10 سالی می‌شود که فعالیتهای پژوهشی علمی خود را معطوف به یک رشته خاص کرده و در زمینه هیدرو کلوئیدها در علم می‌پردازد تا دچار معضل از این شاخه به آن شاخه پریدن نشود. همین هدف گذاری نیز سبب شده تا بنیاد علمی تامسون رویترز نام «دکتر سید محمدعلی رضوی» را به عنوان یکی از دانشمندان برتر جهان و در فهرست یک درصد علمی دنیا قرار دهد.

وقتی با او صحبت می‌کنم، صدایش جوان‌تر از سنش نشان می‌دهد و البته با خوشرویی و صبوری تمام به پرسشهایم پاسخ می‌دهد. از او می‌خواهم تا به زبان ساده کمی درباره «فهرست یک درصد دانشمندان برتر دنیا» توضیح دهد.

او می‌گوید: بنیاد تامسون رویترز فهرستی از دانشمندان دنیا را در اختیار داشته و فعالیت آنان را در بازه زمانی حداقل دو ساله مورد علم سنجی قرار می‌دهد و سپس افرادی را که در ابعاد گوناگون مد نظر این مؤسسه برتر باشند، در فهرست یک درصد دانشمندان برتر کل دنیا قرار می‌دهد.

وی ادامه می‌دهد: یکی از موارد مورد ارزیابی، تعداد مقالات منتشر شده پژوهشگران است و اینکه چقدر این مقالات اثرگذار بوده و در سایر تحقیقات علمی مورد استفاده قرار گرفته اند و به صورت متوسط در یک سال چه اندازه مورد استفاده هستند. از او می‌پرسم شما تاکنون چند مقاله علمی نوشته‌اید؟ که می‌گوید: تاکنون 128 مقاله بین المللی و 72 مقاله داخلی نوشته‌ام که 47 مورد آن در سطح مجلات علمی «کیو  وان» که بالاترین رتبه نشریات علمی دنیا هستند، به چاپ رسیده است.

می پرسم چه میزان از این مقاله‌ها اجرایی شده‌اند که پاسخ می‌دهد: اصولاً این گونه تحقیق‌ها به خاطر اینکه حرفهای تازه ای را به جهان علم ارایه می‌کنند، بیشتر در زمینه بنیادی علم قرار می‌گیرند و به تدریج به چرخه کاربرد راه خواهند یافت.

از این دانشمند برجسته کشورمان درباره نگاه مسؤولان داخلی به پژوهشگران می‌پرسم و اینکه چه اندازه از آنان حمایت می‌شود که می‌گوید: اگر صادقانه بگویم تا دو سال پیش خیلی نگاه ها به تحقیقات علمی و پژوهشگران مثبت نبود و شاید بهای آن چنانی داده نمی شد، اما مدتی است که این روند اندکی تغییر کرده و شرایط قدری بهتر شده، اما این روند کند است.

می‌گویم، همه می‌دانیم که هیچ علم و اختراعی بدون پشتوانه مالی به نتیجه نرسیده، در این 10 سال پژوهش چه کسانی حامی مالی تحقیقات شما بوده‌اند؟ او عنوان می‌کند: خوشبختانه دانشگاه فردوسی همواره نگاه مثبتی به تحقیقات داشته و اگر قرار باشد هزینه تحقیقات را دسته بندی کنم، 50 درصد کل آنها توسط دانشگاه پرداخت شده، البته در این میان تحقیقاتی وجود داشتند که با حمایت مالی مراکز یا بنیادهای علمی خارج کشور به انجام رسیده و گاهی هم بوده که هزینه شخصی کرده‌ام، اما آن هزینه را مسؤولان دوباره بازپرداخت کرده‌اند.

می‌پرسم با این شرایط و اینکه شما جزو نخبگان علمی برتر دنیا هستید، چه اندازه احساس کرده اید که در ایران نمی توان کار کرد و به فکر ترک وطن بیفتید؟ که می‌گوید: خوشبختانه هنوز شرایط آن اندازه حاد نشده که در صف مهاجران علمی باشم و علاقه‌ام به ایران هم دلیل دیگری است که تحقیقاتم را برای کشورم انجام دهم. با این حال امیدوارم نگاه مسؤولان و مردم به دانشمندان و پژوهشگران از بی اعتمادی به اعتماد تغییر کند. گرچه مادیات مهم است اما واقعاً شاید خیلی اوقات محققان ما نیازهای مادی نداشته باشند و انتظارشان بیشتر این باشد که از پژوهشهای آنان حمایت علمی و مادی بشود تا بتوانند به شکوفایی علم و صنعت در کشور بیش از پیش کمک کنند.

گفتنی است علاوه بر دکتر رضوی، دکتر مصلحیان (استاد گروه آموزشی ریاضی محض دانشگاه فردوسی مشهد) نیز جزو دو دانشمند استان خراسان رضوی در فهرست یک درصد برتر دانشمندان جهان قرار گرفته است.