وقتی خواست از خانه بیرون بیاید لابد کاسه ای آب پشت سرش ریخته شد. لابد کسی پیشانی اش را بوسید و برایش آرزوی بهترین‌ها را کرد. مادر، خواهر، برادر و یا عزیزی که دیگر او را نمی‌بیند.
فاجعه کشته شدن 20 سرباز وطن در جاده ای از استان فارس، تأثر شدید مردم را برانگیخت. سرمایه ای از کشور که از دست رفت و عزیزانی که داغدارعزیزانشان شدند.
خبر کوتاه و بعدها تکمیلی واژگون شدن اتوبوس حامل سربازان وظیفه نیروی زمینی ارتش را حتماً شنیده اید.
آن زمان که رئیس مرکز اطلاعات و کنترل ترافیک پلیس راهور ناجا اعلام کرد «کشته شدگان و مصدومان حادثه اتوبوس در نی‌ریز فارس، سرباز بودند و این حادثه در ساعت 1:20 بامداد چهارشنبه در محور سیرجان - نی‌ریز رخ داد و در پی آن یک دستگاه اتوبوس ولوو از مسیر خود خارج شد و به دره سقوط کرد.»
این اتوبوس با 36 سرنشین از کرمان به سمت اهواز در حرکت بود و گزارش‌های اولیه از فوت 14 تن در سرصحنه و مجروح شدن 22 تن دیگر حکایت داشت.
ظاهراً اتوبوس شخصی اما در اختیار پادگان «صفر پنج ارتش کرمان» بوده و سرنشینان آن نیز همگی سربازانی بودند که از این پادگان به مقصد اهواز در حرکت بودند.
خبر به خودی خود تلخ بود و انتشار تصویر آخرین سلفی این عزیزان پرکشیده، داغ را چند برابر کرد.
با تقدیر نمی‌شود جنگید و راه رفتنی را باید رفت. حال چه با مرگ در بستر و چه در لباس سربازی؛ چه در پیری و چه جوانی.
اما ساعتی از مخابره خبر نگذشته بود که ظلم به این جوانان شروع شد. از آن فرد محترمی که دوباره ماجرایی را به حجاب اجباری ربط داد تا آن‌ها که تصفیه حساب سیاسی و عقده‌های فروخورده سال‌های اخیرشان را به این بهانه بر سر زبان‌ها انداختند. فضای مجازی پر شد از تصاویر این عزیزان و برداشت‌ها و سوءبرداشت‌ها از این حادثه دلخراش؛ اما چند نکته:
1. جان هر فردی عزیز است، چه پیر و چه جوان. چه سرباز در لباس نظام و چه کاسب کوچه و خیابان. حراست از جان مردم، اصلی ترین وظیفه حکومت است و نباید در این باره کوتاهی کرد.
2. سالیانه حدود 30 هزار هموطن بر اثر سوانح جاده ای جانشان را از دست می‌دهند. دولت موظف است حمل و نقل عمومی را سامان دهد که ایمن سازی جاده‌ها، توجه به صحت و امنیت وسایل نقلیه عمومی و گسترش حمل و نقل ریلی از اساسی ترین اقدام‌ها در این زمینه است. در دوران پسابرجام، 25 میلیارد دلار صرف خرید و یا تعهد خرید هواپیما از شرکت‌های بویینگ و ایرباس شد که عمده این هواپیماها قابل استفاده برای پروازهای خارجی هستند و تنها امکان نشستن در فرودگاه امام خمینی(ره) را دارند! براستی دولت باید در شناخت اولویت‌ها دقیق تر عمل کند. چراغی که به آباد کردن و روشن کردن جاده‌ها و ریل‌ها رواست هرگز بر مسافران خارج کشور روا نیست؛ البته همه باید در آسایش باشند اما در اولویت بندی‌ها دچار مشکل هستیم.
3. ماهیگیری در آب گل آلود، اقدامی زشت و ناپسند از سوی کسانی است که بارها دستشان برای مردم رو شده است. سرباز، عزیز است؛ چه آن سرباز نیروی انتظامی که در فتنه 88 مورد ضرب  وشتم و قطع عضو فتنه گران قرار گرفت و چه آن سربازانی که در جاده نی ریز به مقصد نرسیدند. شکست خوردگان از مردم از هر فرصتی برای فریب مردم استفاده می‌کنند و فرقی نمی‌‌کند قتل دختر مهابادی باشد یا سربازان کشته شده در سانحه رانندگی. اما مردم بیش از هر گروه و دسته دیگری قدرت تشخیص دارند.