، گاز، خدمات شهری، دبستان و دبیرستان، نانوایی، قصابی، سوپر، درمانگاه، پزشک در آنها خبری نیست و سایر وزارتخانه‌ها و سازمانها مکلف و موظف نمی‌شوند ادارات و بنیادهای مربوط به خود را در آن شهرکها تأسیس کنند معلوم است این شهرکها بدون خریدار و داوطلب می‌ماند. در حالی که حدود شصت هفتاد سال پیش جمعی از زرتشتیان سازنده و شریف، شهرک تهران پارس را ساختند برق و آب آن شهرک از ابتدا تأمین بود. از ابتدا خیابانها را آسفالت کردند. حتی باغ دلگشایی که استخر بزرگی داشت برای برگزاری مجالس جشن و عروسی در انتهای شمالی آن ایجاد کردند.  تمام شهرکهایی که طی سالهای 1328 هـ.ش و بخصوص از سال 1334 هـ.ش در اطراف تهران ساخته شد تأسیسات زیربنایی اولیه را داشت و به همین علت بود که شهرکهای اعیانی نشین کامرانیه و فرمانیه و شهرکهای مردم متوسط نشین تهران پارس، تهران نو، نارمک، کن، ونک، اوین، شمیران نو، رستم آباد چهارصد دستگاه (که مخصوص خانواده‌های کارمند بود) احداث شد و تهران کوچک که شمال آن خیابان تخت جمشید (استاد آیت‌ا... طالقانی) جنوب آن شوش و مولوی، مغرب آن سی متری ژاندارمری (خیابان کارگر) و شرق آن شهباز بود، این گونه گسترش یافت و جمعیت یک میلیونی آن به 12 میلیون رسید.

ادامه دارد...