به گزارش خبرنگار قدس آنلاین از ششتمد در حقیقت میتوان گفت ، مراسم سیزده بدر همچون  ساقه لشکر نوروز در گذر قرون و اعصار محافظ آداب و آئین چند روزه نوروز بوده است که ضمن جلوگیری از فرسایش ایام نوروز در گذر روزگاران ،برای حسن ختام آن بوجود آمده است.

چون پس از سالیان درازی هنوز هم اقوام ایرانی بعد از قریب دو هفته بر پایی جشن و سرور در این روز جاودان ، به دامن طبیعت پناه می برند. تا ضمن تلذذ از جلوه های آفرینش و چشم اندازهای طبیعی مراسم سیزده نوروز را در کنار جویبار ها و سبزه های تازه رسته بهاری بدر کنند.

در همین راستا برخی از مورخین  و پژوهشگران بر این عقیده اند که "جمشید روز سیزده نوروز را در صحرای سبز و خرم خیمه و خرگاه  برپا میکرد و بار عام میداد. و چندین سال متوالی این کار را انجام میداد تا این که در نتیجه این مراسم در ایران به صورت سنت و  مراسم درآمد و ایرانیان از آن به بعد سیزده بدر را بیرون از خانه برگزار مینمایند.

آری ایرانیان قدیم پس از دوازده روز جشن گرفتن و شادی کردن به یاد یازده ماه از سال است . روز سیزدهم نوروز را که روز فزخنده ای (نیز)است به باغ و صحرا می رفتند و شادی می کردند و در حقیقتبا این ترتیب ، رسمی بودن دوره نوروز را به پایان می رسانیدند. "

اکنون این سنت نشاط انگیز باستانی عمری به درازای نوروز دارد که در طول تاریخ و تمدن ایران زمین هماره یار نزدیک و یاور دیرین عید باستانی نوروز بوده است.

به گونه ای که شهروندان ایرانی در چنین روز زیبا و بیاد ماندنی ضمن سیر و تفرج در طبیعت ،سبزه های راکه در ایام جشن و سرور زینت بخش سفره هفت سین شان بوده است . به تاسی از نیاکان خود آن ها رابرداشته و در طبیعت به جریان زلال آب جویباران می سپارند تا هماره این سنت جاودانه به زلالی آب در رگ روزگاران ساری وجاری باقی بماند.

اما آن گونه که از لابلای اوراق تواریخ این مرزو بوم درمی یابیم : "....در دربار هخامنشی ،در ابتدای نوروز دوازده ستون بر پا می شده است که روی هریک نوعی از گیاه ( حبوبات ) سبز میکردند ....و عقیده داشتند هر گیاهی بالای ستون ها بهتر سبز شود . نشانه آن است که آن گیاه در آن سال محصول فراوان دارد.

( آنان)این گیاهان (سبزه ها) را تاروز سیزده هم نگه میداشتند و سپس همه ی آنه را جمع کرده و روز سیزده هم در جوی آب می انداختند. "

 در اینجا بیان یک مطلب علمی بسیار قابل تامل است که گویا سبزه وگیاهان در نخستین هفته های فروردین ماه اشعه ای از خود ساطع می گردانند که برای انسان زندگی بخش و نیروزا هستند و جالب اینکه این اشعات در زدودن آلام بشری نیز بسیار موثرند!

چنان که محققی در همین راستا آورده است : "....در سال 1374 محققی ایرانی ساکن غرب به ادعای خویش اشعه ای را کشف کرده بود که خود نام آن(اشعه) را(Rayon charmant ) گذاشته بود وباتبلیغات بسیار رادیویی اصرار میورزید که چنین اعلام کند. نور برخاسته از گیاهان خاصه در روز سیزدهم فروردین بهترین دافع غم ها وپدید آورنده نشاط است. !"(رضا شعبانی ، آداب ورسوم نوروز : ص مقدمه ) در هر حال مراسم زیبا ئدل انگیز روز سیزده بدر هم اکنون نیز با همان جلوه های خاص خود در واپسین روز عید نوروز ًمردم رابه آغوش پر جوش و خروش طبیعت فرامی خواند .

لذا اقشار مختلف مردم به همراه اعضای خانواده خود طی گروه های متعددی در کنار سبزه وجویباران دامنه کوه یا دشت و صحرا ، بساط سیزده خود را پهن می کنند .آنه ضمن صرص ناهار وآجیل و البته رقص و پایکوبی یا اجرای مراسم سنتی، همچون کشتی و بازی ها محلی منطقه خود یک روز زیبا و فراموش ناشدنی را در آغوش طبیعت سرسبز در کنار جویباران جاری و متحرک سپری می نمایند. دختران جوان سبزه هارا به گره میزنند و آرزویی را که دارند نیت میکنند ومعتقدند با باز شدن گره سبزه آرزوی آنها نیز برآورده می شود. والبته مواظبند که به طبیعت زیبا آسیب نرسانند.  انتهای پیام