این گیاه خوشرنگ و بو نمی‌تواند نقش خود را در اقتصاد کشور ایفا کند.

میراث سرخ فام گذشتگان که هر سال از دل این آب و خاک در لباس گل زعفران به فرزندان این مرز و بوم هدیه می‌شود، امروز در 83 هزار هکتار از اراضی کشور کشت می‌شود، از این مزارع وسیع کشاورزان خرده پا با مشقت و تحمل سرمای استخوان سوز کویر به صورت متوسط سالیانه 270 تن طلای سرخ تولید و روانه بازارهای داخلی و بین المللی می‌کنند. بر اساس آمارهای موجود، بیش از 50 کشور خریدار این محصول ایران هستند و بابت آن 200 میلیون دلار پول پرداخت می‌کنند.

دبیر شورای ملی زعفران در گفت وگو با خبرنگار ما با تأکید بر اینکه در دنیا، ایران را به عنوان بزرگترین صادر کننده زعفران نمی‌شناسند، می‌گوید: اسپانیا 150 تن صادرات ایران را دوباره با برند مقصد 145 کشور دیگر صادر می‌کند و کشوری مانند امارات نیز با مخلوط کردن حدود 30 درصد ناخالصی به زعفران فله ایران، دست به بسته بندی و صدور دوباره آن می‌زند.

منوچهری قیمت هر کیلو زعفران را پنج میلیون و 700 هزار تومان تخمین زده و می‌گوید: میزان صادرات زعفران در سال 93 رقمی معادل 159 تن به ارزش 227 میلیون دلار بود، این در حالی است که کل مصرف جهانی آن 310 تا320 تن است.

وی می‌افزاید: هر هکتار زمین کشاورزی زعفران، یک شغل دایم ایجاد می‌کند و اگر کشت این محصول توجیه اقتصادی نداشته باشد، دریایی از مشکلات کشاورزان را احاطه کرده و پیامدهای اجتماعی آن دامن کشور را خواهد گرفت.

وی می‌افزاید: در شرایطی که بازار رقابتی بر حوزه زعفران حکمفرماست، باید با تعریف برند ایرانی و تعیین مشوقهای صادراتی روی بازاریابی این محصول کار کنیم  که البته شاهدیم به جای تحقیقات بیشتر روی آن، طرح بهبود کیفی زعفران نیز که سه سال در حال اجرا بود، به دلیل کمبود منابع مالی متوقف شد و به نظر می‌رسد، با توقف این طرح سایه رقبا بر بازار هدف سنگین‌تر شود.

وی با اشاره به ارسال نامه‌ای به وزیر جهاد کشاورزی و ابراز نگرانی از بی برنامگی در کشت زعفران می‌افزاید: در گذشته جهاد کشاورزی محدودیتهایی برای کشت و جا به جایی پیاز زعفران قایل بود، ولی در حال حاضر مانعی برای این کار وجود ندارد، ما مخالف توسعه آن در سایر استان نیستیم، ولی معتقدیم این کار باید به صورت برنامه‌ریزی شده و با هماهنگی شورای ملی زعفران و سازمان توسعه تجارت انجام شود تا به کاهش قیمت جهانی آن منجر نشود.

غلامحسین شافعی، رئیس شورای ملی زعفران نیز در این باره به خبرنگار ما می‌گوید: کوتاهی در بحث حمایت از این محصول سبب شده کشورهای دیگر در سطحی گسترده به آن بپردازند و حالا ایرانی‌ها چوب غفلت خود را بخورند و شاهد این باشند که کشورهایی مانند چین، هندوستان و افغانستان برای این محصول دندان طمع تیز کنند.

شافعی با اشاره به لزوم توسعه صادرات غیرنفتی می‌گوید که در حال حاضر افغانها  توانستند با زیر کشت بردن 650 هکتار زمین زراعی با متوسط 10 کيلوگرم برداشت زعفران، گوی سبقت را بربایند و بساط حکمرانی خود را بر قلمرو بازارهای هدف ایران پهن کنند.

هاشم نقیبی، مدیر باغبانی سازمان جهاد کشاورزی خراسان رضوی نیز در گفت و گو با خبرنگار ما درباره کشت زعفران در سایر استانهای کشور می‌گوید: زعفران محصول سودآوری است که در هر شرایط  اقلیمی می‌توان آن را کاشت، ولی اینکه زیر کشت رفتن سطح وسیعی از مزارع کشور آیا توجیه اقتصادی دارد و پیامدهای آن در بازار محدود جهانی چه خواهد بود، دو مقوله‌ای است که جای سؤال دارد.

وی با تأکید بر اینکه قانونی در زمینه ممنوعیت کشت زعفران نداریم، می‌افزاید: با وجود این، بر اساس بخشنامه وزارت جهاد کشاورزی محدودیتهایی برای حمل پیاز وجود دارد، به طوری که حمل بدون مجوز آن شامل تعزیرات می‌شود.

نقیبی با بیان اینکه هر هکتار زعفران 200 تا 220 نفر روز کار در سال ایجاد می‌کند، ادامه می‌دهد: وزارتخانه، توسعه هدفمند را در نظر دارد، به طوری که در هر استان حداکثر 5 تا 10هکتار زمین به کشت این محصول اختصاص یافته، ولی قیمت مناسب این محصول در حال حاضر سبب رغبت مردم به کشت این محصول شده است.

زعفران سده های زیادی است که به عنوان دلخوشی مردمان کویر از زمینهای خشک و کم آب سر بر می‌آورد و با برکت درآمدش، خانواده های زیادی را نان می‌دهد.