قدس آنلاین/ حجت الاسلام والمسلمین تقوی: «اللهمّ وَفّقْنی فیهِ لِموافَقَةِ الأبْرارِ وجَنّبْنی فیهِ مُرافَقَةِ الأشْرارِ وأوِنی فیهِ بِرَحْمَتِک الى دارِ القَرارِ بالهِیّتَک یا إلَهَ العالَمین . خداوندا! مرا در این روز در همراهی و همگامی نیکان توفیق ده و از همنشینی و همراه بدان دورم ساز و به مهر و رحمتت به سرای آرامش در آورم، بحق خداوندیت ای معبود جهانیان!»

برای ابرار در قرآن معانی گوناگونی بیان شده که در حقیقت صفات آن‌هاست،  اعتقاد به توحید، معاد، نبوت و امامت، تبعیت از قرآن، خلوص در عمل،  بخشش و ایثار، نگاه به یتیمان، نگاه به در راه‌ماندگان و کمک و اعانه در راه ماندگان، اقامه  نماز، پرداخت زکات از ویژگی های ابرار است.

از دیگر صفات آن‌ها وفای به عهد و پیمان، صبور بودن در برابر بلایا، دستگیری از مستمندان و انفاق آن چیزهایی را که خود نیز دوست می‌دارند، بیان شده است. آیه «لن تنالوا البر حتى تنفقوا ممّا تحبون» پاسخ حضرت زهرا(س) در شب عروسی خود به پیامبر(ص) بود که پرسید چرا پیراهن کهنه به فقیر ندادی و ایشان آنچه را که خود دوست می‌داشت؛ یعنی پیراهن نو را به فقیر عطا کرده بود.

روایتی از امام مجتبی(ع) نقل شده که می‌فرمایند: «هر جا در قرآن یادی از ابرار شده و نامی برده شده، بدانید که ما اهل بیت هستیم.» بنابراین چه بهتر از اینکه ما در این دعا می‌گوییم خدایا! من را همنشین ابرار قرار بده.

در پایان هم می‌گوییم جزای ماه رمضان را خدایا تو  می‌خواهی بدهی، من کمتر از بهشت از شما نمی‌خواهم آن هم بهشتی که همنشینی و همراهی با ائمه اطهار(ع) و اولیای الهی باشد. به اسم جامعش قسم می‌دهیم و صدا می‌زنیم. «الله» جامع‌ترینِ نام‌هاى خداست؛ زیرا  تنها نامى است که جامع صفات جلال و جمال است و اسمای دیگر خداوند اغلب به عنوان صفت براى کلمه «الله» گفته مى‏شود.

در کتاب مفاتیح الغیب نقل شده است، یکی از خواص اسم «الله جل جلاله» این است که چون «الف» آن را حذف کنند، «لله» باقی بماند و این هم مختص خدای سبحان است «لله الامر من قبل و من بعد»، اگر «لام» اول «لله» را حذف کنند، «له» می‌ماند، آن نیز مخصوص حق تعالی است؛ زیرا غیر خدا مالکی وجود ندارد «له الملک و له الحمد» و اگر «لام» «له» را حذف کنند، آن نیز بر ذات او دلالت دارد، مانند «هو» در «قل هو الله احد» و یا در «هو الاول و الاخر...»