به گزارش قدس آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان منصور سهراب‌پور تهیه‌کننده سینما و فیلم «ناردون» در خصوص نبود این فیلم در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر و روندی که جشنواره تاکنون پیموده گفت: حضور نیافتن در جشنواره فیلم فجر را به فال نیک می‌گیرم و با توجه به اتفاقاتی که افتاد، دیگر هیچ اهمیتی برای من ندارد.
وی افزود: در جشنواره فیلم فجر امسال با احترامی که برای برخی از آن‌ها قائلم، اما از گزینش هیات انتخاب تا بخش‌های دیگر شاهد سیاست‌های غلط هستیم و برخی شخصیت‌ها با قدهای کوتاه از نظر حرفه‌ای‌گری و نگاه سینمایی معرفی و مشغول به کار شدند و در نتیجه خود رویداد نیز در نهایت اتفاق کوتاهی خواهد بود.
وی ادامه داد: جشنواره فیلم فجر بالاتر از قد و قواره سردمداران آن به خصوص محمد حیدری به عنوان دبیر است؛ چون اگر شاهد توانایی بالا، انتخاب تیم خوب، فنی و حرفهای در همه بخش‌ها بودیم من و امثال من به شکل معمولی نسبت به انتخاب شدن یا نشدن فیلم‌هایمان معترض نبودیم و چراهای فراوان به وجود نمی‌آمد.
این تهیه کننده تصریح کرد: متاسفانه توانایی دبیر جشنواره فجر امسال پایین بود و خوش فکر و معتبر نبود. این عملکرد ضعیف باعث شد بسیاری از فیلم‌ها لطمه بخورند.
سهراب پور عنوان کرد: با قاطعیت عرض می‌کنم حداقل فیلم من یعنی «ناردون» ضربه دید. چون نسبت به تجربه‌ای که دارم این فیلم قابلیت حضور در جشنواره‌های معتبر خارج از ایران را دارد؛ چون در ساخت آن استاندارد‌های لازم و حرفهای را در نظر گرفتیم و سعی کردیم فیلمی با قدرت و جذاب بسازیم تا در همه بخش‌ها حرفهای زیادی برای گفتن داشته باشد.
وی افزود: البته تا به امروز سعی کردم زیاد فکرم را برای این کوته فکری مسئولان جشنواره درگیر نکنم، نکته جالب اینجا است تمام حرف‌هایی که زدم را به ایوبی رئیس سازمان سینمایی نیز گفتم. وی هیچ حمایت معنوی و مادی که نکرد، حتی خیلی ساده از کنار قضیه گذشت.
وی ادامه داد: مسئولان سینمایی از ایوبی تا بقیه فقط بلدند شاعرانه و زیبا صحبت کنند اما در عمل فقط پیاده نظام هستند، اتفاقاتی هم که امسال افتاد بسیار عجیب و غریب بود؛ چون بخش عمده گروهی که برای برگزاری جشنواره انتخاب کردند فاقد اطلاعات قوی و حرفهای سینما بودند که از این بابت نیز باید تاسف خورد.
تهیه‌کننده «ناردون» گفت: مدعی هستم که اتفاق به وجود آمده در هیات انتخاب در خصوص انتخاب فیلم‌ها از بحث رانت، رفیق بازی و .... پیروی کرد که به اعتقاد من دبیر جشنواره نیز از این جریان اطلاع کافی داشت و به روی خود نیاورد. حتی ایوبی، با وجود اطلاع از این قضایا حامی هم بود. در هر شکل با توجه به همه موضوعات حیدری فاقد صلاحیت لازم بود.
سهراب پور بیان کرد: مشکل دیگر من با جشنواره فیلم فجر این بود که همه ما می دانیم چراغ سینمای ایران را بخش خصوصی روشن نگه می‌دارد؛ اما تنها بخشی که با همه اهمیت به آن بی توجهی شد، بخش خصوصی بود.
وی افزود: برای بخش‌هایی که از پول دولت در حد کلان استفاده کردند، هر ساله اتفاقات خوبی می‌افتد و راحت به کار خود ادامه می‌دهند، پس با این تفاسیر روحیه و انگیزه‌ای برای بخش خصوصی در جهت ادامه راه نمی‌ماند که باید در این زمینه فکر اساسی کرد.
وی افزود: متاسفانه سازمان سینمایی ما هیچ گونه حمایت معنوی و مادی در قبال اکثر فیلم‌ها ندارد و هر ساله فقط تعداد افرادی مشخص را حمایت می‌کند.
وی ادامه داد: من و امثال من چون نه در دوره شمقدری و نه ایوبی در هیچ باند و دسته‌ای نبودیم و نیستیم از حمایت‌های لازم و معروف برخوردار نمی‌شویم و اتفاق خاصی برای ما رخ نمی‌دهد. اما متاسفانه هر ساله فیلمسازانی مشخص و تکراری که در باند و دسته گروه‌های قدیم و جدید هستند،ْ فیلم می‌سازند و نتایج فیلم‌ها هم کاملا مشخص است و به عینه می‌بینم!
این تهیه کننده اظهار داشت: متاسفانه جشنواره فجر که با یک حرکت خوب در جهت اعتبار بخشیدن به خود در سطح جهانی آغاز به کار کرد با این شرایط موجود روز به روز از اعتبارش کاسته و ضعیف تر می‌شود تا جایی که جایگاه اصلی خود در خارج از ایران را از دست خواهد داد.
وی افزود: من چند روز زودتر از مردم و منتقدان که هنوز کارها را ندیدند با شمارش معکوس جشنواره را پیش بینی کردم وگرنه در اصل مردم، اهالی رسانه و منتقدان قضاوت های لازم را در زمانی مشخص انجام خواهند داد.
تهیه کننده «من سالوادور نیستم» ادامه داد: «ناردون» را در آینده‌ای نزدیک با حضور مردم، منتقدان و اهالی رسانه اکران خواهم کرد تا جای علامت سوال بزرگی برای همه پیش بیاید که چرا به چنین کار با کیفیتی بالا بی‌توجهی شده است. آنجا است که مسئولان این اتفاق باید جوابگو باشند.
سهراب پور اظهار داشت: چرا سینما و جشنواره ما مانند کشورهای پیشرفته دنیا عمل نمی‌کند و به گونه‌ای تافته جدا بافته هستیم یعنی چرا زحمات یکساله فیلمسازان بعد از اکران در طول سال مورد ارزیابی و داوری قرار نمی گیرد؟ اگر این اتفاق مانند سینمای حرفهای دنیا رخ دهد تمام فیلم‌ها به خوبی و به حق دیده می‌شوند و اکثر دلخوری‌ها و حواشی از بین برود و از طرفی جلوی رکود سینما گرفته شود.
نظر شما