در این باره آمده است هنگامی که حضرت محمد (صَلی الله عَلیه وَ آله وَسلم) شهادت حسین (عَلیه السَلام) و سایر مصیبت هاي او را به دختر خود، خبر داد؛ فاطمه (عَلیهاالسَلام) سخت گریه نمود و عرض کرد:  پدر جان؛ این گرفتاري چه زمانی رخ می دهد؟

رسول خدا فرمودند: زمانی که من و تو و علی در دنیا نباشیم. آن گاه گریه فاطمه شدیدتر شد. عرض کرد: چه کسی بر حسینم گریه می کند و به عزاداري او قیام می نماید؟

 پیامبر فرمودند: فاطمه؛ زنان امتم بر زنان اهل بیتم و مردان بر مردان گریه می کنند و در هر سال، عزاداري او را تجدید می کنند.

پس روز قیامت که فرا رسد، تو براي زنان شفاعت می کنی و من براي مردان و هر که بر گرفتاري حسین گریه کند، دست او را می گیریم و داخل بهشت می کنیم. فاطمه جان؛ تمام دیده ها روز قیامت گریان است، مگر چشمی که بر مصیبت حسین گریه کند!

منابع:

1- علامه مجلسی. بحارالانوار،ج42: 292.

2-ناصري، محمود. داستانهاي بحار الانوار، ج1: 37.