مرد شلوغ این روزهای سیاست در آمریکا خواب های زیادی برای کاخ سفید دیده است. چه جایی بهتر از کاخ سفید برای پول درآوردن! ترامپ حتی اگر بازی را به هیلاری کلینتون ببازد و رئیس جمهوری نشود به یقین در راه بازگشت به خانه محصول درخت پول را برای خانواده اش به سوغات می برد. 
این خیالبافی پینوکیویی نیست. ترامپ واقعا نهال پول کاشته است. وی و فرزندانش با امپراتوری اقتصادی اش و به برکت تبلیغات سیاسی و انتخاباتی مشهورتر شده اند. شهرت به رونق کار ترامپ ها کمک می کند.
ترامپ در مبارزات انتخابات ریاست جمهوری تاثیر رسانه و شهرت رسانه ای را شناخته است و بنا دارد «تلویزیون ترامپ» را تاسیس کند؛ تلویزیونی خصوصی که در ازای فروش تصویر، دلار به جیب ترامپ می فرستد.
از سوی دیگر، اگر مردم آمریکا ترامپ را به کاخ سفید راه ندهند وی به جای شغل ریاست جمهوری فرصتی پیدا می کند تا وارد کار سخنرانی شود. برخی رهبران دنیا پس از پایان ریاست شان با سخنرانی در مرکزها و نهادهای گوناگون پول خوبی به دست آورده اند. تونی بلر، بوش ها و کلینتون ها از این جمله اند.
شهرت برآمده از رسانه و سخنرانی ها باعث می شود خیریه «بنیاد ترامپ» و اتاق به اتاق ساختمان های امپراتوری مستغلات ترامپ از این پس محل لابی و مذاکرات تجاری شود. تاجران سراسر دنیا مشتاق خواهند بود با خاندانی معامله کنند که همه پیچ وخم های لابیرنت سیاسی آمریکا را می شناسد و راه خروج از آن را یافته است.
ترامپ گفته است اگر رئیس جمهوری آمریکا شود اداره امور تجاری اش را به فرزندانش واگذار می کند. این دلنشین ترین سخنی است که به گوش گروه های اقتصادی و بازرگانی رسیده است. زیرا اقتصاد و سیاست در دست یک خانواده گردآمده و هزینه لابی کم می شود. آنگاه فرزندان جوان ترامپ مواد خام خوبی خواهند شد که شرکت های بزرگ به کمک آنان به کسب و کارشان در آمریکا شکل دلخواه را بدهند.
بزرگ ترین کاسبان خارجی دوستدار ترامپ شاید سعودی ها باشند. همانگونه که بنیاد کلینتون محملی شد که عربستان سعودی از طریق آن پول هایش را خرج تاثیرگذاری بر سیاست آمریکا کند بنیاد ترامپ نیز همین کارکرد را برای شاهزادگان سعودی خواهد داشت. 
انتقاد آشکار ترامپ از عربستان چندان جدی نیست؛ زیرا نقطه اشتراک دو طرف در مخالفت با برجام از اختلاف آنها می کاهد. خواه ترامپ رئیس جمهوری بشود خواه نشود، عربستان با برق سکه های طلا، وی را به موضعگیری خصمانه و سخنرانی های آتشین علیه ایران وسوسه می کند. ترامپ تا زمانی که تهدیدش به پاره کردن برجام، تماشاچیان ولخرج را به معرکه اش می کشاند به نمایش ادامه می دهد.
ترامپ تاکنون در هیچ زمینه ای برنامه های باورپذیری ارایه نکرده است. او بیشتر سوار موج احساسات می شود و خود را در نقش قهرمان فیلم های وسترن جا می زند. وعده هایی مانند منع ورود مسلمانان به آمریکا و اخراج 10 میلیون مهاجر بدون مدرک از آمریکا عملی نیست اما حالا که قرار است مشتریان بیشتری جلب کند چه بهتر که قدرت بازاریابی اش را با یک داستان تبلیغاتی گنگستری نشان دهد.
بزرگنمایی و اغراق اساس کارهای ترامپ است. او با شعار «آمریکا را دوباره عظمت بخشیم» به میان رای دهندگان آمده است. 
وی از اعداد و ارقام بزرگ نیز خوشش می آید، حتی اگر به قیمت بدنامی اش تمام شود. گفته می شود ترامپ بیش از چهار هزار پرونده قضایی دارد. هم شاکی است و هم متشاکی. از تقلب و کلاهبرداری گرفته تا نقض قرارداد و بدعهدی در سوابق و پرونده هایش دیده می شود.
اگر روزی آمریکا زیر رهبری «پرزیدنت ترامپ» قرار بگیرد همه این پرونده ها به بایگانی سپرده می شود تا خاک بخورد. پس از آن ترامپ ها با فراغ بال وزارت خزانه داری و دادگستری را دور می زنند و تجارت می کنند.
مگر می شود خانواده ای که یک عمر سر میز ناهار و شام یا در تعطیلات و تفریحات از پول حرف زده است، یک شبه سیاسی و سیاستمدار شود و اقتصاد را رها کند؟! البته یک شبه می توان رنگ عوض کرد و به جای لباس آبی دموکرات ها از پارچه قرمز جمهوریخواهان قبای تازه ای دوخت؛ کاری که بزرگ خاندان ترامپ به راحتی کرد. 
دونالد ترامپ همین چند سال پیش به ستاد انتخاباتی افرادی مانند «هری رید» رهبر اقلیت دموکرات سنا، کمک مالی می کرد و همزمان با «جان بینر» رئیس پیشین مجلس نمایندگان آمریکا از حزب جمهوریخواه، به بازی گلف می پرداخت.
ترامپ که از ایالت دموکرات خیز نیویورک آمده و سال های زیادی با دموکرات ها حشر و نشر داشته است، امروز چهره عوض کرده و نامزد نهایی حزب جمهوریخواه برای انتخابات ریاست جمهوری نوامبر شده است؛ به همین سادگی.
دموکرات ها ماهیت ترامپ را شناخته و نشان داده اند حاضرند با پرزیدنت ترامپ همکاری کنند. آنان دریافته اند وقتی صحبت معامله و پول به میان می آید ترامپ نیز قیمت معقول و مقطوعی پیدا می کند که می شود او را خرید.