عضو مجلس خبرگان رهبری افزود: امروز در کنار اشک ریختن برای مظلومیت امام سجاد(ع) یک معرفت کامل باید نسبت به ایشان پیدا کنید، انقلاب عاشورا سه رهبر داشت که آن را رهبری می‌کردند با این نگرش امام سجاد(ع) 10 سال زمینه‌ساز انقلاب عاشورا و امام حسین(ع) و رهبر اجرایی انقلاب کربلا بودند، به گونه‌ای که امام سجاد(ع) 40 سال با یک عملیات نهادینه‌سازی روی این انقلاب کار کردند.

وی بیان کرد: بعد از واقعه عاشورا بسیاری عاشورا را محکوم و قیام امام حسین(ع) را به عنوان یک ندانم‌کاری تحلیل می‌کردند، حتی مردم عراق هم چنین نگاهی به واقعه کربلا داشتند با این نگرش نخستین روضه‌خوان واقعه عاشورا امام سجاد(ع) بودند که در مدینه بعد از ورود اهل بیت عصمت و طهارت(ع) بر روی یک کرسی رفتند و وقایع را تشریح کردند اما جز اشک ریختن کسی واکنش نشان نداد.

آیت‌الله علم‌الهدی با اشاره به اینکه مفاهیم شیعه و اهل بیت(ع) در حال تسخیر دنیا است، عنوان کرد: این سردی که مردم مدینه از خود نشان دادند چنان امام سجاد (ع) را آشفته کرد که تا دو سال وارد شهر مدینه نشدند و در میان خیمه بیابان زندگی می‌کردند، امسال در تاسوعا و عاشورا به غیر از شهرهای شیعه‌نشین در کشورهای خارجی و در کانون استکبار هیئت‌های عزاداری را در خیابان‌ها مشاهده کردید، بر این اساس 40 سال امام سجاد(ع) بر روی واقعه عاشورا کار کردند، چراکه این یک عملیات بود، امروز برخی فکر می‌کنند با چند قطره اشک جریان عاشورا تمام می‌شود و ربطی به جریان راهبردی زندگی اجتماعی ندارد.

امام جمعه مشهد تأکید کرد: کسانی که در واقعه عاشورا امام حسین(ع) را به شهادت رساندند، مردم بودند به عنوان مثال زمانی که آن لشکر با نفرات پر تعداد وارد کربلا شد عمر سعد خطاب به ابن زیاد گفت شرایط به گونه‌ای نیست که بخواهیم غذای این لشکر را تأمین کنیم، لذا ابن زیاد انبارهای خرما را مصادره کرد و گفت به عنوان سپر غذایی هر کسی بیاید خرمایش را بردارد و برود کربلا خون حسین(ع) را بریزد و آنها مردم زمان بودند که تغییر کردند.

وی یادآور شد: امروز فقط مصیبت اهل بیت عصمت و طهارت(ع) مورد توجه قرار گرفته است، در زمان حیات امام سجاد(ع) وقتی برای ایشان آب و غذا می‌آوردند به یاد شهدای کربلا می‌گریستند به گونه‌ای که گریه ایشان انقلاب‌ساز بود.

عضو مجلس خبرگان رهبری تبیین کرد: برای نشان دادن مظلومیت هر یک از امامان از شهادت آن بزرگواران یاد می‌کنند، اما امام سجاد(ع) آنقدر مظلومیت بر ایشان وارد شد که دیگر سختی مسیر کربلا تا مدینه چیزی نبود چراکه هنگام شهادتشان آثار غل و زنجیرهای دوران عاشورا بر گردنشان به مانند کبودی وجود داشت.