هرچند با سه چهار روز تاخیر، حسین فریدون در گفت و گو با ایرنا دخالت خودش را در انتساب رییس بانک رفاه تکذیب کرد و گفت که حق پیگیری قانونی را برای خود محفوظ می داند اما این نخستین بار نبود که حسین فریدون -در ماه های اخیر- خبرساز می شد. 

رییس جمهور توجه کند

حاشیه‌های فریدون وقتی رنگ و بوی اقتصادی به خود گرفت، فریاد خیلی ها به آسمان بلند شد. از جمله، علیرضا زاکانی در بهمن‌ 1394 با بیان اینکه امروز در پسابرجام موج کشور فروشی به راه افتاده، گفت: آقای رئیس‌جمهور به جای اینکه به دنبال فساد و سازمان فساد بگردند، بهتر است به برادرش خودشان، دفتر خودشان و وزارت نفت توجه کنند. برگ دیگری از این دفتر را الیاس نادران رو کرد. وی در نشست انجمن روزنامه‌‌نگاران درباره حمایت حسین فریدون از یکی از بدهکاران بزرگ بانکی گفت: برادر رئیس‌جمهور ستاد انتخاباتی فهرست حامیان دولت را در ساختمان یکی از بزرگ‌ترین بدهکاران بانکی دولت یعنی آقای شب‌دوست قرار می‌دهد، اینها آیا می‌خواهند با فساد مبارزه کنند؟ نادران با تاکید بر ضرورت تعیین میزان بدهی شب‌دوست به نظام بانکی کشور گفت: چه کسی از او حمایت کرده است که به زندان نیفتد؟ اگر آقای حسین فریدون این حمایت را نکرده پس چه کسی کرده است؟

تأسیس صرافی

در همان روزها روزنامه رسالت نیز به انتشار گزارشی درباره حضور فریدون در یک صرافی پرداخت و نوشت:‌ در ترکیب هیات مدیره (یک صرافی) آقای حسین فریدون حضور دارد. پرسش نظارتی این است آیا این آقا همان بزرگواری است که اکنون دستیار ویژه رئیس جمهور است؟ اگر هست چطور می‌شود یک صراف، کارمند دولت یا مدیر یا یک مقام دولتی باشد؟ پس تکلیف قانون منع تصدی دو شغل چه می‌شود؟ اجرای قانون منع مداخله کارکنان دولت در معاملات ارز و سکه و طلا چه می‌شود؟ قانون منع دریافت از دو صندوق چه می‌شود؟ پیش از آن، برخی از سایت‌ها و خبرگزاری‌ها نوشته بودند: حسین فریدون به همراه علی صدقی، مدیرعامل اسبق بانک ملی و مانی مهاجان از اعضای مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت و علی اسدیان، رییس هیئت مدیره گروه تجاری آوا و شرکت آواپارس دوران، دربهمن 1390 به راه اندازی و تأسیس شرکت خرید وفروش نقدی ارز و مسکوکات و طلا ونقره در محل صرافی اقدام کرده است. اما اکنون نامی از این شرکت تضامنی در بین صرافی‌های مجاز بانک مرکزی دیده نمی‌شود.

در واکنش دیگر، محمد ایمانی، عضو شورای سردبیری روزنامه کیهان نیز در یادداشتی با تیتر "اسفندیار دهم و فریدون و اسحاق یازدهم! آیا آنها به هم می رسند؟ " در کانال خود نوشت: آقای حسین فریدون به عنوان شریک آقای صدقی در شرکت صرافی چه توضیحی برای ماجرا دارد ؟ آیا با یک حلقه انحرافی جدید مواجه هستیم که صدای تعامل اسفندیار و مه آفریدهای آن چند صباح دیگر بلند خواهد شد؟  اشاره عضوی شورای سردبیری کیهان به "اسفندیار دهم"، اشاره به نکته ای است که مردم ایران با آن ناآشنا نیستند. همان رابطه اسفندیار رحیم مشایی با محمود احمدی نژاد و شبیه سازی آن با دوگانه رییس جمهور روحانی و حسین فریدون. این شباهت، بیشتر آن جا خودش را می نمایاند که برخی دید و بازدیدهای اسفندیار رحیم مشایی،

-خاصه- با ستارگان و چهره های سرشناس، -بار دیگر و به شکل دیگر- در رفتار حسین فریدون نیز دیده می شود. برای نمونه، حضور حسین فریدون در مراسم ختم و یادبود مرحوم مرتضی پاشایی- خواننده پاپ- در وقت خودش از نگاه رسانه ها دور نماند. در جای دیگر، حسین فریدون از بیت‌الله عباسپور، قهرمان پرورش اندام هم در بیمارستان عیادت کرد و گفت که دولت هزینه‌های درمان این قهرمان را می دهد. همچنین دیدارهای جداگانه او از مهدی کروبی پس از انجام عمل جراحی، استاد شجریان در بیمارستان و سارا عبدالملکی، ملی پوش سانحه دیده راگبی بانوان در کانون توجه قرار گرفت. حسین فریدون یک بار هم در قاب برنامه ماه عسل تلوزیون نشست، در حال هدیه دادن به عروس در مراسم عروسی دو جوان ترخیص شده از بهزیستی. آن جا که حسین فریدون، پدر معنوی عروس شد و آخوندی، وزیر راه نیز پدر معنوی داماد.

داستان مدل نشستن

داستن مدل نشستن حسین فریدون - روزگاری نه چندان دور- برای خودش به یک سوژه در شبکه‌های اجتماعی تبدیل شده بود. آنها که ماجراهای سیاسی و حاشیه هایش را دنبال می کنند، به یاد می آورند که یک عکس از حسین فریدون جنجالی شد و در زمان خودش در شبکه های مجازی دست به دست چرخید. عکس که نشان می داد، رییس جمهور در حال سخنرانی پشت تریبون است اما حسین فریدون در صندلی های ردیف اول همان سالن، یک پایش را روی پای دیگر انداخته و هر دو پا را به روی میز عسلی کوچکی که روبه رویش است، دراز کرده است. در همان روزها  محمدرضا زائری، روزنامه‌نگار در صفحه در اینستاگرام خودش، رفتار حسین فریدون را شاهانه نامید و از حسن روحانی خواست، برادرش را تأدیب کند. اما گویا آن عکس مربوط به سفر حسن روحانی به استان یزد در اردیبهشت سال 92 و پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری می شد که با تاخیر منتشر شده بود. برخی رسانه ها در مقام دفاع برآمدند و علت این گونه نشست فریدون را مصدومیت کمر یا پای او دانستند و یک عکس دیگر را هم منتشر کردند که نشان می داد فریدون در همان سفر و هنگام حضور در مسجد حظیره یزد از عصا استفاده کرده است. آنها نوشتند که دراین صورت، انتقادی بر او وارد نیست. هرچند در واکنش، رسانه های دیگری نیز نوشتند: به فرض بیماری آقای فریدون و ناچاری وی به دراز کردن پاهایش، چرا او باید در ردیف اول بنشیند و بهتر این بود که به ردیف های آخر سالن برود.

چشم و گوش حسن روحانی

در گیر و دار مذاکرات هسته ای، حضور پر رنگ فریدون در گفت و گوهای ایران با شش قدرت جهانی، از چشم خبرنگاران خارجی نیز دور نماند. در همان روزها رییس جمهور روحانی برای نخستین بار برادرش را با حکم "ناظر ویژه" روانه وین کرده بود. وقتی که مایکل مان، دیپلمات غربی در توییت خودش، عکس فریدون را در کنار محمدجواد ظریف وزیر خارجه بازنشر داد، شبکه بلومبرگ بر روی این رخداد متمرکز شد و نوشت: حضور فریدون که پیش از این به عنوان دیپلمات در نمایندگی ایران در سازمان ملل فعالیت می کرده، شاید نشان دهنده تمایل ایران برای دستیابی به توافق باشد.

علی واعظ، عضو تحلیلگران گروه بحران هم به بلومبرگ گفت: فریدون چشم و گوش رییس جمهور ایران است.

دیدار جنجالی

برادر آقای رییس جمهور -در همین اواخر- بار دیگر وقتی خبرساز شد که

برخی رسانه ها عکس او را در کنار مصطفی تاج‌زاده- که تازه از زندان آزاد شده بود- منتشر کردند. در همان وقت، پرسشی که مطرح شد این بود که این دیدار فریدون را آیا باید یک بازدید شخصی به حساب آورد یا این که او به نمایندگی از رییس جمهور به دیدار یک محکوم در حوادث فتنه 88 رفته است؟

نشست خبری سه شنبه های سخنگوی دولت نزدیک بود و چه کسی بهتر از نوبخت که مخاطب این پرسش قرار بگیرد تا شاید پاسخ او تیتر درشت برخی روزنامه های فردای آن روز شود. اما وقتی خبرنگار همین مساله را با سخنگوی دولت درمیان گذاشت، نوبخت در پاسخ گفت: اخبار را مثل شما از رسانه‌ها دریافت کردم و نمی‌دانم این دیدار از جانب رئیس‌جمهور بوده یا خیر.

حسین فریدون اما خودش درباره آن دیدار جنجالی می گوید: بنده آن روز به دیدار یکی از آشنایان به آن ساختمان رفته بودم و خبر نداشتم که خانه تاجزاده هم در همان ساختمان است. هنگام برگشت در آسانسور بودیم که در آسانسور باز شد و آنها ما را دیدند و مجبور شدیم از آسانسور بیرون رفته و با وی احوالپرسی کنیم که در همان زمان عکسهایی از ما گرفته‌ و در فضای مجازی پخش کرده‌اند.

دوران غیبت

از فروردین و اردیبهشت ماه امسال، حسین فریدون برای چندی از نظرها دور شد. برخی رسانه ها هم که گفتار و رفتار و سکنات او را پیوسته رصد می کردند، یک سوژه "دست به نقد" خودشان را از دست داده بودند. در آن روزها برای مدتی، کار برخی رسانه ها گمانه زنی شده بود، درباره این که حسین فریدون الان کجاست و چه می کند و چرا سر و کله اش پیدا نیست؟ موضوع، آن گاه داغ تر شد که در سفر رییس جمهور به قم و دیدارهای دیپلماتیک او در مذاکرات سه جانبه هند، افغانستان و ایران، هیچ خبری از حسین فریدون نشد. این گمانه ها شاید چندان هم بی راه نبود زیرا همراه همیشگی رئیس‌جمهور- بر خلاف دو سال و نیم پیش از آن- از ابتدای سال ۹۵  در نشست های هیأت دولت شرکت نمی کرد. صندلی خالی کنار دست رییس جمهور شاید بدجوری توی ذوق می زد، همان صندلی ای که تا سی چهل روز پیش از آن، فریدون بر روی آن نشسته و لبخند کم رنگی بر لب داشت. این غیبت، هرچند بازار گمانه زنی های رسانه ای را داغ کرد ما در سفر خرداد ماه رییس جمهور به آذربایجان غربی و در دیدار با علما، ایثارگران و برگزیدگان استان، ناگهان او ظاهر شد و برخی روزنامه ها فردایش تیتر زدند: "حسین فریدون آفتابی شد" .

هستم و حضور دارم

سرانجام در 22 خرداد ماه امسال، حسین فریدون دستیار ویژه رئیس‌جمهور در حاشیه مراسم ختم والده حجت‌الاسلام فلاح‌نژاد به خبرنگاران درباره علت غیبتش در جلسات هیأت دولت گفت: هستم و حضور دارم.