روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود نوشت:
اینکه آیا واقعاً دولت آمریکا به دنبال تعطیلی کامل برنامه هسته‌ای ایران نبوده، یک دروغ آشکار است که وزیر خارجه این کشور با هدف مصرف داخلی به آن متوسل شده است. مدتی قبل، اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا با صراحت اعلام کرده بود: «اگر من می‌توانستم حتماً پیچ و مهره‌های تاسیسات هسته‌ای ایران را باز و از ایران خارج می‌کردم.» این سخن رئیس‌جمهور آمریکا نشان می‌دهد خواست مسئولان این کشور این بود که جمهوری اسلامی ایران فاقد هرگونه امکانات و علم و اطلاع در زمینه انرِژی هسته‌ای باشد. اوباما، در ادامه آرزوهای خود درباره فعالیت‌های هسته‌ای ایران در همان زمان گفته بود برای رسیدن به این خواسته یعنی محروم ساختن کامل ایران از انرژی هسته‌ای یک راه، توسل به تحریم بود که آن را طی کردیم ولی به نتیجه نرسیدیم. راه دیگر جنگ و تهاجم نظامی است که آنهم نمی‌تواند ایران را از انرژی هسته‌ای محروم کند زیرا این کشور دانش هسته‌ای را دارد و حتی اگر تمام تاسیسات هسته‌ای آن را نابود کنیم باز هم می‌تواند به سرعت به آن دست یابد. اوباما سپس نتیجه گرفته بود که آمریکا راهی غیر از مذاکره و اطمینان حاصل کردن از اینکه ایران به سلاح هسته‌ای نرسد، ندارد.
از دروغ مصلحت آمیز وزیر امور خارجه آمریکا که بگذریم، جمله دیگری که او در جلسه روابط خارجی سنای آمریکا گفت اعتراف تاریخی جالبی است. جان کری در این جلسه گفت: «اینکه بخواهیم ایران تسلیم شود، یک خیال خام است.»
این اعتراف وزیر خارجه آمریکا، مقدمه‌ای دارد که آنهم به همین اندازه تاریخی و جالب است. او در پاسخ به یکی از سناتورهای جمهوریخواه که گفته بود توافق هسته‌ای کشورهای 1+5، سلاح تحریم‌ها را از دست آمریکا می‌گیرد و این به نفع ایران است گفت: ایران ثابت کرده که تحریم‌ها نمی‌توانند مانع توسعه هسته‌ای این کشور شوند و ما به این نتیجه رسیده‌ایم که سلاح تحریم علیه ایران کارائی ندارد.
نکته جالب اینست که در طول 22 ماه گذشته که مذاکرات هسته‌ای میان ایران و 1+5 درحال انجام بود، آمریکائی‌ها و همین آقای جان کری همواره می‌گفتند تحریم‌ها ایران را وادار به آمدن به پای میز مذاکره کرده و حتی گاهی تهدید به ادامه یا تشدید تحریم‌ها می‌کردند. خوشبختانه گروه مذاکره کننده ایرانی که با اراده و منطقی قوی کار خود را پی می‌گرفتند، این حربه زنگ زده و سایر حربه‌های طرف مقابل را به درستی شناخته بودند و پاسخ‌های قوی و روشنی به مدعیان می‌دادند و تهدیدهای آنها را به هیچ می‌گرفتند: رمز موفقیت مردان مذاکره کننده ما نیز همین واقع‌نگری و شناخت دقیق ترفندهای طرف مقابل بود، واقعیتی که سرانجام مسئولان ارشد آمریکائی را وادار به اعتراف کرد و آنها امروز به تسلیم‌ناپذیر بودن ایران در برابر تهدیدها، جنگ و تحریم‌ها اعتراف می‌کنند.
علاوه بر اینها، وزیر خارجه آمریکا در جلسه کمیته خارجی سنای این کشور نکته دیگری گفت که از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و اعترافات تاریخی مسئولان آمریکائی درباره قدرت و اقتدار جمهوری اسلامی ایران را تکمیل می‌کند. جان کری در پاسخ به یکی از سناتورهای جمهوریخواه که توافق هسته‌ای با ایران را بشدت به زیان آمریکا می‌دانست و گفته بود کنگره باید آن را رد کند،گفت: «در صورتی که توافق 1+5 در کنگره رد شود، آمریکا در عرصه بین‌المللی منزوی خواهد شد».
اهمیت این سخن در اینست که دولتمردان آمریکائی همواره می‌گفتند ایران منزوی است و یا تهدید می‌کردند که ایران را منزوی می‌کنیم و تلاش دائمی آنها این بود که فضای روانی خاصی ایجاد کنند که احساس شود جمهوری اسلامی ایران در انزوا قرار دارد یا اگر به خواسته‌های آنها تن ندهد منزوی خواهد شد. آنها خود را «جامعه جهانی» معرفی می‌کردند و به افکار عمومی این مطلب خلاف را تزریق می‌نمودند که ایران چون حاضر نمی‌شود زیر بارشان برود، خارج از جامعه جهانی است. اکنون با اعتراف صریح وزیر امور خارجه آمریکا که گفته است: «درصورتی که توافق 1+5 در کنگره رد شود، آمریکا در عرصه بین‌المللی منزوی خواهد شد» پوچ بودن این تبلیغات کاملاً مشخص شده و همگان دریافته‌اند که نه تنها جمهوری اسلامی ایران دچار انزوا نیست بلکه این آمریکاست که اگر به کینه‌توزی خود علیه ایران ادامه دهد دچار انزوا خواهد شد.
اینها اعترافات تاریخی مهمی هستند که در اثر پایداری ملت ایران، آینده نگری رهبری انقلاب اسلامی، تدبیر دولتمردان و تعهد مردان مذاکرات ما به دست آمده‌اند و همه باید قدر این نعمت را بدانند. دولت و شخص رئیس‌جمهور روحانی نشان داده است که با توسل به روش اعتدال و پرهیز از جاروجنجال می‌توان با تکیه بر منطق، خواسته‌های منطقی ملت را محقق کرد و دشمن را وادار به تسلیم شدن نمود.
در مورد این بخش از اظهارات وزیر امور خارجه آمریکا که در جلسه کمیته روابط خارجی سنا گفته است: «آمریکا فقط می‌خواست، مانع رسیدن ایران به سلاح اتمی شود» نیز این نکته را نباید از نظر دور داشت که چون طبق فتوای رهبر انقلاب، جمهوری اسلامی ایران رسیدن به سلاح اتمی را در دستور کار خود نداشت، آمریکا و گروه 1+5 اگر دنبال چنین خواسته‌‌ای بودند، اصولاً چیزی نصیب خود نکرده‌اند و در این مذاکرات طولانی فقط وقت خود تلف می‌کردند و زحمت ما می‌داشتند. البته این زحمت، برای ما فوایدی نیز داشت که یکی از آنها به رسمیت شناخته شدن فعالیت‌های هسته‌ای ایران به صورت مکتوب و در قالب یک قطعنامه توسط شورای امنیت سازمان ملل بود که این نیز یکی از اعترافات تاریخی به نفع ملت ایران است.