به گزارش قدس آنلاین، رضا گلشاهی، دارنده رتبه دوم حفظ کل مسابقات قرآن اوقاف کشور با اشاره به مهم‌ترین موضوعات قرآنی که کمتر به آن‌ها در کشورمان پرداخته می‌شود، ابراز کرد: عموماً قاریان نوجوان مستعد از سن ۱۰ سالگی در جلسات خوب می‌درخشند و تنها سه، چهار سال مورد توجه قرار می‌گیرند اما بعد از ورود صدا به سن بلوغ و تغییر آن به یک‌باره از جلسات محو می‌شوند.
تصحیح یک اشتباه قرآنی
وی با ذکر دلایل این طرد شدن از مجامع قرآنی نیز بیان کرد: در وهله اول خود قاری نوجوان با تغییر صدا و کاهش جذابیت و گیرایی آن سرخورده می‌شود، از دیگر سو اساتید آن‌ها راهنمایی اشتباه می‌کنند و درباره مشخصات این دوره کوتاه و گذرا بودن آن و اینکه برای همه اتفاق میفتد، به ایشان توضیح نمی‌دهند.
گلشاهی با اشتباه خواندن این نظر که به برخی از قاریان نوجوان برای رفع مشکل مزبور توصیه می‌شود تا در این دوره کوتاه چند ساله دست از قرائت بردارند، افزود: به خودم در این دوران، از این توصیه‌ها می‌شد ولی استادم شهید محسن حاجی‌حسنی‌کارگر از تجربه کاربردی خودش برایم مثال زد و گفت، در ایران کمتر قاری ۲۶، ۲۷ ساله مثل من وجود دارد که در سطح و سن من، از صدای سالمی برخوردار باشد، پس به تلاوت بیشتر در این سال‌ها همت بگذارید.
وی با افزودن این مطلب که در ایران، سن ۲۴ تا ۳۰ سالگی نهایت عمر صداست، به تشریح بیشتر دلائل مرحوم حاجی‌حسنی‌کارگر برای پرهیز از این مشکل پرداخت و اظهار کرد: آن زمانی که صدایم به اصطلاح دو رگه شده بود، همه اساتید به من می‌گفتند، قرائت نکن و چند سالی به صدایت استراحت بده، اما من بر خلاف جریان حرکت کردم، اتفاقاً بیشتر از صدایم کار می‌کشیدم و پرده‌های اوج را بیستر می‌خواندم تا صدایم شکل بگیرد.
یک دلیل ریزش نخبه‌های قرآنی
این حافظ کل قرآن کریم با ابراز تأسف از صدماتی که از این اعمال روش غلط، دامن‌گیر نسل جدید قاریان می‌شود، ادامه داد: یک عده از اساتید این راهنمایی را می‌کنند که تنها به صورت تقلیدی و بدون پشتوانه علمی آن را به دیگران توصیه می‌کنند و بدین ترتیب آسیب جدی به استعدادهای جدید می‌زنند؛ خودم به عینه شاهد بسیاری از این نخبه‌ها و استعدادهای از دست‌رفته در سال‌های اخیر میان دوستانم بوده‌ام خاصه آن‌هایی که به سبک عبدالباسط تلاوت می‌کنند.
وی با بیان اینکه در کشور مصر این قضیه کاملاً معکوس است و قاری نوجوان به شکل حرفه‌ای ایران ندارند، عنوان کرد: علاقه‌مندان به فعالیت‌های قرآنی در این سنین یا به کار حفظ مشغول هستند یا خیلی معمولی با آن‌ها برخورد می‌شود و نمی‌گذارند تا پیش از سن ۲۱ سالگی افراد برای قرائت مطرح شوند، محمود و انور شحات محمد انور خودشان نقل می‌کنند که پدرشان در سن ۱۲ تا ۱۸ سال نمی‌گذاشت، زیاد قرائت مجلسی و حضور در مسابقات و رسانه را تجربه کنند تا به این زدگی منتهی نشود.
۹۰ سالگی؛ سن پختگی صدا در قاریان مصری
گلشاهی اضافه کرد: در مصر شاهد آن هستیم که قاریان از سن ۲۱ سالگی گل می‌کنند و بعد از سن ۳۰ سالگی به دنبال فضای استادی می‌روند، از سن ۴۰ سالگی تلاوت‌های‌شان به سمت پختگی حرکت می‌کند و اوج آن را در برخی از اساتید مانند استاد محمد احمد عامر می‌بینیم که تازه در سن ۹۰ سالگی قرائت مجلسی می‌کند و همه از آن لذت می‌برند.
وی ادامه داد: اما در کشورمان کمتر می‌بینیم قاریان بعد از سن ۳۰ سالگی به تلاوت به صورت حرفه‌ای و با کیفیت سابق تمایل داشته باشند، زیرا حداکثر کار را از قاری نوجوان می‌کشند و به محض روبرو شدن آن‌ها با شرایط ویژه بلوغ صدا، خودبه‌خود از بحث قرائت و محافل قرآنی دور می‌شوند.
این قاری ممتاز مشهدی با اشاره به یکی از آفات عبدالباسط‌خوان‌ها گفت: از آنجایی که این استاد از یک صدای استثنایی برخوردار بود و کمتر پیش می‌آید که کسی در سنین بزرگسالی صاحب صدای به اصطلاح زیر(یا تنور) باشد، به محض رسیدن به صدای دورگه و ناتوانی از ادامه دادن سبک استاد عبدالباسط، بی‌انگیزه می‌شوند و کار تلاوت را کنار می‌گذارند.
ایکنا
انتهای خبر/
نظر شما