نهاد خانواده اساس و پایه هر جامعه و شالوده حیات بشری است؛ بویژه برای نظام جمهوری اسلامی ایران بر پایه اعتقادات و آموزه‌های اسلامی دارای اهمیت و ارج و قرب خاصی است.
به معنای حقیقی کلمه، خانواده همه هستی یک کشور است. بسیاری از مشکلات و معضلات جامعه در سایه بی توجهی و کم توجهی به تحکیم و قوام آن پدید می‌آید و به همین ترتیب راز و رمز رشد و تعالی کشور به سمت اهداف مورد نظر نیز از رهگذر همین توجه و التفات ویژه است. از این منظر نهاد خانواده اگر کارکرد درست و بجای خود را داشته باشد، بسیاری از نابهنجاری‌ها و نابسامانی‌ها مرتفع می‌شود، بخصوص شاهد کاهش و از میان رفتن آسیب‌های اجتماعی از قبیل اعتیاد و طلاق و فقر و بزهکاری خواهیم بود.
اساساً از همین روست که بزرگان دینی ما گفته‌اند، با ازدواج و تشکیل خانواده، نیمی از دین انسان کامل می‌شود.
ابلاغ سیاست‌های کلی خانواده از سوی رهبر معظم انقلاب که در روزهای اخیر در رسانه‌ها نیز بازتاب قابل توجهی داشته، نشان می‌دهد که از منظر مقام‌های عالی نظام و شخص رهبر معظم انقلاب، تحکیم و تقویت بنیان خانواده و تلاش برای از بین بردن موانعی که به تحقق این مهم آسیب می‌زند تا چه اندازه مهم و حیاتی است.
تلاش‌های همه جانبه در مسیر تحقق این اهداف و سیاست‌های کلی، مستلزم این است که ما به یکی از اضلاع مهم فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی یعنی بُعد رسانه‌ای توجه ویژه‌ای داشته باشیم.
توجه به این مسأله از این نظر لازم است که در دنیای کنونی رسانه‌ها که در اینجا شامل شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی هم می‌شود، به یکی از اعضای خانواده‌ها تبدیل شده‌اند، به طوری که عملاً گویا برای             عده ای جدایی از آن‌ها چندان ممکن و میسر نیست.
آنچه مهم است، اینکه ما با توجه به چنین شرایطی، کاری کنیم که از همین فضای رسانه ای، زمینه و بستری فراهم شود تا در نهایت نهاد خانواده از آسیب‌های خطرناک مصون مانده و مستحکم و اُستوار باقی بماند و از برکات استحکام و قوت آن، اعضای خانواده در درجه اول و کلیت جامعه در وهله بعدی منتفع شوند.
این مسأله نیازمند آن است که رسانه‌های جمعی ما بویژه رسانه هایی چون صدا و سیما که دارای مخاطبان انبوه میلیونی هستند، در فعالیت‌های خود به عرصه آگاهی بخشی اهتمام خاصی نشان دهند، چه آنکه تجربه نشان داده، افراط و تفریط در استفاده از رسانه و ناآگاهی نسبت به ماهیت و اقتضائات آن به سست شدن نهاد خانواده منجر می‌شود. بنابراین خود رسانه‌ها و صاحبان آن‌ها باید با احساس مسؤولیت و دغدغه مندی در این زمینه برای مردم، بینش و آگاهی و بصیرت لازم را به ارمغان آورند.
نباید از انواع جذابیت‌ها در رسانه صرفاً برای ایجاد سرگرمی استفاده کرد، البته تا جایی که عدم جذابیت خود سبب نشود مردم و خانواده‌ها به سراغ رسانه‌های رقیب بروند که امروز کانون محوری بنیان فرهنگی و اعتقادی خانواده ایرانی را نشانه رفته اند.
تحقق چنین هدفی همچنین نیاز به این دارد که به ارتقای سواد رسانه ای در جامعه و بویژه در درون خانواده‌ها کمک کنیم و با آموزش‌های عمومی، مخاطبان را با سود و زیان رسانه آشنا کنیم.
به لطف الهی در سال‌های اخیر گام‌های خوبی در این زمینه در مدارس و نهادهای آموزشی و فرهنگی برداشته شده که بی‌تردید تداوم آن با رفع معایب و نواقص می‌تواند به کاهش آسیب‌ها کمک کند و از آن سو سبب مهارت افزایی اعضای خانواده‌ها در چگونگی مقابله با بحران‌های مرتبط با نهاد خانواده شود.