کسری بودجه، استفاده از منابع بانک مرکزی برای بسته اقتصادی و نیز درآمد‌های ناشی از لغو تحریم‌ها؛ سه عامل مهم برای تهدید دستاوردهای کاهش تورم است. قیمت نفت به عنوان یکی از مهم‌ترین منابع درآمدی دولت در بودجه، حدود 72 دلار برای سال 94 پیش بینی شد. اما از ابتدای سال حتی یک روز هم قیمت نفت به این عدد نزدیک نشده است. بسیار از اقتصاددانان از همان زمان تصویب بودجه هشدار دادند، این پیش بینی بسیار خوش بینانه است، اما وزیر اقتصاد اعلام کرد، ما خود را برای نفت 40 دلار نیز آماده کرده‌ایم. با توجه به ادامه تحریم‌ها و محدودیت برای فروش نفت، درآمدهای نفتی کم‌تر از مقدار پیش بینی‌شده در بودجه محقق شده است. بنابراین دولت با کمبود منابع برای هزینه ‌جاری و عمرانی خود مواجه است. هر چند دولت اعلام کرده، هزینه‌های خود را صرفاً براساس درآمدهای تحقق یافته مدیریت خواهد کرد، اما در جدیدترین آمار بانک مرکزی برخلاف کاهش بدهی بانک‌ها به بانک مرکزی، بدهی دولت به بانک مرکزی بیش از پنج درصد رشد کرده است. مسؤولان بانک مرکزی افزایش بدهی دولت به بانک مرکزی را به سبب تنخواهی که در اختیار دولت است، می‌دانند و براساس قانون، دولت باید تا پایان سال این تنخواه را تسویه کند. اما به نظر نمی‌رسد با شرایط درآمدی دولت نه تنها بدهی دولت به بانک مرکزی کاهش یابد، بلکه حتی احتمال افزایش آن وجود دارد. بنابراین کسری بودجه احتمالی دستاوردهای کاهش تورمی را تهدید می‌کند. استفاده از منابع بانک مرکزی برای بسته اقتصادی تهدید دیگری برای تورم محسوب می‌‌شود. حال باید منتظر بود که دولت انضباط مالی خود را تا چه میزان حفظ خواهند کرد. آیا درآمدهای احتمالی ناشی از لغو تحریم‌ها سبب خواهد شد تا دولت به سمت افزایش هزینه‌های خود حرکت کند؟ یا براساس عملکرد دو ساله خود همچنان به مدیریت هزینه‌ها و افزایش درآمدهای مالیاتی خواهد پرداخت.