به گزارش قدس آنلاین، رسیدن به قله رفیع کمالات معنوی و انسانی بدون دوستی اولیاء الهی ممکن نیست و پذیرش اعمال و زحمات یک مسلمان در گرو محبت و ولایت اهل بیت (ع) می باشد. در این باره حسین نصر حلوانى مى‏ گوید: ابان بن تغلب گفت: امام حسین (ع) فرمودند: هر كس ما را دوست داشته باشد، از ما اهل بیت نبوّت است. عرض كردم: از شما اهل بیت نبوّت؟ فرمود: از ما اهل بیت نبوّت؛ و این جمله را سه بار تكرار نموده سپس از كلام خداى سبحان، شاهد آورد. همچنین ابن مغازلى با سند خود آورده است: ابوسعید دینار گفت: از امام حسین (ع) شنیدم كه مى‏فرمود: هر كس ما [آل ‏محمّد (ص)] را دوست بدارد، خداى سبحان بواسطه محبّت ما سرانجام او را سود بخشد، اگر چه اسیرى در دیار دور دست دیلم باشد. حقّا كه محبّت ما، گناهان را از پى هم فرو مى‏ ریزد، همانگونه كه وزش باد، برگ هاى خزان زده را از پى هم مى‏ افكند.

در این راستا قاضى نوراللَّه تسترى مى‏گوید: از سخنان امام حسین (ع) این است: دوستى ما [آل‏ محمّد (ص)] را بر خود لازم بدارید، زیرا آن كس كه خدا را ملاقات كند، در حالى كه به ما محبّت مى‏ ورزد، در حوزه شفاعت ما وارد مى‏ شود؛ و نیز برقى با سند خود آورده است: بشر بن غالب اسدى گفت: امام حسین (ع) با من، به سخن پرداخت و فرمود: اى بشر! هر كس ما اهل بیت نبوّت را، دوست بدارد و این محبّت او، جز براى خدا نباشد، ما و او در روز قیامت، همچون این دو - دو انگشت سبّابه خود را به هم اندازه نمود - خواهیم بود كه بر رسول خدا (ص) وارد مى ‏شویم.

منابع:

1-قرآن کریم.

2-حلوانی، نزهة الناظر وتنبیه الخاطر: 85

3-شوشتری، إحقاق‏ الحق، ج 11: 591.

4-برقی، محاسن‏: ج ‏1 :134.

5-علامه مجلسی، بحار الأنوار، ج 27 :90.