اهالی بصره، پس از فتنه اصحاب جمل با رغبت تمام با آن حضرت تجدید بیعت کرده و از همکاری برخی از مردم این شهر با غوغا سالاران جمل اظهار شرمندگی و پشیمانی کردند. به هر روی، آن حضرت پس از چند روز توقف در بصره و تقسیم بیت المال در میان مردم و مداوای زخمیان جنگ، عبدالله بن عباس را به حکومت این شهر منصوب کردند و برای بار دیگر در جمع مردم بصره، خطبه ای خواندند و آنان را به پیروی از قوانین حکومت اسلامی فراخواندند. آن‌گاه این شهر را ترک و به سوی کوفه عزیمت کردند. ورود امام علی(علیه السلام) به کوفه در سال 36 قمری با استقبال پرشور اهالی کوفه از آن حضرت همراه بود. بسیاری از ایشان درخواست کردند، در کاخ حکومتی این شهر فرود آیند، اما آن حضرت از رفتن به کاخ حکومتی امتناع کردند و فرمودند: به جای کاخ در فضای باز فرود خواهم آمد. آن‌گاه به مسجد اعظم کوفه رفته و دو رکعت نماز به جا آوردند و برای اهالی کوفه که برای زیارت آن حضرت و شنیدن صدای روح نوازش لحظه شماری می‌کردند، خطبه ای تاریخی ایراد کردند.
در بیان علت انتخاب كوفه به مركز خلافت، ادله فراواني را تاريخ نويسان آورده اند كه مهم‌ترین آن به صورت ذيل است :
1- مدينه، مركز امتياز طلبي‌ها و ممتازاني شده بود كه هر يك براي خود داعيه‌هايي داشتند و اگر مانند زبير و طلحه مدعي خلافت نبودند، ولي مانند سعد بن ابي وقاص و عبدالله بن عمر كناره گيري كرده و مردم را از امام بيزار مي‌كردند و اين نوع توطئه‌ها در كنار امام (علیه السلام) سبب به هم ريختگي پايگاه اسلامي در دل حكومت اسلامي مي‌شد، اينجا بود كه امام با اين هجرت خود تمدن ديگري را بنا نهاد.
2- كوفه يك شهر بين‌المللي شده بود و بسياري از ساكنان آن يا سربازان مسلماني بودند كه پس از پيروزي بر روميان و ايرانيان دركوفه ساكن شده بودند يا خاندان و تيره‌هايي از ايرانيان بودند كه پس از گشوده شدن ايران به دست مسلمانان، بدان جا كوچ داده شده يا خود آن محيط ايراني را پذيرفته بودند و امام در اين فرصت به تصحيح روحيه انحرافي تبعيض نژادي مي‌پرداخت.
3- كوفه نسبت به متصرفات جديد مسلمانان از خراسان تا آفريقا و از شام تا يمن، مركزيتي نسبي داشت و زمامدار این شهر، بهتر مي‌توانست، كشور را زير نظارت داشته باشد تا مدينه.
مخاطبان گرامی می‌توانند پرسش‌های دینی خود را به شماره 300072309 پیامک کنند.