با خودُم گفتُم حَتمَنی صَفِ شله یِ، بِرِیهَمی جینگی از اتُوربوس پِرّیدُم بیرونُ کِلّه کِردُم سمتِ شولوغی. هَم رسیدُم به یَک یَرِگه که جولوتر بود گفتُم بِرار شُله سَلطیه یا تو دُوری مِدَن. اونا که تو صف بودَنُ هَمَّشایَم اعصاباشا داغون بود تا ایره شُنُفتَن سَربه رَدُم کِردَن که بِزِنَنُم. مویَم دَر رَفتُمُ میلانِ بعدی پِرّیدُم تو یَک جوبُ قایِم رِفتُم. بعدِ یَکرُبّ یِواشَک آمَدُم بیرونُ از یَکی که دورتر از شولوغیا واستاده بود پرسیدُم اینا بِرِیچی اینجه لوکّه رِفتنُ اعصاباشایَم داغونه؟ گفتِگ اینجه نِمایندگیِ ماشین خاریجیه. یَک چَنمایِ که از هَرکودوم اَزیناها پِنجا شصت مِیلون پول گیریفته تا بِرَشا ماشین از خارج بیِره ولی حالا نه بِزِشا ماشین مِده یُ نَیَم پولِشایِ وَرمِگِردونِ.

حالا مو یِ مَش غضنفر موندُم وَختی ما به مملکتِما ایقذَر شرکتایُ کارخِنه هایِ متنوعِ خودروسازی دِرِم که هَرکودوم بِرِیِ رقابت با او یَکی دِگه، ماشیناشایِ رَنگُوارَنگتَرُ مَقبولتَرُ با کیفیت ترُ آرزونتَر ایمنتَر درست مُکُنَنُ با خدمات بعدِ فوروش بِیتَر تحویلِ مشتریاشا مِدَنُ اَصلَنی مردم دنیا قِلِفتی مشتریِ ماشینامایَن، بِرِیچی واز بَضی از مردمُ همشهریاما مِرَن از نِمایندگیایِ ماشینایِ خاریجی ماشین مِخِرَن تا ایجور سَرِشا کُلا بِره یُ نه به پولِشا بِرِسَنُ نه به ماشینِشا!