و به دلیل طرح مسایل اجتماعی و دفاع مقدسی از مطرح‌ترین آثار این ژانر به حساب می‌آید. این فیلمساز، فیلم «خاکستر و برف» را در سال 91با تکیه بر عشق، ایمان، تعهد اعتقادی و اجتماعی و یاری دانش سینمایی خود ساخته است.  «خاکستر و برف» فیلم روشنگر، صمیمی و مردمی از جنس غرور است.فیلمی که برای تمام مردم ایران بویژه برای آنهایی که دیروز خود را از یاد برده‌اند، ساخته شده است. به عبارتی، سازنده خاکستر و برف آیینه‌ای روبه روی مخاطبان قرار داده تا خود را ببینند، بازیابند و بدانند چه کسی هستند، کجا ایستاده‌اند و به کدام سو خواهند رفت. خاکستر و برف، داستان غبار روبی از روی داشته‌ها و ارزش‌هایی است که هزاران شهید، جانبازو آزاده برای تجلی آن جانفشانی کرده‌اند. داشته‌هایی که غبار بازی‌های سیاسی، سوداگری و دنیا زدگی روی آن را پوشانده و بعضی آدم‌ها چیزی دیگر شده و جور دیگر فکر می‌کنند. درام انتقادی، اجتماعی و دفاع مقدس سهرابی با نگاهی متعهدانه، تبعات و عوارض دفاع مقدس را در جامعه امروز به نمایش می‌گذارد و بسیار سوخته دلانه مخاطب را متوجه ارزش‌ها و دستاوردهای انقلاب و دفاع مقدس می‌کند. این فیلم با گزینش سوژه‌ای غیر متعارف در زمینه دفاع مقدس، علاوه بر اشاره و تکیه بر بازیابی ارزش‌هایی که به دلایل کجروی طلحه‌ها و زبیرها در جامعه پیش آمده، از زاویه انتقادی به تفکرها و افرادی می‌پردازد که معتقدند، دوران حاکمیت ارزش‌ها، انقلاب و دفاع مقدس به سر رسیده است. سهرابی در فیلم خوب خود با محوریت بازگشت آثاری از شهید و تجلی انتظار مادر او و نمایش آوردگاهی از موافقان و مخالفان ارزش‌ها و استفاده از نمادهایی روشنگر و گویا، موفق به روایت داستانی جذاب و تأثیرگذار از دفاع مقدس شده است. شخصیت‌های مناسب در دو قطب خیر و شر و همچنین آدم‌های خاکستری که میان این دو قطب در نوسان هستند و بازیگری مناسب و همچنین بهره‌گیری از نمادهایی مانند دریا، قایق، برف و خاکستر به این فیلمساز در جذاب کردن فیلمش کمک کرده است. فیلم خاکستر و برف در سال 94به اکران سینما‌ها در آمده است، یعنی سه سال از پرده سینما و مردم را از تماشای آن محروم کرده‌اند. این محرومیت ، نتیجه نگاه سیاست زده، روابط سوداگرانه و ترس و نگرانی کسانی است که می‌ترسیدند آیینه خاکستر و برف آنها را به خودشان نشان دهند.