به گزارش سرویس فرهنگی قدس انلاین، بنا به روایات اهل سنت و تشیع کلمات گرانسنک سترگی از حضرت رضا (ع) برجای مانده است که با قرار گرفتن در قالب نظم به زبان فارسی فراگیری دو چندان پیدا کرده است که این امر نشانگر عمق محتوایی و غنای آن می باشد که می توان از آن چه در نثر و چه نظم بهره برد.
که شکر نعَم نعمت افزون کند
أَفْضَلُ الْعَقْلِ مَعْرِفَةُ الْإِنْسَانِ بِربّه؛ والاترین خرد معرفت آدمی به پروردگار است.
ز خاطر مَبَر شکر یزدان پاک
که شکر نعَم نعمت افزون کند
بهین دانش ای دوست، آن دانش است
که‌ات رهبری سوی بی‌چون کند
سبک بگذری از پل زندگی
مَنْ رَضِیَ بِالْیَسِیرِ مِنَ الْحَلَالِ خَفَّتْ مَئُونَتُهُ؛ هر کس به اندک از روزی حلال خشنود باشد، بارش سبک باشد.
رضا باش بر داده کردگار
که خشنودی از حق بوَد بندگی
اگر شاد گردی به اندک حلال
سبک بگذری از پل زندگی
کلامی شنو از شهنشاه طوس
مَنْ رَضِیَ بِالْقَلِیلِ مِنَ الرِّزْقِ قُبِلَ مِنْهُ الْیَسِیرُ مِنَ الْعَمَلِ؛ هر کس به رزق و روزى کم از خدا راضى باشد، خداوند از عمل کم او راضى خواهد بود.
کلامی شنو از شهنشاه طوس
ولیّ خداوند و سِبط رسول
چو بر رزق اندک رضایی، خدای
کند طاعت اندکت را قبول
 خموشی به بار آورَد دوستی
مِنْ عَلَامَاتِ الْفِقْهِ الْحِلْمُ وَ الْعِلْمُ وَ الصَّمْتُ إِنَّ الصَّمْتَ بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ الْحِكْمَةِ إِنَّ الصَّمْتَ يَكْسِبُ الْمَحَبَّةَ إِنَّهُ دَلِيلٌ عَلَى كُلِّ خَيْرٍ؛ از نشانه های فهم عمیق و درست، بردباری، دانش و سکوت است. سکوت دری از درهای حکمت است. سکوت محبت می آورد و راهنمای هر خیری است.
ز حُسن خموشی و اوصاف آن
چنین گفت شاه خراسان، رضا
خموشی به بار آورَد دوستی
شود رهگشای همه خوب‌ها
تو ای که دیده فرو بسته‌ای زِ کرده خویش
مَنْ حَاسَبَ نَفْسَهُ رَبِحَ وَ مَنْ غَفَلَ عَنْهَا خَسِرَ؛ آنکس که از خویشتن حساب کشیده و اعمال خود را مورد بررسی قرار دادسود برد و کسی که غفلت ورزید از جمله زیانکار گردید.
تو ای که دیده فرو بسته‌ای زِ کرده خویش
همیشه زشتی احوال دیگران بینی
حساب نفس بداندیش کن که سود بری
شوی چو غافل از اعمال خود زیان بینی
کسی که عبرت گیرد بسی شود بینا
مَنِ اعْتَبَرَ أَبْصَرَ وَ مَنْ أَبْصَرَ فَهِمَ وَ مَنْ فَهِمَ عَلِم؛ هر كس عبرت بگيرد بينا مى شود و كسى كه بصيرت و بينایى پيدا كرد به آگاهی دست می یابد.
امام راست کلامی که مرد با تدبیر
هزار نکته از آن یک کلام می‌خواند
کسی که عبرت گیرد بسی شود بینا
کسی که بینا گردد بفهمد و داند
بِهین مال آن بوَد کان موجب حفظ شرف گردد
أَفْضَلُ الْمَالِ مَا وُقِیَ بِهِ الْعِرْضُ؛ بهترین مال برای انسان، آن مالی است که به وسیله آن آبرویش را حفظ کند.
توانگر را بگو امروز کن ایثار سیم و زر
که فردا سیم و زر در اختیار دیگران باشد
بِهین مال آن بوَد کان موجب حفظ شرف گردد
اگر در راه دیگر صرف شد، حاصل زیان باشد
سخنی بشنو از امام غریب
الْمُؤْمِنُ إِذَا غَضِبَ لَمْ یُخْرِجْهُ غَضَبُهُ مِنْ حَقٍّ؛ مؤمن چون خشمگين شود، خشمش او را از حق بيرون نبرد.
سخنی بشنو از امام غریب
تا شود علم و دانشت افزون
مرد مؤمن اگر به خشم شود
نرود از طریق حق بیرون
منابع:
1-متقی، كنز العمّال : 499 .
2- مجلسی، بحارالانوار، ج75: 209، 352؛ ج 78: 352، 357
3-کلینی، کافی، ج 2: 113.
4-ری شهری، میزان الحکمة، ج10: 5
5-مدیر شانه چی، چهل حدیث حضرت رضا(ع): 10-11.