به گزارش قدس انلاین، حضرت محمد (ص) در فرازی از سخنان خود به ابوذر بیان می دارد که باید از فرصتها، تندرستیها، تواناییها، فراغتها و جوانیها، حداکثر استفاده را برد. پس از بیان این نکته که بیشتر مردم در دو نعمت (صحت) و (فراغت) مغبون و زیان زده اند، می فرمایند
ای ابوذر؛ پنج چیز را قبل از پنج چیز، قدر بشناس و غنیمت بدان:
جوانی را، قبل از پیری، تندرسی را، قبل از بیماری، دارایی را، قبل از تنگدستی، فراغت را، قبل از گرفتاری و زندگیت را، قبل از مرگ.
بر این اساس سرمایه های سودآور انسان در بازار زندگی، عبارت است از: (جوانی)، (سلامتی)، (امکانات مادی)، (فراغت) و سرمایه (عمر).

همچنین ایشان می فرمایند: ای ابوذر؛ از این که کاری را به آینده موکول کنی (و کار امروز را به فردا بیفکنی) بپرهیز. تو امروز، در مقابل امروزت هستی، از آینده چه خبر داری؟ اگر فردایی داشتی، برای فردایت چنان باش که برای امروزت بودی و اگر به فردا نرسیدی، بر کوتاهی و قصور امروز، اندوه نخواهی داشت.
ای ابوذر؛ چه بسا کسانی که به استقبال روزی می شتابند و در انتظار فردا هستند ولی هرگز به آن نمی رسند. اگر به اجل و سرنوشت آن بیندیشی، آرزوهای دور و دراز، و مغرور شدن به آنها را دشمن خواهی دانست.
ای ابوذر؛ در دنیا چنان باش که گویی غریبی هستی، یا یک رهگذر.
رسول خدا (ص) در ادامه می فرمایند: ای ابوذر؛ قبل از بیمار شدن، از سلامتی ات بهره برداری کن و قبل از مرگ، از حیات خود، چرا که، نمی دانی نام و نشان تو در فردا چیست. ای ابوذر؛ بپرهیز از این که مرگ، در حال لغزش و خطا تو را دریابد، که دیگر نه امکان بازگشتی هست و نه پوزش، پذیرفته می شود و نه تو را برای آنچه به جا نهاده ای می ستایند.

منبع:

*محدثی، مواعظ حضرت رسول (ص) به ابوذر غفاری: 10-11.