به گزارش قدس آنلاین به نقل از خبرگزاری شبستان، بر اساس آیه مبارکه «وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا؛ و آنان را پیشوایانى قرار دادیم که به فرمان ما مردم را به راه سعادت آورند و به مقصد برسانند» انبیاء و اولیای الهی که به مقام شامخ امامت بار یافته اند رهبری و هدایت دل های مردم را با امر غیبی خدای سبحان بر عهده دارند.
واژه «امر» معانی متعددی دارد: گاهی مراد از آن شاءن است و جمع آن امور؛ زمانی به معنای دستور دادن و وادار کردن مامور است و جمع آن اوامر؛ هنگامی در برابر مفهوم «خلق» است و این معنی در بسیاری از آیات الهی بیانگر جهت ملکوتی اشیا است: «إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيئًا أَنْ يقُولَ لَهُ كُنْ فَيكُونُ؛ فرمان او چنين است که هرگاه چيزي را اراده کند، تنها به آن مي‌گويد: «موجود باش! و موجود می شود» و این آیه مبارکه «وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَر؛ امر ما تنها یکی است، آن هم به سرعت چشم گرداندن استِ»
در این صورت امر به معنای ایجاد دفعی موجودات در عالم برتر از طبیعت است و خلق، همان آفرینش تدریجی شیء دارای زمان و مکان در طبیعت است: «وَقَدَّرَ فِیهَآ أَقْوَاتَهَا فِی أَرْبَعَةِ أَیَّامٍ» و از آنجا که هر خلقی پس از امر است، هر شیء ملکی، افزون بر جهات طبیعی اش جنبه ای ملکوتی دارد که قول «کن فیکون» آن را تامین می کند.
البته خلق به معنای جامع مقابل ندارد و هر دو عنوان امر و خلق متقابل را شامل می شود مانند «الله خالق کل شیء» زیرا این آیه مجرد و مادی، ملک و ملکوت همگی را در بر می گیرد.
امر الهی در مقام خلقت به دو گونه ظهور می کند: تدریجی و عادی؛ خلاف عادت یعنی در لباس معجزه و کرامت. خدای سبحان برای مریم سلام الله علیها ظهور امر خود را در شکل کرامت تحقق بخشید که خارج از عادت است، به گونه ای که زکریا علیه السلام را شگفت زده کرد: «كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِنْدَهَا رِزْقًا قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّى لَكِ هَذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ؛ كريا هر بار كه در محراب بر او وارد مى شد نزد او [نوعى] خوراكى مى يافت [مى]گفت اى مريم اين از كجا براى تو آمده است او در پاسخ مى گفت اين از جانب خداست كه خدا به هر كس بخواهد بى شمار روزى مى دهد»
چنین رزقی ظهور رزقی ملکوتی است که با امر «کن فیکون» ایجاد می گردد.
اولیای الهی نیز بر اساس «یهدون بامرنا» با «کن فیکون» کار می کنند و گشودن گرفتاری های مادی و برآوردن حوائج، کمترین کرامت آن هاست.
اگر کسی خواست از جهل به علم، از ظلم به عدل، از بد فرجامی به حسن عاقبت و از دوزخ به بهشت درآید و تحول یابد باید به کرامات اولیای خدا به ویژه وجود مبارک ولی عصر عجل الله تعالی فرجه روی آورد تا به امر« کن فیکون» ایشان حاجاتش سامان پذیرد و قلبش هدایت گردد.
برگرفته از «امام مهدی علیه السلام، موجود موعود» نوشته آیت الله جوادی آملی
نظر شما