حفاری و تولید در صنعت نفت، پتروشیمی، میادین مشترک، معادن و خودرو به هزارمیلیارد دلار سرمایهگذاری نیاز دارد. این عدد باید در مدت 10 سال هزینه شود تا ایران بتواند، اروپا را از شر کج خلقیهای روسیه در گاز رسانی به اروپا نجات دهد و یا در اوپک قدرت چانه زنی خود را افزایش دهد و این سازمان نفتی را از تک روی عربها خارج کند.
لوران فابیوس، وزیر خارجه فرانسه که در مذاکرات 1+5 نقش پلیس بد را بازی میکرد و همیشه یک پای دبه کردنهای متداول بود، اعلام کرده راهی تهران است تا برای بازرگانان کشورش به ویژه در خودروسازی فرصت سازی کند.
مقامهای بلندپایه آلمانی نیز بهتازگی کشورمان را ترک کردند و تعداد سرمایهگذاران و سیاستمدارانی که در صف ویزای ایران قرار دارند، زیاد است.
روشن است که سرمایهگذار اروپایی به دنبال استفاده از نیروی انسانی ارزان، انرژی در دسترس و ظرفیتهای مطلوب حمل و نقل دریایی، هوایی و زمینی و مجاورتهای بازار اکو و خاورمیانه است. پس باید هوشمندانه با چشم آبیها به تفاهم رسید، به طوری که رسوب یوروها و دلارهای ورودی به کاهش بیکاران بینجامد.
در این باره دکتر ناصر شاهنوشی، عضو هیأت علمی گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه فردوسی در گفتوگو با خبرنگار ما بر لزوم انتقال دانش فنی در سرمایهگذاریهای خارجی تأکید میکند و میافزاید: اگر ورود سرمایهگذار خارجی به کشور، همراه با انتقال دانش و فناوری باشد، دستاورد مثبتی خواهد داشت که هم زیرساختهای علمی و فنی ما را افزایش دهد هم بر ارزش افزوده تأثیرگذار باشد، اما اگر به صرف این باشد که بخواهند سرمایه بگذارند و دانش را منتقل نکنند، اشتغال و ارزش افزوده ایجاد میشود، اما منافع بلندمدتی را به همراه نخواهد داشت.
شاهنوشی تصریح میکند: ورود هیأتهای خارجی سرمایهگذاری نباید به صورت مطلق مثبت ارزیابی شوند، این منابع باید در مسیر تولید و ورود کالاهای سرمایهای و ماشین آلات و بنیانها قرار بگیرد، بهرهوری سایر عوامل تولید را افزایش بدهد و بتواند چرخههای خلق ارزش افزوده را هم اضافه کند و بهبود وضعیت را در پی داشته باشد.
شرکا، کارشناس اقتصادی نیز در گفتوگو با خبرنگار ما معتقد است، منافع حاصل از سرمایه گذاریهای خارجی در افزایش رشد اقتصادی، ایجاد اشتغال، انتقال فناوری، افزایش توان رقابت و بهبود منابع مالی و انسانی، چهره خودش را نشان خواهد داد.
وی با تأکید بر اینکه ورود سرمایهگذار خارجی همزمان میتواند فرصت و تهدید باشد، میافزاید: باید راهبردهای کلان در بخشهای مختلف داشته باشیم و بدانیم که مثلاً در کشاورزی، صنعت راهسازی و بخشهای دیگر میخواهیم به کدام رتبه برسیم و چه حرفی برای گفتن داریم به جز این و بدون برنامه نتیجه عکس خواهیم گرفت و این مهم نیز جز با مدیریت و راهبرد درست میسر نمیشود، همان طور که در تولید برخی کالاها مانند زعفران رتبه اول را در جهان متعلق به ماست، ولی همه اسپانیا را میشناسند.
دکتر رشید صحابی، کارشناس سرمایهگذاری و مشارکت اقتصادی نیز در گفتوگو با خبرنگار ما، ایجاد اشتغال را مهمترین دستاورد سرمایهگذاری و مشارکت میداند و میافزاید: سرمایهگذاری خارجی به طور مستقیم و معنیدار بر اشتغال تأثیرگذار است و اگر بحث تضمینها و امنیت سرمایهگذاری را حل کنیم و این اتفاق به درستی مدیریت بشود، بسیاری از بزههای اجتماعی که بر اثر بیکاری گریبان جامعه را گرفته بود، کاهش مییابد و بهترین فرصتها برای اشتغال فراهم میشود.
وی با بیان اینکه باید سمت و سوی سرمایهگذاری را به سمت توسعه عمرانی و پروژههای زیرساختی مانند حمل و نقل یا راهسازی سوق بدهیم، اظهار میدارد: در حال حاضر هیأتهایی از سوی کشورهای اروپایی برای ظرفیتسنجی به شهرهای مختلف اعزام شده اند تا وضعیت را ارزیابی کنند و ما وظیفه داریم در این بازه زمانی، آنها را جذب حوزههای اثرگذار در تولید داخلی کنیم.
نظر شما