به گزارش قدس انلاین و به نقل از ایرنا، روزنامه آمریکایی «یو اس ای تودی» به نقل از موسویان افزود: خاورمیانه در آستانه فروپاشی کامل است و نیاز به همکاری و نه تقابل بیشتر داریم. تنش اخیر میان عربستان و ایران که هریک بر جهان تسنن و تشیع تاثیری هدایت کننده دارند، خاورمیانه را بیش از پیش متلاطم کرده است و کنگره آمریکا هم با دنبال کردن قوانینی که منجر به بی اثر کردن برجام شود، عملا بر آتش این تلاطم می افزاید.
وی در مقاله خود ادامه داده است: افزون برآن، بخشی از توافق های برنامه جامع اقدام مشترک(برجام) مبنی بر اینکه ایران و آمریکا می توانند در موضوع مبارزه با داعش و یافتن راه حل هایی برای درگیری ها در عراق، سوریه و یمن با یکدیگر همکاری داشته باشند، از بین خواهد رفت و اکنون تصمیم گیران آمریکا در مقابل دو انتخاب اجرای درست برجام یا مواجه شدن با خاورمیانه ای شکننده تر قرار گرفته اند.
هنگامی که مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 با امید تازه ای که پس از انتخاب حسن روحانی پدید آمد، آغاز شد، رهبر عالی ایران به سرعت از تلاش های دیپلماتیک حمایت اما تاکید کردند که «دولت آمریکا غیر قابل اعتماد است».
در حقیقت مانع اصلی بر سر روابط عادی میان ایران و آمریکا از آغاز انقلاب اسلامی در سال 1357 تا کنون، وجود بی اعتمادی دو طرفه بوده است. ایران به سهم خود، فهرست بلندبالایی از ناراحتی های قانونی خود را مطرح می کرد.
آمریکا از صدام در تجاوز به ایران حمایت کرد که در سال 1980 باعث شروع جنگی هشت ساله منجر به کشته شدن بیش از 300 هزار ایرانی شد و به طور تقریبی 1.19 تریلیون دلار خسارت به هر دو طرف وارد کرد.
ارتش عراق در طول جنگ از سلاح شیمیایی علیه ایران استفاده کرد که منجر به کشته و مجروح شدن بیش از 50 هزار غیرنظامی شد.
موسوی در ادامه نوشته است: گفت وگوهای هسته ای ایران و 1+5 باعث شد مذاکرات جدی در بالاترین سطح و پس از 35 سال خصومت صورت گیرد. وزیر امور خارجه ایران و همتای آمریکایی روبروی هم نشستند و مستقیما با یکدیگر گفت و گو کردند تا یکی از فشرده ترین بحران های بین المللی را حل کنند.
در باب پایبندی به تعهدات برجام، ایران اقدام ارزشمندی انجام داده است. به گفته جان کری وزیر امور خارجه آمریکا، ایران به تمام تعهدهای خود و در زمان مناسب، از جمله خروج اورانیوم غنی شده کم از کشور، پایبند بوده است و هم آژانس و هم تمامی طرف های 1+5 هیچ نقضی از سوی ایران چه در توافق موقت ماه نوامبر و چه در برجام، مشاهده نکرده اند.
با این حال با نزدیک شدن روز اجرای برجام، اتفاقات نگران کننده ای به وجود آمده است. همان اندازه که تهران به سمت کامل تر کردن اقدامات خود حرکت می کرد، به همان اندازه کنگره آمریکا به دنبال راه های جدید برای وضع تحریم های ضد ایرانی است.
مثال بارز این اقدام، قانون اخیر محدودیت ویزا است که موجب ناامید کردن موجی از سرمایه گذاران و گردشگران خارجی خواهد شد. بدتر از این قانون، خبرهایی مبنی بر طرح لوایح مرتبط با ایران و انتشار آن در مجلس نمایندگان، برای سنگ اندازی در مسیر برجام است که به گوش می رسد.
برخی به دنبال محدود کردن اختیارات اوباما برای لغو تحریم ها و برخی دیگر خواهان متوقف کردن روند لغو تحریم های بانکی مورد توافق در برجام هستند.
مذاکره کننده سابق هسته ای ایران ادامه داده است: از نگاه تهران، برجام بسان آزمونی برای آزمایش اعتماد به آمریکا است. یک مکتب فکری در ایران بر آن است که سیاست ها و طبیعت رفتار آمریکا غیرعقلانی و بر جنگ افروزی بنا شده است. دلیل آنها این است که اگر تهران انعطاف پذیری نشان دهد، واشنگتن رفتار های خصمانه تری خواهد داشت.
بنابراین از دید این گروه، ایران باید راهبرد واکنش در برابر واکنش را اتخاذ کرده و هزینه های این گونه اقدامات خصمانه آمریکا علیه ایران را افزایش دهد.
دیگر مکتب فکری، اعتقاد دارد هنگامی باید با آمریکا وارد مذاکره شد که چیزی واقعی در چنته داشته باشیم. به گفته محسن رضایی فرمانده سابق سپاه پاسداران «اگر 20 هزار سانتریفیوژ نبود، 1+5 هیچ گاه بر سرمیز مذاکره نمی نشست».
موسوی نوشته است: سرنوشت همکاری های گسترده تر میان آمریکا و ایران بستگی به اجرای موفقیت آمیز برجام دارد. دو طرف در مقطعی حساس قرار گرفته اند. اگر آمریکا به دنبال وضع تحریم های بیشتر با عناوینی چون تروریسم و حقوق بشر باشد و حتی اگر این تحریم ها مستقیما مفاد برجام را نقض نکند؛ عملا آن را بی ارزش کرد در حالی که دنبال کردن روند کنونی مبنی بر اینکه ایران به تمام تعهدات خود عمل کرده، پاسخی به خط فکری غیرقابل اعتماد بودن ایران است.
نویسنده مقاله افزوده است: اقدام سپاه پاسداران در آزاد کردن 10 تفنگدار آمریکایی که به گفته ایران غیرقانونی به آب های سرزمینی وارد شده بودند، نمونه ای بارز از رفتار صحیح است.
نویسنده در پایان مطلب افزوده است: کاخ سفید اذعان کرد «ارتباطات جدید شکل گرفته در طول مذاکرات هسته ای، از عوامل کلیدی آزاد شدن سریع تفنگداران آمریکایی بود» و تردید دارم که اگر دو قایق ایرانی بدون عمد به آب های سرزمینی آمریکا وارد می شدند، دولت این کشور همین اقدام را می کرد.