به گزارش قدس آنلاین به نقل از مهر، در حالی سوت ساماندهی طرح‌های دریا نواخته شده که ساختارهای مناسب برای بهره‌مندی از این جاذبه طبیعی در کرانه خزر وجود ندارد. سالانه میلیون‌ها مسافر به‌ویژه در نیمه اول سال برای استفاده از دریا راهی شمال می‌شوند اما چیزی جز ساختمان‌های مشرف بر سواحل، طرح‌های سالم‌سازی دریا نامناسب با امکانات اولیه عادی‌شان نمی‌شود.
چادرهای نامناسب کشیده شده از ساحل به سمت دریا برای جدا کردن محل شنای مردان وزنان، سوت‌هایی که بر گردن ناجیان آویخته شده، پرچم‌هایی به رنگ‌های مختلف، چند ناجی بالباس مشخص و کلاه بر سر و ساختمان‌های بلندی که بر دریا سایه افکنده، همه داشته‌های دریای مازندران از طرح‌های سالم‌سازی دریاست.
نبود ساختارهای مناسب در حوزه دریا و ساحل در مازندران، استقبال مسافران و گردشگران را برای حضور در مناطق ممنوعه شنا در استان بیشتر کرده است و بیشترین شمار تلفات در این مناطق گزارش می‌شود. اما آنچه در ساحل تعریف‌شده، به‌هیچ‌وجه پاسخگوی نیازهای مسافران نیست.
هرساله حدود ۱۰۰ طرح سالم‌سازی دریا در سواحل مازندران فعال می‌شود و این طرح‌ها از اول خردادماه امسال کارشان را شروع می‌کنند اما اولین مسئله در اجرای این طرح، تأمین ناجیان غریق و مشکل پرداخت حقوق آنان است.
ایرج ولی پور مدیرکل دفتر بودجه استانداری مازندران بابیان اینکه بیش از چهار میلیارد تومان برای حقوق ناجیان غریق در سال نیاز داریم می‌گوید: این در حالی است که پرداخت حقوق ناجیان جزو وظایف ستاد استانداری و دستگاه‌های استانی نیست و باید فکر ملی برای آن شود.
وی اظهار داشت: سال گذشته برای پرداخت حقوق ناجیان از حقوق حقه همکاران کسر کردیم تا آن را پرداخت کنیم و باید برای این مسئله ملی راهکار ملی اتخاذ کنیم.
در اجرای طرح ساماندهی طرح‌های دریا بخش‌های مختلف انجام‌وظیفه می‌کنند و بخشی از مسئولیت‌ها بر عهده دریابانی است که در این راستا ۸۰۰ شناور تفریحی در سواحل مازندران شناسایی و ساماندهی شده‌اند. سرهنگ نعمت‌الله آزادی جانشین دریابانی مازندران در گفتگو با مهر، وجود مناطق ممنوعه را ازجمله مشکلات طرح‌های دریا بیان کرد و گفت: در تلاش هستیم تا در این مناطق برای کاهش شمار غریق، حضور پررنگی داشته باشیم.
وی اظهار داشت: بیش از ۸۰۰ فروند از ۱۵ اسفند تاکنون شناسایی و ساماندهی شدند و ۱۰۰ شناور نیز در حال رسیدگی مجوز و ساماندهی هستند و در تلاش هستیم تا حضور پررنگی داشته باشیم و بیش از ۵۰۰ نفر با ۶۰ فروند شناور برای خدمات‌دهی به مسافران فعالیت می‌کنند.
جانشین دریابانی مازندران نبود بودجه کافی برای سوخت‌گیری شناورها را از مشکلات بیان کرد و گفت: هر شناور در هر ساعت ۳۶۰ لیتر سوخت مصرف می‌کند که باید در این زمینه برنامه‌ریزی شود.
سرهنگ اسماعیل صداقت رئیس پلیس امنیت اخلاقی انتظامی مازندران نیز در گفتگو بامهر با عنوان اینکه نیروی انتظامی همیشه پای‌کار است گفت: کاهش غریق و نجات‌غریق ازجمله کارهایی است که در دستور کار قرار دارد.
وی با اشاره به اینکه تاکنون ۱۰۸ هزار و ۵۰۴ نفر از غرق شدن در دریای مازندران نجات یافتند می‌گوید: همچنین با پنج هزار و ۹۱ متخلف و هشت هزار و ۱۱۱ مزاحم نوامیس مرم در سواحل برخورد شده است.
وی طرح مراقبتی و اجتماعی و ترافیکی، را ازجمله طرح‌ها در راستای طرح ساماندهی دریا برشمرد و گفت: نیروهای به‌کارگیری شده در اجرای ساماندهی طرح در سال قبل بیش از ۴۵ هزار نفر شامل انتظامی، دریابانی، یگان ویژه، پلیس افتخاری و غیره بوده است.
سایه برج های مزاحم بر طرح های دریا
سرهنگ صداقت ادامه داد: عدم معرفی به‌موقع نجات‌غریق، اشرافیت برخی ساختمان‌های اطراف نسبت به طرح، نزدیکی برخی طرح‌های آقایان و بانوان، نبود علائم هشداردهنده در برخی مناطق شنا ممنوع، عدم وجود استانداردهای لازم در محل اجرای طرح، مسدود نبودن مناطق ممنوعه شنا از مشکلات فراروی اجرای طرح‌های دریا است.
مشکلات متعدد فراروی ساماندهی طرح‌های دریا، لزوم بازنگری در دستورالعمل‌های این طرح را الزامی می‌سازد و به گفته مهران حسنی معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، باآنکه در دستورالعمل، صدور مجوز برای طرح دریا مشخص‌شده است اما سال قبل مشکلاتی در این بخش وجود داشت.
وی در گفتگو بامهر، موضوع وحدت روحیه و تعیین نرخ را از دیگر موارد مهم بیان کرد و گفت: در برخی از شهرها، شوراهای شهر اقدام به تعیین نرخ کرده‌اند و همچنین درزمینهٔ وضعیت مجریان طرح‌ها تقریباً یک نابسامانی در طرح‌های وجود دارد و نرخ‌های متعددی در آن پیشنهاد و مشاهده می‌شود.
حسنی تأکید کرد: مدیریت طرح‌های دریا باید زیر نظر یک مجری باشد که قرار است خدمات لازم را در طرح‌ها ارائه دهد.
هرچند که همه راهکارهای ارائه‌شده از سوی این کارشناسان زمینه‌هایی برای تقویت ناجیان غریق و کاهش قربانیان در سواحل است، اما باید توجه داشت که بیشتر غریق‌ها در شب اتفاق می‌افتد، پس باید برنامه‌ریزی شود تا از ساعت ۱۹ به بعد از طرح دریا برای شنا استفاده نشود. البته بر اساس آمارهای موجود بیشتر طرح‌های دریا در اختیار بخش خصوصی است. بیشتر پلاژها در طرح دریا منبع درآمد خوبی دارند، اما مسافران معتقدند، امکاناتی که در این مناطق ارائه می‌شود متناسب با هزینه‌های دریافتی نیست.
سواحل ۴۸۰ کیلومتری مازندران از جاذبه‌های اصلی گردشگری این استان است، ظرفیتی که باوجود پولساز بودن برای مازندرانی‌ها گاهی به معضل بزرگی نیز تبدیل می‌شود. طرح ساماندهی این مناطق، سال‌های اخیر به یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های دولتمردان تبدیل‌شده، تا شرایطی فراهم شود که از میزان تلفات شناگران و تخریب محیط‌زیست کاسته شود.
نظر شما