علی بن ابیطالب را به خاطر دوستی من دوست بدارید و به احترام من احترامش نمایید، پس هر کس او را دوست بدارد مرا دوست داشته و هر که مرا دوست بدارد خداوند او را دوست می دارد و هر کس را خدای متعال دوست بدارد بهشتِ خود را بر او روا می دارد و نسیم روح بخش عفو و بخشش خود را به او می چشاند و هر کس با علی بن ابی طالب به دشمنی برخیزد، مرا دشمن دانسته و هر که مرا دشمن دارد خدای متعال او را دشمن می دارد و هر کس را خدای متعال دشمن بدارد، او را به صورت در آتش می افکند و عذاب دردناک خود را به وی می چشاند، پس به ولایت علی بن ابیطالب تمسک جویید و دشمنان او را پیروی نکنید که همانا خدای جبار بر شما خشم خواهد گرفت.

 همچنین روایت شده است: در روز قیامت منادی ندا می دهد: کجا هستند آنان که فرشتگان مرگ روحشان را گرفته اند، در حالی که پاک و پاکیزه بوده اند؟ پس گروهی سفیدروی از جای برمی خیزند و به آن ها گفته می شود: شما چه کسانی هستید؟ آن ها پاسخ می دهند: ما دوستداران مولای متقیان علی بن ابیطالب (عَلیه السَلام) هستیم. پس به آنان گفته می شود: چرا او را دوست می دارید؟ آنان جواب می دهند: بارخدایا؛ به واسطه فرمانبرداریش از تو و پیامبر گرامیت. پس به آنان گفته می شود: راست می گویید و داخل بهشت گردید به واسطه ی اعمال شایسته تان.

علاوه بر این از حضرت محمد (صَلی الله عَلیه وَ آله) روایت شده است که ایشان فرمودند: ای علی؛ شیعیان و دوستدارانت را به دِه ویژگی مژده و بشارت دِه: 1- پاکی نطفه و نژاد. 2- ایمانی نیکو. 3- محبت خدای متعال به آنان. 4- فراخی و وسعت قبرهایشان. 5- نورانی بودن چهره شان در قیامت. 6- ریشه کن شدن فقر و تنگدستی برای آنان. 7- خشم و غضب خداوند نسبت به دشمنانشان. 8- ایمن بودن از ابتلا به بیماری هایی همچون برص و جذام. 9- ریزش گناهان و خطاها از آنان. 10- و سرانجام آنان در بهشت با من و من با آنان می باشم که این بهترین و پاکیزه ترین سرانجام برای آنان می باشد، و همچنین بیان داشته اند: هر کس علی (ع) را دوست بدارد، خداوند نماز و روزه و عبادت او را می پذیرد و دعایش را مستجاب می کند و هر کس علی را دوست بدارد در مقابل هر رگی که در بدن دارد یک شهر در بهشت به او عطا می گردد، و آگاه باشید هر کس آل محمد (صَلی الله عَلیه وَ آله) را دوست بدارد، از حسابرسی و سنجش اعمال و گذشتن از پل صراط در امان است و هر کس با محبت و دوستی آل محمد (صَلی الله عَلیه وَ آله) بمیرد، من ضامن اویم که در بهشت همراه با پیامبران باشد و هر کس آل محمد (صَلی الله عَلیه وَ آله) را دشمن دارد، در روز قیامت حاضر می شود در حالی که در میان دو چشمش نوشته شده است: ناامید از رحمت خدای متعال!

منابع:

1- علامه مجلسی. بحارالانوار، ج 27: 120، 162؛ ج 40: 59؛ ج 68: 57.

2- رسولی محلاتی. راهنمای بهشت: 158- 159، 163- 165.