به گزارش قدس انلاین، با این حال بنا به روایات رسیده از ائمه اطهار (ع)، این گروه از زنان نه تنها گرفتار عقوبت اخروی بوده، بلکه گاه اعمال آنان مورد پذرش واقع نمی شود. در این باره شیخ صدوق از نبی مکرم اسلام حضرت محمد (ص) نقل می کند که ایشان فرمودند: هر زنی که شوهر خود را آزار و اذیت می کند نماز و اعمال خوب او در نزد خداوند متعال قبول نیست، تا این که دست از این گونه رفتار بردارد و به همراهی و یاری و خشنود کردن شوهر بپردازد. اگر چه روزش را به نماز و روزه بگذراند و در راه خدا بنده آزاد کند و اموال خود را انفاق کند. سپس فرمود: مرد هم اگر به زنش ظلم و اذیت کند او هم این گونه عقوبت می شود و اعمالش مورد قبول درگاه الهی نمی باشد.
همچنین علی بن جعفر از برادرش امام کاظم (ع) پرسید: زنی که شوهر خود را خشمگین کند نماز و حالش در نزد خداوند چگونه است؟ پس حضرت فرمودند: «در گناه بسر می برد تا وقتی که شوهرش از او راضی شود».
علاوه بر این امام صادق (ع) بیان داشته اند: ملعون است زنی که همسرش را آزار دهد و او را غمگین کند و خوشبخت است زنی که به شوهرش احترام می کند و او را اذیت نمی کند و در هر حال او را اطاعت میکند.

منابع:

1-حرعاملی، وسائل الشیعه، ج14: 115-116.

2-قبادی، سعادت و شقاوت زنان در حدیث معراج: 16.