در ابتدای این جلسه، هومن سیدی درخصوص ارتباط موضوع این فیلم و شباهت آن با ماجرای ناصر محمدخانی گفت: من بارها این موضوع را توضیح داده‌ام واگر قرار باشد دوباره آن را تکرار کنم، باید جزء به جزء را دوباره بگویم و به نظرم ادامه این ماجرا شبیه به حساس کردن برخی و نگران کردن آن‌هاست که اصلاً کار درستی نیست. برای همین ترجیح می‌دهم به همین توضیح کوتاه اکتفا کنم که خیر، داستان فیلم خشم و هیاهو متفاوت از ماجرای ناصر محمدخانی و شهلا جاهد است و اصلاً شخصیت اصلی داستان از ابتدا فوتبالیست نبود، اما ماجرای ناصر محمدخانی و شهلا جاهد در داستان فیلم تأثیر داشته است.

 اتفاقاتی که تکرار می‌شود
این کارگردان در ادامه در توضیح ایده فیلمنامه افزود: ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که هزاران اتفاق این‌چنینی پیش می‌آید، برخی رسانه‌ای می‌شود و ما به آن ورود پیدا می‌کنیم و برخی هم در سکوت مطلق اتفاق می‌افتد و تمام می‌شود. وی با بیان اینکه متأسفم که باید بگویم این‌گونه اتفاقات خیلی زیاد شده است، گفت: طبیعی است که من هم این نوع نگاه و تصمیم گرفتن راجع به زندگی چند نفر از بیرون، مدنظرم بوده است و هسته مرکزی داستان به این شکل طراحی شده است و من روی این بنا فیلمنامه را نوشته‌ام.
وی ادامه داد: واضح است که مخاطب در این کار با فیلمی روبرو نیست که او را به سمت شناسایی قاتل ببرد. تمام تلاش این فیلم هم همین است که مخاطب را از تمام فرمول و قاعده‌های مرسوم کلاسیک فیلمنامه‌نویسی که «بگردیم دنبال قاتل بروسلی» به سمت دیگری می‌برد، چون اصلا هدفش هم این است.

 بازهم عدم هماهنگی
این کارگردان افزود: ما ازابتدا در این فیلم تصمیم داشتیم که تماشاچی را برای لحظه‌ای وادار کنیم که تصمیم گرفتن راجع به هر چیزی کار سختی است، ولی اینکه آیا موفق بوده‌ام یا نه، نمی‌دانم.
سیدی ادامه داد: من هیچ فشار و مشکلی از سوی هیچ‌کس نه تهیه‌کننده و نه هیچ جای دیگری برای ساخت این فیلم نداشتم و این کار را در آرامش کامل ساختم. هیچ مشکلی هم برای رساندن فیلم به جشنواره نداشتم و ما اصلاً قبل از جشنواره پروانه نمایش گرفتیم. وی درخصوص جایگاه این فیلم در میان دیگر فیلم‌های اکران شده گفت: فیلمسازی این گونه نیست که ما برای جایگاه هر فیلمی تعریفی داشته باشیم یا به فیلمی مقامی بدهیم. به هر جهت هر فیلمی مخاطب خاص خودش را دارد، طبیعی است که اگر فیلم‌ها شرایط یکسانی داشته باشند، معیارشان را بعد از اکران، فروش بالا و پایین مشخص می‌کند. البته همان‌طور که گفتم این در صورتی است که دارای یک تعادل درستی باشند. نکته قابل اشاره درباره این جلسه نقد و بررسی فیلم این بود که پیش از برگزاری نشست، با هیچ‌کدام از عوامل هماهنگی نشده بود. حتی برگزاری آن در ابتدا با مخالفت هومن سیدی مواجه شد و به همین دلیل کارگردان از سر بی‌حوصلگی و خیلی گذرا به سؤال‌ها پاسخ می‌داد.