آبادی هر شهر رابطه ای مستقیم با میزان ارادت مردم و حکومت به جایگاه و منزلت شخصیت خفته در آن دیار دارد. از همین منظر می توان به آرامگاه شهید سید حسن مدرس در کاشمر نگریست. مردم کاشمر علقه و علاقه خاصی به شهید عرصه تلفیق دین وسیاست دارند.دیار عالم خیز و عالم دوست کاشمر به این سید اولاد پیامبر با دیده احترام و ارادت می نگرد زمانی که حسب الامر رضاخان دستور قتل مدرس به رئیس شهربانی کاشمر ابلاغ شد وی با این استدلال که:«من برای آسایش و امنیت مردم استخدام شده ام ، نه برای آدمکشی» از انجام این جنایت خوداری کرد.اقتدار نظام(رسدبان اقتداری)با این تمرد چهره ای جاودانه در تاریخ معاصر شد.وی بعد عدم اجرای دستور رضاخان شبانه به مشهد رفت و چند روز بعد در همدان به شهادت رسید.شورای اسلامی شهر کاشمر یکی از خیابان های منتهی به مزار شهید مدرس را به یاد او نامگذاری کرده است.در جای جای کاشمر نام مدرس آذین مراکز و مکان های مختلف است.

جانشین اقتدارنظام با سفاکی تمام دژخیمانش را در غروب دهم آذرماه 1316 مطابق با 27 رمضان1357هـ ق لحظاتی قبل از افطار راهی محل بازداشت شهید مدرس کرد. ماموران دستور داشتند تا در نهایت مخفی کاری وظیفه شان را به سرانجام برسانند.خوراندن سم به سید روزه دار بی فایده بود.رذیلانه عمامه سید را در حین نماز از سرش برداشته، به گردنش انداخته و آنگاه از دو سوی، آنرا چنان کشیدند تا راه نفس بسته شد و بدین ترتیب سید غریب تبدیل به آقای شهیدشد.عمله شهربانی قصد داشتند شبانه سید را در گورستانی واقع در حاشیه جنوبی شهر دفن کنند. کلاً 36 ریال دارایی داشت که از این میزان 12 ریال صرف مخارج کفن و دفن ساده اش شد.صبح روز بعد خبر به  گوش مرحوم حجت الاسلام انتظام یکی از علمای شهر می رسد.ایشان در آن ایام مملو از خفقان و اختناق ،بر فراز منبر رفت و روضه موسی بن جعفر (ع) را خواند و ضمن شرح مصایب آن امام همام موضوع را به همگان اعلام می کند و می گوید: « سیدی غریب را که فرزند پیامبر بود درزندان مسموم و شهید کردند.» در پی این اعلام سراسر شهر مذهبی کاشمر غرق اندوه و ماتم می شود.علما به مسجد می روند و پس از انجام نماز جماعت، مجلس ختمی بر پا می کنند، قرآن می خوانند و اشک می ریزند و بر قاتلان و عاملان این حادثه لعن و نفرین می فرستند.

فردای شهادت آن سید غریب ،مزارش توسط ارادتمندان اهل بیت علامت گذاری می شود.به تعبیر یکی ازعلمای کاشمر، نقشه رضاخانه برای مخفی ماندن مزار آن شهید سعید در کمتراز ساعتی نقش بر آب می شود. مهندس محسن مدرسی نوه شهید مدرس می گوید«... اهالی کاشمر قبر آقا راعلامت گذ اری کرده بودند، یعنی فردی که درآن منزل بود، شبانه که جنازه آقا را می برند که دفن کنند، آن جا را علامتگذاری می کند که خدای نکرده گم نشود. مردم دهات اطراف می رفتند سر قبر آقا و فاتحه می خواندند و نذر هم می بردند.»برابر تاکیدعالمان معمم کاشمر از همان روز بعد از تدفین مهر و محبت سید شهید بر دل ها نشست وپیشگویی شهید مدرس که خطاب به رضا خان گفته بود: « قبر من هر کجا باشد زیارتگاه می شود ، ولی تو در جایی می میری که نه آب باشد و نه آبادی!!»محقق شد. در طول سال های اختناق، تنها یک ستون آجری کوچک که به وسیله مردم برپا شده بود ،نشان دهنده آرامگاه این سید بود. در دهه 30ه . ش سایبانی بر مزار این شهید ساخته شد.

با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، بزرگداشت شهید مدرس در راس برنامه های اساسی نظام جمهوری اسلامی قرار گرفت. حضرت امام خمینی(ره) آیه الله واعظ طبسی تولیت آستان قدس رضوی را مامور تعمیر و احیای مقبره آن شهید والامقام ساخت. در سال 1363ه .ش عملیات اجرایی ساختمان اصلی آرامگاه شروع شد. درسال 1367 ه.ش این محل شامل نه رواق و محل اصلی به دست مبارک مقام معظم رهبری که در آن زمان رئیس جمهوری اسلامی ایران بود،مورد بهره برداری قرار گرفت و تحویل اوقاف شد. به دلیل بروز پاره ای مشکلات ، ائمه جماعات، خصوصاً امام جمعه کاشمر ومردم این سامان، اصرارداشتند، تولیت آرامگاه به آستان قدس رضوی تفویض گردد. حضرت آیت الله خامنه ای خواست آنان را اجابت فرمود و در چهارم مرداد 1373 آیت الله واعظ طبسی را به تولیت آستانه و آرامگاه شهید مدرس منصوب فرمود. با این حکم طرح جامع آرامگاه آغاز شد. اینک74 سال از آن روزگار می گذرد ،تصویر آن شهید آذین بخش یکی از اسکناس های رایج کشوراست. کمتر شهر و دیاری از ایران اسلامی است که فاقد گذر یا معبر، خیابان و یا بزرگراهی به نام وی باشد و این سوای مراکز متعددی است که در نقاط مختلف کشور و در حوزه های متفاوت به نام وی شهره خاص و عام هستند. در بیان شخصیت این چهره احیاگر همان بس که امام راحل بارها زبان به تحسین او گشود ونامش را به طور ویژه در وصیتنامه اش ذکر کرد. توجه مقام معظم رهبری به این شخصیت بلند مرتبه برهمه عیان است.

 همانطور که گفته شد مردم کاشمر برای این چهره نامدار منزلتی خاص قائلند و مزارش را سر خاک آقای شهید می نامند و از روز بعداز شهادتش به زیارتش می روند. شنیده ها حاکی از آن است که از همان ماه های اول بعد از شهادت عصرروز چهارشنبه را به عنوان روز زیارتی شهید مدرس برگزیدند.بنا به باورهای مذهبی چهارشنبه ها روز زیارتی امام موسى کاظم،امام رضا،امام جواد و امام هادى(علیهم السلام) است.در دعای اینروز آمده است: « ... یا مَوْلاىَ یا اَبااِبْراهیمَ مُوسَى بْنَ جَعْفَر، یا مَوْلاىَ یا اَبَا الْحَسَنِ عَلِىَّ بْنَ مُوسى،یا مَوْلاىَ یا اَبا جَعْفَر مُحَمَّدَ بْنَ عَلِىٍّ، یا مَوْلاىَ یا اَبَاالْحَسَنِ عَلِىَّ بْنَ مُحَمَّد، اَ نَا مَوْلىً لَکُمْ، مُؤْمِنٌ بِسِرِّکُمْوَجَهْرِکُمْ، مُتَضَیِّفٌ بِکُمْ فى یَوْمِکُمْ هذا، وَهُوَ یَوْمُالاَْرْبَعآءِ، وَمُسْتَجیرٌ بِکُمْ، فَاَضیفُونى وَ اَجیرُونى بِـآلِ بَیْتِکُمُالطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ.»« اى سرور من اى ابا ابراهیم موسى بن جعفر و اى مولاى من اى ابالحسن على بن موسى و اى آقاى من اى ابا جعفر محمّد بن على و اى مولاى من اى اباالحسن على بن محمّد من دوست شمایم ایمان به راز نهان و امر آشکار شما دارم وخود را در این روز که روز چهارشنبه است به مهمانى شما خوانده ام و به شماپناه آورده ام پس از من پذیرایى کنید و پناهم دهید به حق خاندان پاک وپاکیزه تان»کاشمری ها روزهای چهارشنبه به زیارت امامزاده های شهرشان میروند.اختصاص این روز برای شهید مدرس سنتی است که از 74 سال قبل جاری و ساری است.

زیارت مزارشهید مدرس در عصر روز چهارشنبه در کنار نذر نان و ماست و سبزی حال و هوای دیگردارد.از همان سال های اول بعد از شهادتش نذر نان و ماست و سبزی قبر(خاک)آقای شهیددر میان اهالی مشهور شد.نگاه مردم به مزار شهید مدرس نگاه به یک امامزاده عظیم الشان بود.مقدار و چگونگی واهدای این نذر بسته به توان مالی صاحب نذر و یا دغدغه های اومتفاوت است ولی عموماً این نذر با توزیع یک من نان ویک من ماست ومقداری سبزی همراه است.در صورت تکرار نذر در سال بعد یک واحد بر میزان نذر سال قبل افزوده می گشت.مردم برای موضوعات مختلفی این نذر را بر گردن می گرفتند.نقل است که؛«... نذر آقای شهید همیشه نان و ماست و سبزی بود، تقریباً قُوت غالب ایشان ماست بود.ایشان معمولاً وقتی از مجلس بر می گشتند منزل، از بقال سرکوچه شان ماستی می خریدند ».به تعبیری ادای نذر نان و ماست در جوار مزار این شهیدبزرگوار یادآور ساده زیستی ایشان است.البته ادای نذری این چنینی ویژگی قریب به اتفاق امامزاده ها و مزارت کشور است و این خوددلیلی دیگر بر تحقق باور شهید مدرس بر امامزاده شدن مزارش است.آیین نان و ماست مزار شهید مدرس هنوز پابرجاست.هنوز مردم از این امامزاده حاجت می گیرند.