به گزارش قدس انلاین به نقل از ایسنا افتخار حسین عارف رییس موسسه فرهنگی اکو در افتتاح نمایشگاه سی دار (جلوه‌ای نو از پارچه های دست بافت ایرانی) گفت: نساجی سنتی ایران با تاریخی 7 هزار ساله طی قرون و اعصار متمادی تامین کننده پارچه برای مصرف پوشاک و منسوجات خانگی به عنوان بخش مهمی از نیازهای اولیه مردم بوده و خود عرصه‌ای برای بروز ذوق، هنر و خلاقیت صنعتگران شایسته و هنرمندان است.
وی ادامه داد: امروزه هنر منسوجات دستباف ایرانی در حال فراموشی است. برای حفظ این دانش کهن که می توان از آن به عنوان یکی از رشته‌های هنری خلاق استفاده شود باید فرهنگ سازی کرد.
حسین عارف افزود: این نمایشگاه که با هدف نمایش و معرفی مجموعه نسبتا کاملی از انواع پارچه‌های دستباف سراسر ایران برگزار شده گامی در جهت ایجاد تعاملات و همکاری‌های گسترده‌تر بین افرادی که پیشینه‌ای ارزشمند در این هنر داشته یا برای حفظ هنرهای سنتی به عنوان بخشی از تاریخ هنر علاقه‌مند هستند برگزار شده است.
رییس موسسه فرهنگی اکو بیان کرد: هدف از برگزاری این نمایشگاه علاوه بر معرفی پارچه بافی سنتی ایران و شناسایی علاقه‌مندان فعالان این عرصه در منطقه، ایجاد زمینه همکاری بین کشورهای عضو اکو است. با توجه به قرابت‌های فرهنگی کشورهای عضو اکو می دانیم که نقوش و تکنیک‌های بافت پارچه بر هم تاثیر فراوان داشته‌اند. بنابراین با تبادل این تجربیات و دانش‌ها می توانیم شاهد حفظ و احیای این هنر در عصر پرشتاب صنعت در دنیای امروز باشیم.
سی نوع پارچه سنتی داریم
در ادامه مراسم افتتاحیه نمایشگاه سی‌دار که روز چهارشنبه 30 دی‌ماه در موسسه فرهنگی اکو برگزار شد، مدیرعامل موسسه جام میراث جهانی نیز طی سخنانی گفت: امروز سی نوع پارچه سنتی داریم که انقلاب صنعتی، کاهش مواد طبیعی، تغییر سبک زندگی و ... را پشت سر گذاشته و همچنان تولید می‌شوند. نمایشگاه سی دار امروز سی‌امین نمایشگاه خودش را برگزار کرده است.
دهدشتی ادامه داد: این موسسه سال 90 با پروژه احیای پارچه کاربافی در شهر یزد کار خودش را شروع کرد و این نمایشگاه حاصل چهار سال تلاش تیم ماست و چون امسال سال نساجی سنتی نامگذاری شده است معاونت صنایع دستی با همکاری برای برگزاری این نمایشگاه حق خودش را ادا کرد.
مدیرعامل موسسه جام میراث جهان افزود: تقریبا 23 نوع پارچه با مواد اولیه طبیعی در این نمایشگاه به نمایش گذاشته شده گرچه ممکن است در برخی از لباس‌ها مواد مصنوعی نیز به کار رفته باشد اما به طور قطع در آینده نمایشگاه‌هایی که پارچه‌های آن تنها با مواد طبیعی بافته شده باشند برگزار می کنیم.
این هنر را از گوشه عزلت بیرون بکشیم
سید عبدالمجید شریف زاده یکی دیگر از سخنرانان حاضر در این مراسم بود که گفت: قدیمی‌ترین آثاری که از نساجی در ایران داریم متعلق به 7 هزار سال پیش است و اولین نمونه‌های آن از غار کمربندی در شمال ایران به دست آمده است. نخستین ابزار مربوط به نساجی دقیقا به 6 هزار و 500 سال قبل از میلاد تعلق دارد. بنابراین سابقه تاریخ نساجی در ایران بسیار طولانی است.
رییس موزه فرش اضافه کرد: اولین نمونه‌های بافت به 5 هزار سال قبل از میلاد در شوش و ابزار آن مثل دوک های گِلی در تپه سیلک کاشان دیده می‌شود. هنوز هم شعربافی در کاشان به عنوان یکی از شغل‌ها قابل بررسی است و خوشبختانه موسسه سی‌دار از این فعالیت‌ها حمایت می کند.
شریف زاده اضافه کرد: خوشبختانه با فعالیت هایی که در معاونت صنایع دستی صورت گرفته است پارچه زربفت از فراموشی نجات پیدا کرد و ما در کاشان، اصفهان و به زودی یزد شاهد ادامه بافت این پارچه خواهیم بود. بسیاری از هنرمندان در مناطق مختلف و به شیوه‌های گوناگون در حال بافت این پارچه هستند.
او بیان کرد: ما می توانیم دوباره جاده ابریشم را که زمانی این پارچه‌ها از آنجا صادر می‌شد را با پارچه‌های سنتی خودمان احیا کنیم اما واقعیت مطلب این است به دلیل پراکندگی و خاک خوردگی کمتر به این موضوع توجه شده است. متاسفانه در بسیاری از فیلم‌ها که هنرهای سنتی را نمایش می دهند فضای نمور و خاک خورده به تصویر کشیده می‌شود. فضایی که وقتی جوانان آن را می‌بینند رغبتی برای ادامه این هنر ندارند. من فکر می کنم باید این فضا را به صورت مناسب نمایش بدهیم.
شریف زاده گفت: ما در بسیاری از مدهای اروپا شاهد هستیم که از هنر دستبافت شرقی و ایرانی الهام می‌گیرند. زیباترین فشن‌ها با الهام از فرش‌های ایرانی و شرقی به خصوص کشورهای عضو اکو شکل می‌گیرند. با توجه به پتانسیلی که امروز وجود دارد باید این هنر را از گوشه عزلت بیرون بکشیم و به جهان معرفی کنیم.
عضو و دبیر شورای راهبری توسعه مدیریت سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری نیز در ادامه این مراسم بیان کرد: باید از منظر اقتصادی و معیشتی نیز به این هنر نگاه کنیم. اوج صنعت نساجی در دوره صفوی بوده است و میزان اشتغال آن در این دوره بسیار بالا بوده به طوری که دولت با درآمد حاصل از مالیات این صنعت غالب اقتصاد را شکل می‌داده است، این امر نشان می‌دهد این هنر صنعت در زندگی مردم ایران نقش اساسی داشته اما به دلایل متعدد جامعه ما از این صنعت محروم شده است.
سمیع الله حسینی مکارم بیان کرد: صنایع دستی علاوه بر تبلور عینی مردم ایران ویژگی‌های عمیقی دارد. هنرهای سنتی و صنایع دستی به خصوص منسوجات به سرمایه زیادی نیاز ندارند و از طرفی ارزآوری بالایی دارد. از همه مهم‌تر توزیع درآمد آن است، کسانی که از درآمد این صنعت بهره می برند پایین‌ترین اقشار جامعه هستند. ما تقریبا 140 میلیون دلار درآمد ناشی از صنایع دستی داشتیم در حالی که اگر بخواهیم فرش را هم به صنایع دستی اضافه کنیم 40 سال پیش صنایع دستی بعد از نفت دومین رتبه صادرات در کشور ما بوده است.
او افزود: خوشبختانه معاونت صنایع دستی طی دو سال گذشته تلاش‌های زیادی برای متقاعدکردن سیاست گذاران کرده که این صنعت می‌تواند به روی معیشت مردم تاثیرگذار باشد تا آن‌جایی که برنامه ششم توسعه یکی از محورهای خود را به صنایع دستی و گردشگری اختصاص داده است. در بخش اقتصاد مقاومتی نیز صنایع دستی عینیت داشته زیرا همه چیز آن بومی است.
عضو و دبیر شورای راهبری توسعه مدیریت سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری گفت: متاسفانه در قوانین جایگاه ضعیفی برای صنایع دستی داریم. صادرات آن کم، نظام بازاریابی ضعیف آن و عدم حمایت از تولیدکنندگان موجب شده ما راهکارهای متعددی را در برنامه ششم توسعه داشته باشیم و از طرفی بتوانیم صنایع دستی را در سبد خانوار جای دهیم. متاسفانه حتی ما در خود سازمان از صنایع دستی کمتر استفاده می‌کنیم یا هدیه می‌دهیم.
به گزارش ایسنا، از جمله حاضران شرکت کننده در افتتاحیه نمایش لباس‌ها و پارچه‌های کمیاب در موسسه فرهنگی اکو مجید مجیدی - کارگردان و میهمانانی از سفارت تاجیکستان، پاکستان و سوییس بودند.
این نمایشگاه از تاریخ 1 بهمن الی 4 بهمن ماه برپاست و علاقمندان می‌توانند برای بازدید از آن همه روزه از ساعت 10 صبح الی 18 عصر به گالری دیپلماتیک موسسه فرهنگی اکو واقع در خیابان موحد دانش (اقدسیه)، کوچه ناز، پلاک 10 مراجعه کنند.
نظر شما