کشورهای هند و چین علاقه به ورود به دریاهای گرم دارند و اگر سواحل مکران آباد شود این دو کشور می‌توانند راه ابریشم را تجدید کرده با ورود به خلیج فارس وارد آبهای گرم شوند!

من وقتی این سخنان جناب آقای دکتر یا مهندس آخوندی را خواندم بسیار متأسف شدم که چرا یک وزیر تحصیلکرده و دنیا دیده از علم جغرافیا چیزی نمی‌داند و آیا مگر در اتاق جناب وزیر یک نقشه جهان‌نما یا نقشه قاره آسیا نصب  نشده است که بدانند دریاهای آزاد یا اقیانوس آبهای گرم یعنی اقیانوس هند در جنوب سواحل هندوستان قرار دارد و اگر ایشان نقشه را با نظر تعقیب کنند اقیانوس هند به اقیانوس کبیر منتهی می‌شود و اگر ژئوپولیتین‌ها می‌گویند روسیه تزاری یا اتحاد شوروی پیوسته به آبهای گرم آزاد نظر داشته‌اند، منظورشان این است که روسیه تزاری و اتحاد شوروی سابق می‌خواسته خود را به خلیج فارس و در کنار آن دریای عمان (مکران) برساند که از آن دو دریا راهی به اقیانوس هند پیدا کند، زیرا روسیه 22 میلیون کیلومترمربعی سابق و فدراسیون روسیه 19 میلیون کیلومترمربعی کنونی به آبهای گرم اقیانوس هند و اقیانوس کبیر دسترسی نداشته و ندارد. تنها دریای بالتیک در شمال بخش اروپایی آن، اقیانوس منجمد شمالی در شرقی‌ترین مرزهای آن و بخشی از دریای سیاه در جنوب آن قرار دارد و دریای سیاه به دریاهای آزاد راه دارد.

ناوگان روسیه تزاری درگذشته برای رسیدن به دریای مدیترانه مشکل زیادی داشتند. روسیه تزاری پیوسته با این مشکل دسترسی نداشتن به اقیانوسهای بزرگ و غیر یخبندان مواجه بوده و در سال 1905- 1904 ناوگان آن کشور از دریای بالتیک به راه افتاد و در اقیانوس اطلس آن قدر به سمت جنوب حرکت کرد تا به دماغه امید نیک رسید و از آنجا اقیانوس هند را درنوردیده به اقیانوس کبیر رسید و راه سواحل ژاپن و چین را ادامه داد تا در منطقه پورت آرتور با ناوگان امپراتوری ژاپن روبه رو شده و توانستند آنها را از بین ببرند، اما ناوگان ژاپن در تسوشیما ناوگان روسیه تزاری را غافلگیر کرد و به آتش بست و آن ناوگان از میان رفت و فرمانده کل دریاسالار «زژینسکی» خودکشی کرد. در جنگ دوم نیز روسها به کمک رسانی از سوی متفقین انگلیسی و آمریکایی خود نیاز داشتند و از این رو روسها با کمک انگلیسی‌ها، ایران را اشغال کردند که از استرالیا و هندوستان و از طریق اقیانوس هند و نیز از طریق کانال سوئز ناوگان خود را به جنوب ایران فرستادند و از بندر شاهپور (امام خميني(ره)) و بندر خرمشهر سیل اسلحه و مهمات و خواربار و تمام وسایل پشتیبانی را با استفاده از راه آهن سراسری و جاده‌های ایران به سواحل دریای کاسپی (خزر) و خاک شوروی رساندند.

چرا آقای وزیر که مسؤولیت امور دریایی و کشتیرانی کشور و بندرسازی و دریانوردی را هم به عهده دارد، این مسایل ساده را نمی‌داند؟ به وزیر راه و شهرسازی مسؤولیتهای سنگین راه و راهداری و راه‌سازی، بندرسازی و کشتیرانی و دریانوردی، راه آهن، هواپیمایی، هواشناسی سپرده شده و گذشته از آن قوز بالا قوز روی شانه ایشان نهاده و وزارت مسکن و شهرسازی را جزو بار مسؤولیت مشارالیه کرده‌اند که امید است این وزارتخانه مهم هر چه زودتر به محل واقعی و مستقل خودش بازگردد و از نو تشکیل شود، زیرا مردم بدون مسکن روز به روز متحمل هزینه‌های سنگین‌تری می‌شوند و رئیس دولت نیز مسکن مهر را که دست رأفت نظام بر سر مردم بی‌پناه است و مردم ماهانه چهارصد میلیارد تومان و سالانه چهار هزار میلیارد تومان اقساط 270 هزار تومانی خود را صادقانه و خالصانه به بانکهای دهنده وام می‌پردازند، چالش بزرگ می‌نامد. در حالی که مسکن مهر چالش نیست، موهبت دولت و انقلاب است. حالا چه خوب است وزیر راه و شهرسازی- که من در جغرافیا به ایشان نمره تجدیدی می‌دهم،- یک نقشه بزرگ جهان نما، یک نقشه بزرگ آسیا و یک نقشه بزرگ ایران در اتاق کار مجلل و بزرگ خود نصب کند و خلیج بسته فارس را که فقط از طریق دریای مکران (عمان) به اقیانوس هند و اقیانوس کبیر و از طریق جنوب آفریقا به اقیانوس اطلس جنوبی منتهی می‌شود، دریاهای آزاد نخواند که هندوستان و چین بدان نیاز دارند!

دریاهای آزاد درست زیر پای هندوستان و چین قرار دارند و حیف است وزیر محترم که امور کشتیرانی و دریانوردی بین المللی ایران نیز به دستشان سپرده شده است، این مسایل ساده جغرافیایی را نداند و خدای ناکرده در یک کنفرانس بین‌المللی با بر زبان آوردن این فرمایشهای دُربار، دهان حاضران را از حیرت حدود 10 دقیقه باز نگه دارد!