به گزارش قدس آنلاین به نقل از تیار،رابرت مرداک مدیر عامل شبکه فارسی وان در برنامه صدای آمریکا(voa) گفت: تا سال 2020 کاری می کنیم که مردهای ایرانی خودشان زن هایشان را برای نمایش دادن از خانه بیرون بفرستند.

مجری برنامه گفت: مگر می شود مردهای ایرانی با آنهمه غیرت به چنین کاری دست بزنند؟ مرداک در جواب گفت: وقت توی آب صد درجه یک قورباغه را بیندازی یک دفعه بیرون می پرد چون آب خیلی داغ است ولی اگر آنها را در آب خنک بیندازی اول خوششان می آید اما یواش یواش که آب داغ شود و جوش بیاید با این حال که می خواهد بیرون بپرد ولی دیگر توانی برای پریدن به بیرون ندارد.

پدیده جدید شبکه های اجتماعی با جذابیت بالا هم اینک در سبد رفتاری تمامی سنین و اقشار جامعه ورود پیدا کرده و لزوم شناخت فرصت ها و آسیب های نوپدید آن در بستر اجتماعی به ویژه رفتارشناسی نسل جوان و نوجوان امری ضروری به نظر می رسد.
در دسترس بودن و کم هزینه بودن ابزارهای جدید فناوری نوین که به راحتی از طریق گوشی تلفن همراه در اختیار همگان قرار گرفته ورای تغییرات وسیع در مناسبات سنتی ارتباطی و در صورت غفلت از آسیب ها و ناآشنابودن خانواده ها با قابلیت ها و تهدیدهای آن می تواند آثار جبران ناپذیری را به جا بگذارد که این مهم تکلیف صاحب نظران علوم ارتباطی و روانشناسی را سنگین تر می کند.

این درحالیست که تسلط بر کارویژه های شبکه های مجازی از سوی تصمیم سازان و مردم می تواند به امکانی منحصر به فرد با سرعت فراگیری بالا در نهادینه کردن موضوعات فرهنگی و اقدامات توسعه محور، همگرایی بخش های مختلف جامعه برای هدف واحد به کار گرفته شود و مکمل راهبردهای نهادهای تربیتی و آموزشی قرار گیرد.

شبکه اینترنت در کنار مزایای بی شمارش، معایبی نیز دارد که عدم آشنایی کامل با فضای مجازی می تواند آسیب هایی را برای خانواده ها به بار آورد.

با ورود پدیده شبکه های اجتماعی کانون توجه ارتباطات از سطح چهره به چهره و ملموس به دنیای مجازی سوق می یابد و علاوه بر کمرنگ شدن نقش عاطفه و خانواده بر شکل گیری شخصیت و کارویژه های ارتباطی بین فردی در بخش های مختلف جامعه ، الگوی تربیتی ناشناخته و چند وجهی پیش روی افراد به ویژه نوجوانان و جوانان قرار می گیرد که هنوز پیامدهای آن از سوی صاحب نظران به صورت عمقی واکاوی نشده است.

امروز شبکه های اجتماعی باعث ایجاد حفره های ارتباطی در خانواده ها شده و هر عضو خانواده و گروه های اجتماعی با در دست داشتن گوشی تلفن همراه به جزیره تنها تبدیل شده که در دریای انباشت اطلاعات غوطه ور می شود اما مرجع های حقیقی و شناخته شده برای پاسخگویی به نیازهای عاطفی و تربیتی را به صورت شفاف ندارد.

پیش از این گردهمایی های دوستانه و خانوادگی محملی برای تبادل اطلاعات مفید و پیوست های عاطفی بود اما امروز هر کس با اینکه در جمع انسانی است اما بیشتر با گوشی تلفن همراه خود مشغول است و این مساله باید از سوی دستگاه های متولی فرهنگ و امور اجتماعی به صورت عمیق و ریشه ای مطالعه شود و پیامدهای مثبت و منفی آن تا دیر نشده شناسایی و برای آن برنامه های کارآمد اجرایی ترسیم شود

آنچه مسلم است شبکه های اجتماعی بر الگوی گفتاری، دوست یابی، رفتارهای جنسی، فرهنگی و مطالبات بین فردی به شدت اثرگذاری دارند و وانهادگی نسل نوجوان و جوان با دریایی از اطلاعات که برخی از آن ها تاثیرات مخرب و انحرافات متعددی را می تواند در پی داشته باشد، صحیح نیست.

دایره اثرگذاری شبکه های اجتماعی برای نوجوانان و جوانان بسیار گسترده تر از گروههای دیگر است چرا که این قشر در سنین آزمون و خطا و تجربه اندوزی هستند و ممکن است به دلیل نداشتن تجارب و پختگی کافی با مشکلات بیشتری مواجه شودند.
ناهنجاری های رفتاری، بلوغ زودرس، پراکندگی و تعلیق هویت، تنوع گرایی در سلایق جنسی، تضاد در نگرش های دینی و مذهبی و انتقاد به سبک زندگی والدین تنها بخشی از معایب استفاده ناصحیح از شبکه های اجتماعی است.

پدران و مادرانی که خود عضو شبکه های اجتماعی مختلف هستند فرصت طلایی را برای بودن در کنار فرزندان خود از دست می دهند و با رویه رفتاری خود به آنها می آموزند که به جای ارتباط چهره ای ساکن جزیره های مجازی باشند و آمیختگی با این الگوی ناشناخته دورنمای روشنی را در سرنوشت ارتباطات خانوادگی و اجتماعی در خود ندارد.

خانواده ها باید در زمینه شبکه های اجتماعی محدودیت و خط قرمز برای فرزندان خود در نظر بگیرند و سهم تربیتی و همچنین ارتباط دوستانه با فرزندان را فراموش نکنند و درصورت حضوردر شبکه های اجتماعی نیز سعی کنند همراهی منطقی با هم داشته باشند.

شاید نتوان شبکه های اجتماعی را از زندگی افراد حذف کرد اما می توان در محیط خانواده زمان خاص برای آن قایل شد چرا که با پررنگ شدن شبکه های اجتماعی، شاکله بسیاری از خانواده ها از حالت سنتی خارج شده و ادامه این روند یک تهدید جدی است.