قدس آنلاین- احمد فیاض: ساعت به وقت عاشقی؛ آنهم در لحظات ملکوتی افطار ماه مبارک رمضان که فرا می رسد؛ سفره های افطاری در جای جای نقاط ایران اسلامی پهن می شود. برخی از این افطاری ها مانند مراکز خیریه، توانبخشی، دانشجویی، آموزشی، پادگان ها و یا سفره های افطاری سیاسیون و هنرمندان شاخص در پیشخوان گزارش های خبری و تصویری رسانه ها نیز قرار می گیرد. در عین حال برخی از سفره های افطاری دارای معنویت خاص همراه با صفای روحانی ویژه ای برخوردار هستند که چندان دیده نمی شوند.

افطاری دیده نشده خادمان(رانندگان) حمل و نقل بین جاده ای(عکس)

بنا به گزارش قدس آنلاین؛ رانندگان و تلاش گران حمل و نقل بین جاده ای(ترانزیت) که بر اساس طبقه بندی مشاغل در سفر، مکلف به روزه گرفتن هستند از آن دسته روزه داران هستند که شعله های عشق را در در تنور عاشقی به خدای متعال افروخته، و از ضیافت الله به خوبی هرچه تمام بهره مند می شوند. همان گروهی که با نوشته های دلچسب پشت کامیونی شان لبخند و تفکر را در ذهن و اندیشه ما جرقه می زنند و بطور مثال بارها خوانده ایم : «لاستیک قلبمو با میخ نگاهت پنچر نکن!».

شامگاه جمعه گذشته در حالیکه از گرمای کویری بیرجند(خراسان جنوبی) رهیده و در یک مسیر خنک نسبتا کوهستانی به سمت قائن و مشهد در حال حرکت بودم؛ در ابتدای شهر شبه روستای آرین شهر و یا همان سده معروف به ناگهان چند راننده زحمتکش ترانزیت را دیدم که بر گرد سفره ای بسیار ساده و بی آلایش که جلوی کامیون ها پهن شده، در کنار جاده، حلقه عاشقی زده و در حال تناول هستند.

ساعت حدودا بیست و پانزده دقیقه و هوا گرگ و میش بود. بر حسب تجربه می دانستم که رانندگان ترانزیت در این ساعت، اهل شام شب نیستند که ناگهان تلنگری بر افکارم وارد آمد: ای دل غافل! هنگام اذان  و نماز مغرب و عشاء است! شاید این گمنامان خداجوی پرتلاش حمل و نقل، افطار می نمایند؟!. مگر نگفته اند که رمضان که می‌‌آيد فرشته‌ها همه گوش می‌شوند برای شنيدن نغمه‌ی نيايش‌های خاک‌نشينان سوخته‌دل، تا اين نغمه از کدام دل آتش‌گرفته برخيزد، و کدام دلبر را بخواند، و چه خواهشی بر زبان آرَد، و چه مايه طلب کند؛ که « به قدر روزنه افتد به خانه نور قمر».

با کنجکاوی و سرخوش از صفای باطنی سفره ی آنان متوقف شدم و پس از عرض سلام در همان ابتدا پرسیدم: افطار می کنید؟! نمازه و رزه هاتون قبول درگاه ذات اقدس الهی...! و مطابق با آنچه در ذهنم نقش شیرینی بسته بود؛ پاسخ مثبت شنیدم!

باری؛ سفره افطاری کاملا ساده و آسمانی آنان و گپ و گفت های نشاط آورشان هر بیننده ای را بر سر ذوق می آورد. تمام آنچه در سفره ی افطاری دیدم شامل تکه های نانی، قالب پنیری و گوجه و سبزی و فلاکس چای بود به همراه مِهر الهی. گفتند از سمت سیستان و بلوچستان به دل جاده زده و به سمت دیارشان که ترکمن استان گلستان است؛ طی طریق می نمایند!

مجددا یاد دل نوشته های پشت کامیونی می افتم! « لاستیک قلبمو با میخ نگاهت پنچر نکن!». و چه زیبا بر اساس ادبیات این تلاشگران حمل و نقل بین جاده ای؛ لاستیک های قلب شان با میخ الهی پنچر شد! پنچرشدنی که عین حرکت به سوی سعادت و کمال است. و چه پرحرارت؛ رادیاتور عشق آنان از بهر خدا، به جوش آمد! باور ندارید به آمپرهای وجودی شان بنگرید! شاید آنان که در تاریکای شامگاهان دست نیاز به سوی خدای متعال دراز می کنند و نام های زیبای «او» را با آهنگی دل انگیز آواز می نمایند؛ پاسخی زودتر ستانند و توسن تازانِ خویش را خوش تر برانند! آری! رمضان ماه مهمانی خداست! وَ هَذَا شَهْرٌ عَظَّمْتَهُ وَ كَرَّمْتَهُ وَ شَرَّفْتَهُ وَ فَضَّلْتَهُ عَلَى الشُّهُورِ و برترین گاه نیایش و تبلور صحنه های ناب عاشقی و سلوک الی الله! طاعات و عبادتتان قبول درگاه ایزد منان تلاشگران عرصه حمل و نقل بین جاده ای...!

 

 

 

برچسب‌ها

پخش زنده

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • حصین ۱۷:۴۹ - ۱۴۰۲/۰۲/۱۱
    0 0
    خدا حفظشون کنه مال و جانشون رو،گمنام خدمت میکنند.