۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۲۲:۴۶
کد خبر: 283173

مسوولان نمایشگاه بین المللی کتاب تهران با خرسندی تمام و با ارایه آمار و ارقام از رشد 50 درصدی فروش کتاب در نمایشگاه امسال می گویند  ...

خرسندیم برای چه؟
 
همان اتفاقی که هنوز نمی دانیم پیامدهای آن را باید به فال نیک گرفت و یا رخدادی گول زننده است که برای مدت زمان اندکی شایبه ! بحران در بازار نشر را از ذهن برخی خارج می کند.
می گویند جنبه فروشگاهی این اتفاق که از قضا بین المللی است بر وجه نمایشگاهی آن می چربد.
فروشگاهی که دیگر نیازی به چانه زنی برای گرفتن تخفیف ندارید و تا دلتان بخواهد کتابها با تخفیف به فروش می رسد.فروشگاهی که بن خرید هم خواهید گرفت نه مثل کشور‌های دیگر که برای ورود به نمایشگاه کتاب باید ورودی هم بپردازید.
شاید یک دلیل از دهها دلیل شلوغی و ازدحام نمایشگاه کتاب هم همین جنبه فروشگاهی شدنش باشد.
یادمان باشد آنچه در نمایشگاه‌های بین‌المللی کتاب اتفاق می‌افتد این است که در هر غرفه‌ای چندین نفر در حال مذاکره و در حال تبادلات امتیازات هستند و در مواردی هم مولف با مترجم به گفت‌و‌گو می‌پردازد.
نمایشگاه کتاب جایی است که مخاطبی که کرم کتاب به جانش افتاده می آید پی نویسنده ای که با خلق اثرش مدتهاست ذهن او را تسخیر کرده تا از نزدیک پرسش های خود را با او مطرح کند.
نمایشگاه های بین المللی کتاب، مجال مناسبی را برای نویسندگان در زمینه عرضه مستقیم اثرهایشان و همچنین علاقه مندان به این اثرها برای آشنایی بیشتر با نویسندگان و ادبیات ملت های مختلف فراهم می کند. این یکی از مهم ترین مزیت هایی است که یک نمایشگاه کتاب در سطح بین المللی باید از آن برخوردار باشد ؛ موضوعی که متاسفانه نمایشگاه کتاب تهران همواره از آن محروم بوده است.
 این محرومیت را شاید بتوان به چند دلیل عمده دانست که یکی از آن ها آشنا نبودن نویسندگان جهان با مخاطبان پرشمار ایرانی است. 
باید پرسید آیا افرادی نظیر «جومپا لاهیری»، «پائولو کوییلو»، «خالد حسینی»، «آلیس مونرو»، «پل استر»، «جی. کی. رولینگ» و صدها نویسنده دیگر که کتاب هایشان در میان مخاطبان ایرانی از محبوبیتی فزاینده برخوردار است، از این موضوع آگاه هستند؟ بگذریم از این که حضور بسیاری از این چهره ها در نمایشگاه کتاب تهران نیازمند فراهم آوری زمینه ها و گسترش تعامل ایران با جهان بویژه روابط فرهنگی و ظاهر شدن نمایشگاه در قامت یک رویداد قابل اعتنا در خاورمیانه و جهان است و شاید دلیل مهمترش، ضعف قانون مالکیت معنوی (کپی رایت) در ایران باشد. 
اما در عین حال حالا که دستمان به امثال کوییلو ، رولینگ و  ... نمی رسد می شود حضور دهها نویسنده و  مترجمی را که حرف های بسیاری برای گفتن دارند به نمایشگاه آورد و از آنها خواست تا با گفتن از آثارشان شوق خرید کتاب را در مخاطبان از فروشگاه هایی که خیلی وقت است نفس هایشان به شماره افتاده ، زنده کنند.
 

برچسب‌ها

پخش زنده

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.