به گزارش قدس آنلاین، برای ایمان درجات و مراتبی وجود دارد که تنها اعمال و افکار و نیات ما می تواند آنها را برای ما به ارمغان آورد.
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «برترين ايمان آن است كه براى خدا دوست بدارى، براى خدا دشمن بدارى، زبانت را در ذكر خدا به كار گيرى، آنچه براى خود دوست دارى، براى مردم نيز دوست داشته باشى و آنچه را بر خود نمى پسندى براى مردم نيز نپسندى، و به نيكى سخن گويى يا خاموش بمانى.»
همان حضرت (ص) فرموده اند: «برترين ايمان، خوى نيكوست.»
همان حضرت (ص) می فرمایند: «ايمان هفتاد و اندى شاخه است كه برترين آنها قول «لا إله إلاّ اللّه » است و كمترين آنها برداشتن چيزهاى آزارنده از سر راه مردم و حيا نيز شاخه اى از ايمان است.»
امیرمومنان علی (ع) نیز در تعریف چیستی و ارکان ایمان فرموده اند: «ايمان بر چهار ركن استوار است: توكّل به خدا، وا گذاشتن كارها به خدا، گردن نهادن به فرمان خدا، و راضى بودن به قضاى خدا.»
امام صادق (ع) در پاسخ به سؤال از عواملى كه ايمان را در انسان استوار می کند، فرمودند: «آنچه ايمان را در آدمى استوار مى كند، وَرَع است و آنچه ايمان را از دل او بيرون مى راند، طمع است.»
همچنین، پیامبر اکرم (ص) فرموده اند: «سه چيز است كه هر كس آنها را انجام دهد بى گمان طعم ايمان را چشيده است: هر كس تنها خداى يگانه را بپرستد و زكات مال خويش را با رضايت خاطر بپردازد ... و تزكيه نفس كند.»
امیرمومنان علی (ع) نیز درباره عواملی که مانع چشیدن طعم خوش ایمان می شود، می فرمایند: «هيچ بنده اى طعم ايمان را نمى چشد، مگر آنگاه كه دروغ گفتن را، به شوخى يا جدى، ترك گويد.»
منابع:
بحارالانوار
کنزالعمال
میزان الحکمه
انتهای خبر/
نظر شما