سید عبدالله حسینی با عزمی محکم و شور و شوقی وصف ناشدنی، ایستاد و این جمع مستعد ده نفری را در ظرف شش ماه به سطح شاعران ملی آن روزگار رساند و شعرجوان خراسان در کنگره ها و همایش های شعر ملی صاحب جایگاه شد.

سیدعبدالله حسینی، جریان ساز شعر انقلاب درخراسان

به گزارش قدس آنلاین به نقل از خبرگزاری فارس، بیست و هفتمین شب شاعر به سیدعبدالله حسینی تعلق دارد که در روز سه شنبه 26/05/95 ساعت 17 در سازمان هنری رسانه ای اوج برگزار خواهد شد.

در همین رابطه مصطفی محدثی خراسانی در یادداشتی به نقش عبدالله حسینی در شعر انقلاب پرداخته است.

***

به اذعان تمامی آشنایان به تاریخچه شعر انقلاب اسلامی پس از جلسه حوزه هنری تهران، دومین پایگاه جریان ساز شعر انقلاب اسلامی جلسه شعر حوزه هنری مشهد بوده است؛ جلسه ای که قریب به دودهه توانست نسلی از شاعران جوان را به کاروان شعر انقلاب اسلامی بیفزاید که اکنون میانسالان میداندار شعر انقلاب در خراسان  و تعداد چشمگیری میدانداران شعر انقلاب در کشورند.

ما چند نفر ـ  سید عبدالله حسینی، هادی منوری، مصطفی محدثی خراسانی جلال قیامی، مجید نظافت، غلامعباس ساعی، محمود اکرامی فر، احمد زارعی، فضل الله قدسی، مرتضی امیری اسفندقه، محمد کاظم کاظمی، محمدحسین جعفریان، ابوطالب مظفری ـ با میانگین سن بیست سال ،حول و حوش سال شصت و دو همدیگر را در مشهد پیدا کردیم، زمینه آشنایی ما هم یکی دو مراسم شعر خوانی کشوری  بود که در دانشکده ادبیات مشهد برگزار شد و ما هرکدام از گوشه ای فراز آمده بودیم که شعر خوانی شاعران مطرح کشور را ببینیم شاعرانی چون علی معلم، مشفق کاشانی، محمود شاهرخی، نصرالله مردانی از تهران و از مشهد، غلامرضا قدسی، احمد کمالپور، ذبیح الله صاحبکار ، امیر برزگر ،جواد غفورزاده .

در شب آخر یکی از همین شب شعرها که گمانم از اولین کنگره های شعر وزارت ارشاد بود که در مشهد برگزار می شد من که جوان بودم و جویای نام، سراغ آقای غفورزاده که از برگزار کنندگان بود را گرفتم که اگر بشود به من هم فرصت شعر خوانی بدهند، آقای غفورزاده می‌گفت اینها شاعران شناخته شده کشور و استان هستند و برای شما که هنوز دارید مشق می کنید و من که مسئول شعر اداره کل ارشاد خراسان هستم نامی از شما نشنیده ام ، جایی نیست، جوان دیگری هم که بعد فهمیدم نامش مجید نظافت است،مثل من به اصطلاح موی دماغ ،آقای غفورزاده شده بود ، از ما اصرار و از ایشان انکار.

در همین کشمکش ، سه شاعر دانشجوی دانشکده ادبیات مشهد که در کنگره شعر خوانده بودند یعنی احمد زارعی ، مهدی فراهانی منفرد و حسین شنوایی، به کمک ما آمدند و به آقای غفورزاده پیشنهاد کردند که در پایان چند دقیقه ای را در بخشی جنبی ، بعنوان شعر جوان مشهد، فرصتی برای ما ایجاد کند، بالاخره ما شعر خواندیم و در همان مراسم متوجه شدیم که روزهای دوشنبه در محل باغ نادری مشهد ، جلسه شعری برگزار می شود ، من و نظافت قرار گذاشتیم و از همان هفته به آن جلسه رفتیم ، با سید عبدالله حسینی  و جلال قیامی در آن جلسه آشنا شدیم و به مرور دوستان دیگر، سید عبدالله، کاریزمایی داشت که در عین جوانی ، خیلی زود توانست به اتکای ذوق سرشار و ذهن و زبان متفاوت و به روزش، در سطح مدیریت کلان استان خراسان از تولیت آستان قدس گرفته تا استانداری و ارشاد و و سازمان تبلیغات و دانشگاه علوم اسلامی رضوی و.... اعتبار و احترامی به هم زند.

واقعا هم آن سالها تنها صدای متفاوت و به روز و در مدار و سطح شعر انقلاب که بیشتر از تهران شنیده می شد، در مشهد، صدا و شعر سید عبدالله بود، این بود که پیشنهاد کرد جلسه دیگری، ما جوانان آن روز مشهد در محل دفتر تبلیغات اسلامی داشته باشیم، چند هفته ای از برگزاری جلسه نگذشته بود که سید عبدالله که به تهران هم رفت و آمد داشت، پیشنهاد کرد جلسه را به سازمان تبلیغات مشهد منتقل کنیم و با حوزه هنری تهران و جلسه شعر آن که قیصر امین پور و سید حسن حسینی و ساعد باقری آن را اداره می کردند مرتبط شویم ، از هفته بعد به سازمان تبلیغات خراسان رفتیم و به این ترتیب جلسه شعر حوزه هنری مشهد شکل گرفت و حالا تمامی دوستانی که نامشان ذکر شد دراین جلسه حضور داشتند و هر پنجشنبه دور هم جمع می شدیم .

سید عبدالله با عزمی محکم و شور و شوقی وصف ناشدنی ، ایستاد و این جمع مستعد حدود ده نفر را در ظرف شش ماه به سطح شاعران ملی آن روزگار رساند و شعرجوان خراسان در کنگره ها و همایش های شعر ملی صاحب جایگاه شد و در نخستین کنگره شعر جنگ که در باشگاه نفت شهر اهواز برگزار شد و دبیری آن با شهید احمد زارعی بود ،ده شاعر جوان از خراسان شعرخوانی داشتند،سید عبدالله درکنار تلاش برای پیشرفت شعر جوان ، از کادرسازی وآموزش و تریبت مدیریت فرهنگی نیز دربین دوستانش غافل نبود و گویا می‌دانست که به سفری طولانی مدت خواهد رفت و باید همین جوانان بتوانند رسالت و مسئولیت او را برعهده بگیرند و اینچنین بود که راه او در مدت طولانی غیبتش ادامه یافت و با پیوند جلسه حوزه هنری با کانون شاعران و نویسندگان آموزش و پرورش خراسان که مسئولیت هردوی آنها با ادامه دهندگان راه سید عبدالله بود وروز به روز شعرجوان خراسان ارتقای کمی و کیفی یافت و توانست ، جریان ،کشف و پرورش، آموزش و هدایت شعرجوان خراسان را درطی دودهه رهبری کند.

برچسب‌ها

پخش زنده

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.