بسیاری از کارشناسان مسایل این کشور با تداوم ضعف ارتش در خطوط مقدم نبرد، آن را به برخی کارشکنی‌ها در نیروهای وفادار به اسد تعبیر کرده و مدعی شدند، دولت سوریه به این نتیجه رسیده است که به سبب کمبود نیرو و نبود توانایی لازم برای نبرد با تروریستها، تنها به حفظ مناطق پرجمعیت و مهم در نوار ساحلی با دریای مدیترانه و پایتخت اکتفا کرده و نیروهای وفادار به خود را از دیگر مناطق، بویژه مناطق شرقی و مرکزی و حتی حومه حلب در شمال کشور خارج کند.
اما با گذشت مدت زمانی قابل توجه، چنین تغییر رویکردی در میدانهای جنگ دیده نشد و برعکس، ارتش در برخی مناطق نظیر «القلمون» ضربات سختی به تروریستها زد و تعدادی از نقاط از دست رفته را نیز بازپس گرفت. با این وصف، این پرسش پیش می‌آید که علت آن پیروزی‌ها و پیش روی‌های ناگهانی تروریستها چه بود و چرا تداوم نیافت و اینکه آیا ممکن است آن وضعیت دوباره تکرار شود؟
حقیقت آن بود که در ماه مارس سال میلادی جاری با حمایت مستقیم «ترکیه»، «قطر»، «رژیم صهیونیستی» و موافقت و همکاری جانبی سعودی‌ها، هفت گروه تروریستی شامل «جبهه النصره»، «احرار الشام»، «جندالاقصی»، «جیش السنه»، «فیلق الشام»، «لواء الحق» و «اجناد الشام» برای اتحاد و فرماندهی نظامی واحد به توافق رسیده و اتاق عملیات مشترکی زیر پرچم و نام جدید «جیش الفتح» تشکیل دادند.
این تشکل جدید بی‌درنگ کمکهای انبوه لجستیکی و اقتصادی دریافت کرده و برای درمان مجروحانشان در بیمارستانهای ترکیه و رژیم صهیونیستی، تضمینهای لازم را دریافت کردند. بر حسب همین تجدید قوا و ختم درگیری‌های داخلی بود که آنها توانستند مناطقی که گفته شد را تصرف کنند. با این حال، همان طور که پیش بینی می‌شد، پیروزی‌های جیش الفتح تداوم نیافت و آنها با وجود حمایت صهیونیستها، در قلمون شکست سختی از ارتش و نیروهای مقاومت خوردند. در ترکیه حزب اردوغان، انتخابات را باخت و به واقع عقبه تدارکاتی جیش الفتح دچار مشکل شد. در همین حال نخستین اختلافها میان احزاب متحد شده، بروز کرد.
بنابراین بازپس گیری فتوحات اخیر آنها توسط ارتش و نیروهای مقاومت چندان دور از ذهن نخواهد بود.
نظر شما