بنابر این نباید از فرصتی که این امانت مقدس برای خدمتگزاری به علاقه مندان به کتاب و کتابخوانی پیش روی کتابداران قرار داده، بسادگی گذشت. نخستین ابزار برای تحقق این مهم، مجهز بودن کتابداران به عنصر آگاهی است. در این میان صرفنظر از دانش نظری و آکادمیک کتابداران، آنچه دامنه خدمت در کتابخانه ها را  توسعه می‌بخشد، اطلاع از جزییات تمام خدمتی است که به مخاطبان ارایه می‌شود.

جالب آنکه تصویر ذهنی برخی از کتابداران از خود به مثابه آب خوردن کوزه گر از کوزه شکسته است.اینان معتقدند، عوامل متعددی دست به دست هم داده تا امکان و فرصت مطالعه از سوی کتابداران سلب شود.

به همین دلیل است که شماری، وظیفه کتابدار را به امانت دادن کتاب محدود
 کرده اند. حال آنکه به قول رهبر معظم انقلاب، «کتابدار صرفاً آن کسی نیست که خدمتِ آوردن و دادن کتاب را به عهده می‌گیرد؛ کتابدار می‌تواند منبع و منشأ و مرجعی باشد برای راهنمایی مراجعه‌کنندگان به 
کتاب».

کتابدار باید کتابشناس باشد، به این مفهوم که نویسنده کتاب را بشناسد و ضمن آشنایی با دیگر تولیدات فکری وی،  از چرایی خلق اثر آگاهی لازم را داشته باشد.کتابدار باید همچون یک کتابفروش تلاش خود را بر ارایه اطلاعات بیشتر با هدف ایجاد شوق و انگیزه به منظور دریافت کتاب قرار دهد.

کتابداری که خود عطش مطالعه را تجربه نکرده است، نمی‌تواند کام مخاطبان را سیراب کند. کتابدار، نگهبان کتابخانه نیست ؛ پاسدار و نگاهبان شوقی است که در وجود مخاطب عینیت یافته و باید به شکوفایی برسد.افق و چراغی که باید راه پیش روی مخاطب را روشن سازد، تنها با همت کتابداران افروخته می‌ماند.

تا زمانی که کتابدار، کتابشناس نباشد و بهای واقعی کتاب را نداند، نمی‌تواند مشاور خوبی برای مراجعه‌کنندگان به کتابخانه باشد.

کتابداری، دانشی است آمیخته با دانشوری، مهارت فنی و انسان گرایی. تنها عشق به کار کتابدار و خود را وقف خدمت کردن است که کمبودها را جبران می‌کند، بنابر این یک کتابدار خوب علاوه بر آنکه باید خواننده‌ای آزمند باشد؛ خود باید اهل تحقیق و تألیف باشد تا الگویی برای خوانندگان  شود.

گرچه نهاد کتابخانه‌های عمومی کوشیده است ضمن تلاش برای حل برخی از مشکلات اقتصادی کتابداران، زمینه کتابخوانی را با اجرای طرحهایی همچون مشاوره کتابدار ، قصه گویی و یا راه‌اندازی مدرسه تابستانی خواندن فراهم سازد، اما ناگفته پیداست که میل به مطالعه و ایجاد رغبت در قشری که مطالعه ؛ ضرورت نخست حیات حرفه‌ای آنهاست، به مثابه شوق زنده ماندن برای ماهیانی است که بهای قطره‌های اندک آب را نیز به خوبی دریافته اند.