این فیلم در سال 1390 ساخته شده و سپس برای چهار سال توقیف شد و حالا  این فیلم پس از چهار سال در گروه سینمایی هنر و تجربه به نمایش درآمده است.

در ابتدای این نشست اسدی زاده با اشاره به موضوع فیلم و دلیل انتخاب آن برای اولین تجربه کارگردانی اش گفت: خیانت یک موضوع جهان شمول است و در تمام دنیا اتفاق می‌افتد و تنها مربوط به کشور ما نیست و من قصدم تعمیم دادن این مسأله به کل جامعه نبوده است؛ آدمهایی که شما در این فیلم می‌بینید فقط چهار خانواده از جامعه هستند نه نماینده کل آن.

وی با اشاره به اینکه همیشه خانواده و روابط زناشویی برایش مهم و قابل احترام بوده است، گفت: در واقع «گس» با توجه به همین قضیه و تجربه چندین ساله من در ساخت مستند و فیلم کوتاه ساخته شده است. من با ساخت این فیلم می‌خواستم بگویم که کانون خانواده چقدر مهم است. موضوعی که در این فیلم طرح شده دغدغه جامعه است و این وظیفه سینماست که بخشی از این معضلات را نشان بدهد. من نمی‌توانستم به عنوان یک فیلمساز چشمم را بر برخی از این مشکلات ببندم و بگویم که چنین چیزهایی نیست.

این کارگردان درباره نگاهش به موضوع فیلم گفت: هیچ گاه چنین قصدی نداشتم که بخواهم مشکلات جامعه را آسیب شناسی کنم یا حتی بخواهم راه حلی ارایه بدهم؛ حتی نخواستم مخاطب با دیدن فیلم آن را مورد قضاوت قرار دهد، هرچند به خاطر موضوع فیلم این اتفاق ناخودآگاه ایجاد شده، ولی به هر جهت اصلاً گس چنین قصدی نداشته است که بخواهد یک چنین موضوعی را واکاوی کند. این فیلم فقط یک آینه است تا گروهی که گرفتار این قضیه هستند خودشان را در آن
 ببینند.

وی ادامه داد: من در این فیلم با مخاطبم ساده صحبت کرده‌ام و اصلاً هم قصد نداشته‌ام که او را غافلگیر کنم و خوشحالم که مخاطب توانسته حلقه اتصال بین این سه اپیزود را حفظ کند و بخوبی با فیلم ارتباط برقرار کند.

اسدی زاده با اشاره به آمار طلاق در سالهای اخیر، گفت: من می‌خواستم بگویم چرا خیانت اتفاق می‌افتد، ولی قصدم به هیچ وجه ترویج خیانت نبوده است.