برپایه این خبر، این فرد در این پرونده متهم به فروش زمینی است که ملک مورد نظر را در دو یا سه بانک مختلف برای دریافت وام‌های کلان به رهن گذاشته است. این در حالی است که متهم مورد نظر یکی از بدهکاران بزرگ نظام بانکی هم می‌باشد و براساس مستندات موجود، وی چندین کارخانه را در خراسان رضوی خریداری کرده و پس از دریافت وام‌های کلان به بهانه رونق کسب و کار در یک پروسه یک یا دو ساله کارخانه‌ها را تعطیل و کارگران را بیکار کرده و در نهایت ماشین آلات و کارخانه‌ها را فروخته است.

اگر از مخاطبان روزنامه قدس باشید، به خاطر دارید که مدتی پیش مطلبی با عنوان «وام‌های کلان برای هیچ» در همین صفحه چاپ شد که برخی از اقدام‌های این فرد را شرح دادیم که صرفاً برای یادآوری به صورت خلاصه به چند مورد اشاره می‌کنیم:

متهم که مدیرعامل یک واحد صنعتی در قوچان است، طی سال‌های اخیر تعداد کارگران این واحد را از بیش از 200 نفر به حدود 40 نفر کاهش داده و بارها کارگران این واحد برای نگرفتن حقوق خود تجمع کرده یا به فرمانداری شهر مراجعه کرده‌اند.

البته بهانه همیشگی این فرد مشکلات مالی و رکود اقتصادی بوده و هست و هر چند به استناد اظهارات مطلعان وی در یک سال اخیر بیش از 60 میلیارد ریال تسهیلات دریافت کرده، اما همچنان بدهی مالیاتی و بیمه‌ای چند 10 میلیارد ریالی دارد.

یکی دیگر از اقدام‌های این فرد تأسیس شرکت‌های کاغذی و دریافت وام‌هایی به نام این شرکت‌ها می‌باشد و نکته جالب اینکه مثلاً آبدارچی خود را به نام مدیرعامل یک شرکت معرفی می‌کرده است.

گرفتن بیش از 400 میلیارد ریال وام تنها از یک شعبه بانکی در تهران، در حالی که وام‌های دریافت شده اولیه را تسویه نکرده و در نظام بانکی همچنان بدهکار است از بانکی دیگر دوباره تسهیلات دریافت کرده است که با پرسش‌های بی‌پاسخ روبه رو هستیم که امید است دستگاه‌های ناظر با حساسیت بیشتری به موضوع ورود پیدا کنند.

با این وصف در پرونده‌ای که تعدادی از استادان دانشگاه فردوسی علیه این فرد مطرح کرده‌اند، پس از حدود دو سال متواری بودن این فرد دستگیر شده و هم اکنون در بازداشت است.

*تلاش‌های پنهانی برای رهاسازی متهم از زندان

براساس شنیده‌ها، در حالی که در حکم صادره، وی به دو سال زندان محکوم شده است، تلاش‌هایی برای رهایی وی در حال انجام است که نگرانی سایر شاکیان در پرونده‌های دیگر را نیز چند برابر کرده است.