مهد و مرکز تشیع و اسلام ناب اکنون شهر مقدس قم است. این شهر دارای ویژگی‌هایی منحصر به فرد است. اولا خود زمین قم و خاک قم یک خاک مقدس است. روایت معروفی است که خدا حرمی دارد و آن مکه است. پیامبر (ص) حرمی دارد و آن مدینه است. مولا علی (ع) حرمی دارد و آن کوفه است. پس از آن یازده امام می‌گویند حرم ما شهر مقدس قم است قُم بَلَدُنَا وَ بَلَدِ شِیعَتُنَا. امام صادق (ع) فرموده اند قم شهر ما و شهر دوستان و شیعیان ما است. خدایا از هر فتنه‌ای قم را حفظ بکن.

یکی از دلایل اینکه درهای بهشت به قم باز می شود به تردید وجود علما، محدثین و شخصیت‌های برجسته‌ای است که از زمان امام صادق (ع) تا زمان ظهور امام زمان (عج) در شهر قم حضور داشته و نیز دوست داران و شیعیان خالص بودند و هستند و خواهند بود و منشأ برکات فراوان می باشند. در قبرستان شیخان چندین نفر از یاران خوب اهل بیت مدفون و یکی از آن ها زکریا بن آدم قمی است. این فرد شخصیتی است که وقتی می‌خواست از قم برود خدمت امام رضا (ع) آمد تا اجازه گیرد. به امام (ع) عرض کرد بعضی مردم قم ظلم می‌کنند، دروغ می‌گویند. اگر اجازه بدهید من ترک وطن بکنم. حضرت فرمود من اجازه نمی‌دهم خدا به برکت شما بلا را از قم دفع می کند.

در قم وجود کریمه‌ی اهل بیت حضرت معصومه (س) است. این بانوی با کرامت که امام صادق (ع) فرمود در شهر قم فرزندی از فرزندان من از دنیا خواهد رفت و دفن خواهد شد نام او فاطمه است فرزند موسی است که هنوز امام هفتم متولد نشده است این تعبیر بلند ترین تعبیری است که امام معصوم جد بزرگوار این بانو در باره‌ی بانو فرمودند تَدخُلُ بِشَفاعَتِها شِيعَتي الجَنَّةَ بِأجمَعِهِم. خیلی تعبیر بلندی است که برای شفاعت کل شیعیان عالم از اولین تا آخرین کفایت می‌کند. چند روایت صحیحه است که کسی که این بانو را با معرفت زیارت کند بهشت بر او واجب می‌شود. پیوند به این بانو بهشت را برای ما واجب می‌کند.

 از دیرباز علما و محدثین و بزرگان و همه‌ی قشرهای مختلف می‌آمدند زیر سایه‌ی این بانو و توسل به این بانو می‌کردند و بهره مند می‌شدند. مرحوم آیت الله مرعشی نجفی حدود شصت الی هفتاد سال سه وعده می‌آمدند برای نماز، زیارت و دعا. آیت الله بهجت روزی یکی دو ساعت صبح‌ها می‌آمدند عرض ادب و توسل داشتند. امام خمینی آن قدر حرم مشرف می‌شدند که مرحوم آقای بهاء الدینی می‌فرمودند بعضی‌ها به ایشان اعتراض می‌کردند که چرا این قدر می‌آیید؟ می‌فرمودند شما چه می‌دانید این جا چه خبر است. مرحوم آیت الله مرعشی نجفی می‌فرمودند من هر چه مشکل و حاجت داشتم از این بانو درخواست کردم و به من مرحمت کردند روز آخر هم وصیت کرده بودند که من را بیاورید کنار ضریح این بانو و یک طرف جنازه‌ی من را عمامه ام را باز کنید به جنازه‌ی من و یک طرف به ضریح ببندید و زیارت وداع و دعای وداع بخوانید.

این جا ملجأ و پناه اولیاء خداست. مرحوم آیت الله بروجردی رضوان الله تعالی علیه وقتی که مشرف می‌شدند آستانه‌ی مقدسه برنمی گشتند و پشت به ضریح نمی‌کردند. در زمان ایشان پادشاه عربستان آمده بود ایران چون رابطه اش با شاه خوب بود. مرحوم آیت الله بروجردی فرمودند من اجازه نمی‌دهم به قم بیاید. به ایشان گفتند چرا اجازه نمی‌دهید او می‌خواهد بیاید زانو بزند فرمودند به خاطر این که ایشان که وارد قم می‌شود به زیارت حضرت فاطمه‌ی معصومه (س) نمی‌رود و این بی حرمتی در حق حضرت می‌شود.

باز باش ‌ای باب رحمت تا ابد                               بارگاه من له کفوا احد