اما همان موقع برايم سؤال بود که تداوم اين راه تا کدام عدد پيش خواهد رفت. آن روزها خيلي مطمئن نبودم که روزي دوره سي‌ام بدون هيچ وقفه‌اي برگزار شود و گمان نمي‌کردم اين‌قدر دلداده اين مجلس عاشقانه شوم که در طول اين دوازده سال، 10 دوره افتخار حضور در اين مراسم را در دفتر آخرت خودم ثبت کنم.
آن روزها بازار همايش‌ها گرم‌تر از اين روزها بود. هم کنگره‌هاي آييني و هم آزاد با تولي گري نهادهاي مختلف فرهنگي کشور برگزار مي‌شدند و هر روز يک شهر و يک سالن ميزبان شاعران بود، اما چند سال که گذشت، به ناگهان ورق برگشت و برگزاري کنگره‌ها به اتفاق يکي يکي آب رفتند، اما آن چه ماند شب شعر عاشورا و ارادت مردمي بود که بدون هيچ حمايتي از جانب نهادهاي رسمي کشور هر سال در نيمه دوم صفر، شاعران نام آور آييني را از شيراز به عرض ارادت به آستان اهل بيت فرا مي‌خوانند.
ماجراي تولد شب شعر عاشورا را اگرچه تاکنون بارها در همين صفحه نوشته‌ام، اما هربار شنيدني تر از ديروز در ذهنمان، در لحظات نگارش اين گزارش خودنمايي مي‌کند. ماجرا از اين قرار است که از اواسط دهه شصت و به پيشنهاد تني چند از شاعران، از جمله «حاج احد ده بزرگي» و با حمايت مرحوم «حاج حسين فرهنگ»، شيراز ميزبان اين شب شعر مي‌شود. راهي که پس از چند سال و باوجود در گذشت متولي اين همايش، توسط فرزند وي «حاج عبدالحسين فرهنگ» و به وصيت وي تداوم مي‌يابد.
يک رويداد فرهنگي برمبناي «وقف»
پس از چند سال ستاد شب شعر عاشورا براي پيش گيري از تکرار مفهومي اشعار، اقدام به اختصاص يک موضوع براي هر سال مي‌کند و بر اين اساس در سال‌هاي متمادي به افراد، جنبه‌ها، لحظات و زواياي نامکشوف واقعه عظيم عاشورا با ابزار شعر مي‌پردازد، اما سال گذشته اعلام شد که با توجه به گذشت سال‌هاي متمادي، موضوع شب شعر عاشورا، مانند سال‌هاي ابتدايي شخصيت حضرت سيدالشهدا(ع) معرفي مي‌شود.
نکته جالب و ارزشمند اين شب شعر، اجتناب از داوري و رتبه بندي آثار منتخب است، به گونه‌اي که از ميان انبوه آثار ارسالي، چند ده کار براي ارايه در شب شعر انتخاب مي‌شوند و اين آثار از نظر ارزش ادبي و هديه دريافتي با هم يکسان قلمداد مي‌شوند.
همه اين ويژگي‌هاي منحصر به فرد و در رأس آن‌ها مردمي‌بودن سبب شده در روزگار سالن‌ها و صندلي‌هاي خالي شب‌هاي شعر، هر سال مخاطبان فراواني به شوق شب شعر عاشورا، راهي سالن برگزاري شوند.
امسال هم سي‌امين شب شعر عاشوراي شيراز در اواسط ماه صفر پس از نماز مغرب در تالار حافظ با حضور انبوه مردم مشتاق اهل بيت برگزار شد.درطول اين دو شب شاعران پيشکسوتي چون محمد جواد غفورزاده(شفق)، محمدعلي مهديخاني(مجرد) و سيد رضا مؤيد در کنار شاعران نام آشنايي چون افشين علاء، مهدي مرداني، اميرمرزبان، سيد حسين متوليان، مريم حقيقت، عبدالحميد رحمانيان، مرتضي حيدري آل کثير و محمود حبيبي کسبي به شعرخواني پرداختند.
همچنين جواناني چون مجيد لشکري، جواد پيشنمازي، سعيد تاج محمدي، فاطمه سوقندي، محبوبه راه پيما، محسن کاوياني وشايان سيرتي نيز اشعار خود را به آستان سالار شهيدان تقديم کردند.
موضوع سال آينده
مانند هر سال مراسم افتتاحيه دوره سي و يکم در منزل مرحوم فرهنگ برگزار شد و دبير ستاد شب شعر عاشورا
«حاج احد ده بزرگي»، شخصيت حضرت ابالفضل العباس(ع) را به عنوان موضوع دوره آينده شب شعر معرفي کرد و «دکترمحمدرضا سنگري»، اديب و عاشوراپژوه نامي کشور درباره اين شخصيت والا مطالبي را ارايه کرد و در پايان شاعران به عزاداري و تربت نوشي پرداختند. امروز که داشتم از دوره سي‌ام
بر مي‌گشتم، گمان مي‌کنم اگر با اين روند و اين برکت، جربان شب شعر عاشورا ادامه يابد، شصت سالگي آن به راحتي قابل تصور است. کاش آن روز هم نام من در ميان افتخارمندان حضور در اين مراسم باشد. اين گزارش را با يکي از شعرهاي اين دوره شب شعر که سروده علي فردوسي است، به پايان مي‌برم.
سر روي نيزه
عجيب نيست اگر روي نيزه سر بالاست
جواب مرد به ذلت جواب سر بالاست
سري به نيزه دو لب آيه‌هاي شيرين خواند
از آن به بعد دگر قند نيشکر بالاست
چه سفره‌اي است که هفتاد دل نمک گيرند!؟
چقدر شور در اين جمع مختصر بالاست!
مصاف عشق و ريا نابرابر، اين گونه است
که در مقابل هر تيغ صد سپر بالاست
به شوق آب لب خشک غرق تب کم نيست
شگفت آنکه تب آب بيشتر بالاست
در اين طرف عطش عشق مي‌کند غوغا
در آن طرف عطش سکه‌هاي زر بالاست
مپرس «هَل مِن ناصِر» که در جواب اي سرو
به جاي دست فقط دسته تبر بالاست
به هيچ آب فروکش نمي‌کند عطشم
دماي داغ تو در کوره جگر بالاست
نظر شما