دانشمندان تا کنون بر روی روشهای زیادی برای کاهش آلودگی هوا و کاهش تزریق گازهای گلخانهای به داخل اتمسفر تحقیق کردهاند. بیشتر این روشها به دنبال پیدا کردن راه حلی برای تولید کمتر این گازها بودهاند. گروهی از دانشمندان بتازگی بر روی روشی کار کردهاند که از مسیری دیگر عمل میکند و تلاش میکند تا گازهایی را که تاکنون تولید شده و وارد جو شدهاند، جذب کرده و برای مصارف دیگر مورد استفاده قرار دهد.
روشهایی مانند استفاده از انرژیهای پاک مانند خورشید و باد، استفاده از خودروهای الکتریکی و تغییر روشهای کشاورزی، برای کاهش تولید گازهای گلخانهای پیشنهاد شدهاند. این در حالی است که روش حبس گاز کربن دیاکسید تلاش میکند تا گازهایی را که هماکنون در جو وجود دارند، جذب کند و مقدار آن ها را کاهش دهد.
نخستین کارخانهجذب گاز کربن دیاکسید، در اواخر سال جاری میلادی توسط شرکت سوئیسی Climeworks در شهر زوریخ تأسیس خواهد شد. این کارخانه در ماه سپتامبر یا اکتبر شروع به کار خواهد کرد و علاوه بر جذب گازهای موجود در هوا، آن ها را به محصولاتی قابل مصرف تبدیل خواهد کرد. محصولات این کارخانه برای فروش به شرکتهای دیگر مانند شرکتهای گلخانهای آماده میشود تا از آن برای پرورش گیاهان استفاده کنند. علاوه بر این، محصول تولید شده را میتوان در کارخانههای تولید نوشیدنی گازدار استفاده کرد.
روش کار کارخانه به این صورت است که گاز CO2 موجود در هوا به داخل محفظههای مخصوص کشیده میشود و از آنجا به داخل فیلترهای اسفنجی هدایت میشود که از مواد شیمیایی مشتق از آمونیاک ساخته شدهاند. مادهحبس شده در این فیلترها را میتوان پس از جمعآوری به کمک حرارت استخراج کرد. شرکت کلایمورکس امیدوار است این کارخانه پس از شروع به کار، روزانه دو تا سه تن گاز CO2 را جذب کند. این مقدار زیاد به نظر میرسد، اما مجموع گاز جذب شدهاین کارخانه در مدت یک سال، تنها برابر با گاز تولید شده توسط ۲۰۰ خودرو (حدود ۹۰۰ تن) خواهد بود و در مقایسه با ۴۰ میلیارد تن گازی که سالانه توسط انسانها تولید میشود، این مقدار بسیار ناچیز است. این آمار بدان معناست که این فناوری تنها زمانی مفید خواهد بود که در مقیاسهای بسیار بزرگتر به کار گرفته شود.
دامنیک کروننبرگ (Dominique Kronenberg)، مدیر عامل Climerworks قابلیت نصب در مکانهای دلخواه و بینیازی به منبع خاص CO2 را یکی از بزرگترین مزایای این فناوری میداند. البته، بزرگترین نقطه ضعف این روش را نیز میتوان قیمت آن نامید. جذب هر تن گاز CO2 با این روش، ۶۰۰ دلار هزینه دارد و منتقدان معتقدند این روش، راه حلی اقتصادی و عاقلانه برای حل مشکلات آب و هوایی نیست.
هاوارد هرزوگ (Howard Herzog)، یکی از مهندسان بخش انرژی MIT معتقد است، این روش امید واهی ایجاد میکند و نمیتوان از آن به عنوان روشی معقولانه یاد کرد. او معتقد است، پس از سالها تحقیق و توسعه بر روی روشهای استفاده از انرژیهای پاک مانند خورشید و باد، نباید دوباره به روشهایی برای استفاده و بازیافت کربن دیاکسید روی بیاوریم.
اما دیوید کیث (David Keith)، مؤسس شرکت Carbon Engineering در کانادا دیدگاه دیگری دارد. او در این باره میگوید: «در زمانی که هنوز روشی عالی برای مقابله با مشکلات جوی و کاهش آلودگی هوا ابداع نشده است، استفاده از روشی برای تبدیل گاز موجود در هوا، به سوخت، فواید بالقوهای دارد. علاوه بر آن، این فناوری به فضا و زیرساخت خاصی نیاز ندارد و براحتی مقیاسپذیر است». به هر حال برای اظهار نظر نهایی در مورد فواید و ضررهای این روش، باید منتظر شروع به کار کارخانه Climeworks در زوریخ باشیم.
نظر شما چیست؟ آیا بازیافت گاز کربندیاکسید میتواند روش خوبی برای کاهش آلودگی های جوی باشد و یا سوختهای پاک، آینده انرژی بشر را تشکیل میدهند؟
نظر شما