به‌هر‌حال همه مبتلایان به آسم در این نکته مشترک هستند که مجاری هوایی در آن‌ها به‌صورت غیرطبیعی متناوبا تنگ می‌شود. پزشکان از چند گروه دارویی برای درمان آسم استفاده می‌کنند؛ گروه اول، داروهایی هستند که باعث شل‌شدن عضلات دیواره راه‌های هوایی می‌شوند. دسته دوم داروها از التهاب مجاری هوایی جلوگیری می‌کنند یا باعث کاهش‌یافتن التهاب می‌شوند. داروهایی نیز هستند که هر دو کار را با هم انجام می‌دهند.

اگر مبتلا به آسم هستید، این نکات را جدی بگیرید: دارویی را بدون تجویز پزشک مصرف نکنید؛ زیرا برخی داروها موجب تشدید آسم می‌شوند. پروپروانولول (ایندرال) یکی از این داروهاست. همچنین آسپرین، ایندومتاسین و بعضی از داروهای قلبی ممکن است باعث ایجاد آسم در فرد مستعد شوند. در درمان‌های غیردارویی حذف مواد حساسیت‌زا به نفع بیمار است و اگر بیماران بتوانند از محل آلوده به یک محل سالم نقل‌مکان کنند، بسیار خوب است. استرس‌های روحی یکی از عواملی است که باعث ایجاد حمله آسم می‌شود؛ پس تاجایی‌که می‌توانید، آرام باشید. بسیاری از بیماران مبتلا به آسم نسبت به حیوانات حساسیت دارند. پس درصورت وجود حیوانات خانگی در منزل، آن‌ها را از محیط زندگی خود دور کنید. مراقب باشید تا وزنتان بیش از اندازه بالا نرود؛ زیرا افزایش وزن سبب تحمل بار بیشتری بر ریه‌ها می‌شود. هیچ‌وقت سیگار نکشید و از محلی که در آن سیگار می‌کشند، دوری کنید.

منبع: شهرآرا