گروهک منافقین پرچمدار عملیاتهای تروریستی علیه مردم و سیاسیون بود و امروز باردیگر با علم کردن اعدام اعضای خود در سال 67 قصد مظلوم نمایی دارد، در حالی که اگر فرصتی برای آنها به دست آید باردیگر اسلحه به روی مردمی می کشند که تنها حضور سیاسی آنها پای صندوق رأی و حمایت از انقلاب است.
به مناسبت شهادت شهید رجایی و شهید باهنر و روز مبارزه با تروریسم، با دکتر نادرگنجی؛ دانش آموخته ممتاز دانشگاه ناتينگهام انگلستان و فرزند شهید صادق گنجی که در پاکستان به شهادت رسید، به تحلیل ابعاد مختلف تروریسم پرداخته ایم.
*امروز روز مبارزه با تروریسم است که به بهانه شهادت نخست وزیر شهید نامگذاری شده، جمهوری اسلامی از ابتدای شکل گیری یکی از قربانیان اصلی تروریسم بوده است. چرا این اتفاق برای نظام ایران رخ داد؟
انقلاب اسلامی ایران یک انقلاب مردمی بود که به اعتراف کارشناسان سیاسی غرب مردمی ترین انقلاب جهان است. این موضوع بر گروه ها و افرادی که در جریان مبارزه با رژیم شاهنشاهی نتوانستند از پایگاه مردمی برخوردار شوند، گران تمام شد و زمانی که مردم آنها را برای کرسی های مجلس و دولت انتخاب نکردند به خشونت روی آوردند. این اتفاق در تاریخ بارها رخ داده است که گروه هایی که پایگاه مردمی ندارند، به زعم دارا بودن پایگاه مردمی به خشونت روی می آورند.
اما اینکه چرا و برچه مبنایی انتخاب این چهرهها رخ داده است را باید از زاویه مردمی تجزیه و تحلیل کنیم. افرادی چون شهیدان رجایی و باهنر نماد قربانیان پدیده تروریسم شناخته می شوند. درحالی که تروریسم در ایران به چهره های سیاسی و نخبگان ملی ختم نمی شوند. در بررسی افرادی که در جمع 17 هزار شهید ترور، بیشترین قربانیان مردم عادی هستندکه ربطی به سمت های سیاسی نداشتند، این تروریسم کور است؛ تروریسم کور می گوید هرکس با ما نیست علیه ماست. این گروه هدفی برای ترورندارند جز اینکه هر کسی را که تصور می کردند ربطی به ایدئولوژی انقلاب دارد را به شهادت رساندند.
در واقع گروهک منافقین، گروه سازمان یافته ای نبود که بخواهد لیست سیاهی با هدف گذاری تهیه کند بلکه هدف گذاری آنها همه حامیان انقلاب و نظام بود. منافقین چشمهایشان را بستند و مردم را به گلوله بستند و گرنه زنی که تنها مادر است چه خطری برای ایدئولوژی آنها داشته است؟ بنابراین اندیشه و ایدئولوژی گروهک منافقین شامل همه ملت ایران بود جز حامیان اندک تفکرتروریست پرورآنها.
*گروهک منافقین که این روزها نفس های آخر خود را می کشد با حمایت غرب درصدد است تا خود را بار دیگر احیا کند. که نمونه آن اجلاس پاریس و مستند بی بی سی بود. این درحالی است که ما با پدیده های نوین تروریسم در خاورمیانه و غرب مواجهیم. دلیل رویکرد دوگانه غرب به تروریسم چیست؟
رویکرد دوگانه غرب به تررویسم از این ناشی می شود که از نظر غربی ها این مسأله «حقوق بشری» نیست.
استدلال غربی ها از عملکردگروهک منافقین در قبال مردم و نظام ایران این است که آنها با جمهوری اسلامی درگیر «قدرت» بوده اند و چون به قدرت نرسیده و به حاشیه رانده شده است.
بنابراین کاملا روشن است که نگرش غرب به گروهک منافقین نه حقوق بشری است و نه تروریسم، بلکه نگاه کاملا سیاسی و در راستای مقابله با جمهوری اسلامی است.
نکته دیگری که لازم به آن اشاره شود، این است که مشکل اساسی مجاهدین خلق «ایدئولوژی» است و این درآینده برای غرب مشکلساز خواهد شد. هنوز در لگوی این گروهک تروریستی اسلحه وجود دارد یعنی از نظریه استفاده از خشونت دست نکشیده اند. همچنین در سخنرانی های سران آنها نشانه ای از دست کشیدن از مبارزه مسلحانه و خشونت علیه مردم ایران مشاهده نمی شود.
افراد سازمان مجاهدین خلق اگرچه از عراق به پاریس نقل مکان کرده اند، اما هنوز شیوه زندگی آنها برهمان مبنای پادگان اشرف است. همایش هایی که این گروهم برگزار می کند، تنها جنبه نمایشی دارد و دلیل عدول آنها از ایدئولوژی سازمان نیست. نمونه آن هم دستگیری مریم رجوی به جرم پولشویی در سالهای گذشته بود، که در پی این اتفاق چندین نفر از اعضای منافقین خود را مقابل دادگاه آتش زدند بنابراین خشونت طلبی جزء لاینفک تفکر این گروه است. برای این گروه با توجه به شرایط ابزار فرق می کند زمانی علیه ایران فروغ جاویدان راه انداختند و زمانی در اروپا علیه رئیس جمهور ایران تظاهرات می کنند یا به شهروندان ایرانی حمله می کنند. من مطمئن هستمکه اروپا نیز ازحضور این افراد متضررخواهد شد.
*تعبیری که غرب از تررویسم با نگرش تروریسم خوب و بد ارایه می کند، چه تأثیری در گسترش این پدیده در جهان دارد؟
اجازه بدهید از مسایل عینی تری حرف بزنیم. انتخابات آمریکا در پیش روست و یکی از موضوعاتیکه نامزدهای انتخاباتی آمریکا از آن علیه یکدیگر استفاده می کنند، نقش آمریکا در بوجود آمدن و تقویت پدیدههای نوین تروریسم مانند داعش است. امروز «تروریسم» موضوع روز آمریکا شده است، زیرا اگر پتانسیلی در افغانستان و پاکستان وجود داشته است، با دخالت آمریکا به عینیت رسیده و گروههای تروریستی پدید آمده است. در عراق هم این اتفاق افتاد و با حمله نظامی آمریکا به این کشور گروه تروریستی داعش پدیدآمد که بلای جان خارومیانه و حتی اروپا شد.
اتفاقات و حملات تروریستی پاریس، بلژیک و آلمان نشانه این است که تروریسم با کسی دست دوستی نمی دهد حالا چه این گروه داعش باشد یا منافقین.
*دلیل متهم کردن جمهوری اسلامی به حمایت از تروریسم برخورد نظام با منافقان است که این روزها باردیگر با مطرح کردن اعدام سال 67 این مسأله رنگ و بوی دیگری گرفته و مستند جنجالی بی بی سی هم در همین راستا بود. برای رد این اتهام از جمهوری اسلامی چه پیشنهادی دارید؟
مسأله اعدام های سال 67، مسأله ای درون نظام است و باید افرادی که متهم شدند باید از آنچه انجام شده دفاع کنند. برای تحلیل آنچه در آن سال رخ داده، باید به فضا و ساختارجامعه سیاسی آن زمان مراجعه کرد. کشوری که درگیر جنگ بود با پدیده ای به نام منافقین نیز دست و پنجه نرم می کرد که جان مردم را نشانه گرفته بودند و با دشمن خارجی ملت همپیمان شدند. در این شرایط اعدام افرادی که علاوه برخیانت، کمر همت به قتل مردم بسته بودند، چه جای بحثی دارد؟
*در سخنان خود به مسأله حقوق بشر هم اشاره کردید. آیا مذاکرات حقوق بشری ایران و اروپا که در دستور کار نظام قرار گرفته، می تواند دریچه ای به سوی رفع این اتهامات از جمهوری اسلامی باشد؟
من بعید می دانم. هرچند دیپلماسی تأثیرگذاراست اما میزان تأثیرگذاری آن محدود و موقت است. مثلا ممکن است در بهترین حالت، غرب برای مثبت شدن روند مذاکرات ایران و غرب، فعالیتهای منافقین را محدود کند اما حتما در یک برهه زمانی خواهد بود و دوباره به حالت سابق برمی گردد زیرا مشکلات سیاسی غرب با ایران حل نشده است که بخواهند مخالفین ما را بایکوت کنند.
نظر شما