به گزارش قدس آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان؛ منافقین و جنایت‌های آنها از ذهن مردم ایران پاک نخواهد شد. بمب‌گذاری‌های آنها در سال‌های اول پیروزی انقلاب اسلامی و ترور بسیاری از شخصیت‌های سیاسی و بلندپایه کشور، مسئله‌ای نیست که از خاطر مردم پاک شود. اما جنایات این گروهک تروریستی به ایران محدود نمی‌شود.
در سال های 1988 و 1989 در عراق گروهک تروریستی منافقین در نسل کشی کردهای عراق با صدام همکاری کرد.
در جریان این عملیات که به انفال کردها مشهور است، از فوریه تا سپتامبر 1988 که در استان‌های کرکوک، دیاله، نینوا و صلاح‌الدین، اجرا شد، بیش از سه هزار روستا نابود و بیش از 182 هزار جمعیت بی‌دفاع از سوی ارتش و ماموران امنیتی بعث به قتل رسیدند و شهرهای حلبچه، طویلا، خورمال، سید صادق، پینجوین، قلعه دیزه، سنگ سر، جوارتا، قلاچولان و ماوهت به تمامی ویران و از سکنه خالی شدند.
این اتفاق به عنوان نسل کشی در بسیاری از کشورهای جهان پذیرفته شده و علیه آن قطعنامه صادر شد.
مدتی پیش بود که تعدادی از جداشدگان گروهک تروریستی منافقین، در نامه‌ای این عملیات را تشریح کردند و نوشتند: بزرگترین اتحاد عمل مجاهدین خلق(منافقین) با دیکتاتور وقت یعنی صدام حسین در عملیات کردکشی شکل گرفت که سازمان مجاهدین(منافقین) آن را مروارید نامید.
دیکتاتور وقت عراق که در داخل کشورش به سرکوب قوم‌ها و اقلیت‌های عراقی به طور خاص کردها پرداخته بود و به شدت نگران از دست دادن کنترلش بود مجبور به فرستادن نیروهای زیادی برای پاکسازی کردها به شمال عراق شد.
منافقین همانطوری که همیشه سرکرده‌شان به وضوح می‌گفت که ادامه حیات خودشان را در ادامه حیات دیکتاتور عراق می‌دیدند، به دست و پا افتاده و به صدام وعده دادند که کردها را به منافقین بسپارد و او به جنگ کویت بپردازد و خودش را درگیر پاکسازی کردها نکند. بلافاصله مسعود و مریم رجوی فرمان حمله به کردها را صادر کردند و حتی در فیلم‌هایی که هنوز در داخل خود گروهک موجود است، مریم رجوی فرمان داد تا کردها را با تانک‌ها زیرگرفته و از هدردادن گلوله جلوگیری شود.
درفیلم‌هایی که بعد خود گروهک آنها را از بین برد، کردهایی را نشان می‌داد که با لباس‌های کردی در زیر تانک‌های منافقین له شده بودند و دختران جوان و کودکانی که بر اثراصابت گلوله نقش زمین شده بودند.
عملیات انفال
عملیات انفال، عملیاتی در سال ۱۹۸۸ تا ۱۹۸۹ بود که در جریان آن نیروهای رژیم بعث عراق که به طور مستقیم از صدام حسین (دیکتاتور سابق عراق) فرمان می‌گرفتند، بیش از 185000 کرد عراقی را با کمک گروهک تروریستی منافقین قتل‌عام کردند.
بنا بر آمار تأیید شده، در طی عملیات هفت‌ماهه انفال از فوریه تا سپتامبر ۱۹۸۸، که تنها در استان‌های کرکوک، دیاله، نینوا و صلاح الدین اجرا شد، بیش از 4200 روستا نابود و بیش از 185000 نفر مردم بی‌دفاع از سوی ارتش و مأموران امن و مخابرات عراق به قتل رسیدند که از لحاظ گستردگی و حجم کشتار و درنده‌خویی، نزد بسیاری از کشورها و سازمان‌های بین‌المللی به‌عنوان یکی از فجیع‌ترین جنایات علیه بشریت به ثبت رسیده است و توسط رژیم بعث و با فرماندهی مستقیم رهبری آن صورت گرفت، نابودی کردستان و کشتار مردم آن را هدف گرفته بود. استفاده از اسلحه شیمیایی و کشتار حلبچه در جریان عملیات انفال روی داد.
Middle East Watch در این زمینه چنین گزارش می‌دهد: «پروسه انفال در کوتاه‌ترین زمان ممکن، بیشتر مناطق و خاک کردستان را مورد هجوم و نابودی قرار داد، در این حملات بیش از 200 هزار انسان کرد کشته شدند و موجب ویرانی بیش از چهار هزار روستا و سه‌هزار و صد مسجد و صد کلیسا شد. در این عملیات بیش از دو میلیون راس احشام نابود شد و تأثیر مخرب بزرگی بر طبیعت کردستان گذاشت که حجم فراوانی از باغات و فضای سبز و رودخانه‌ها و چشمه‌های کردستان را نابود کرد. »
عملیات انفال، اوج انفعال صدام در مقابل کردها بود
در مرحله نخست این عملیات ۲۰ لشکر ارتش عراق ۱۰۰ حمله را علیه ساکنین غیرنظامی و بی‌دفاع روستاهای کُردنشین انجام داده و غیر از کشته شدن شمار بسیاری از ساکنین مناطق ۱۶۰ تن از آنان که توانستند از دست نیروهای نظامی بعث بگریزند در راه رسیدن به مرزهای ایران از شدت برف و سرما جان باختند. در مرحله دوم نیز جنایات و فجایع مرحله اول تکرار و سربازان بعث اقدام به کشتار لجام‌گسیخته کُردها کردند.
مرحله سوم انفال نیز با مرگ ۳۰۰۰۰ تن از کُردهای عراق همراه بود و تنها در یک روز یعنی ۱۴ آوریل ۱۹۸۸، ۲۰۰۰۰ تن به‌ویژه زنان و کودکان از سوی نیروهای بعث دستگیر و در گورهای دسته‌جمعی دفن شدند. در این مرحله بیش از ۷۲۸ روستا نابود شد و بیش از ۷۴۰۷ تن از زنان به زندان‌های رژیم بعث منتقل شدند. طبق آمار در این مرحله انفال شمار بسیار زیادی از کودکان نوزاد زیر یک سال به مبلغ ۵۰ دینار فروخته شدند. در مرحله چهارم انفال حملات شیمیایی صدام علیه روستاهای کُردنشین شروع‌شده و ۵۵۰۰ تن در این مرحله مفقودالاثر شدند.
در مراحل ۵، ۶ و ۷ انفال نیز رژیم بعث عراق تمام توان خود را برای زدودن هرگونه آثار حیات از مناطق کُردنشین و نابودی کامل کُردها به کار گرفت، اما با مقاومت نیروهای پیشمرگ کُرد وابسته به احزاب کُردی عراق، نتوانست اهداف خود را به انجام برساند و حملات شیمیایی رژیم به‌شدت افزایش یافت.
در آخرین مرحله انفال نیز، رژیم بعث همزمان با تداوم حملات شیمیایی با بمب خوشه‌ای مناطق شمالی عراق و نزدیک مرز ترکیه حمله کرده و در نتیجه شمار بسیاری از ساکنین این مناطق به‌سوی ایران و ترکیه آواره شدند و در این مرحله نیز شمار بسیار زیادی از کُردهای ساکن این مناطق مفقودالاثر شدند.
منافقین روزی چنگ بر دامان صدام زده و خونین‌ترین جنایات را علیه ملت ایران و عراق رقم زدند؛ امروز نیز برای ابراز وجود دست به دامان داعش و فسیل‌های عرب شده‌اند که خود زیر تیغ محور مقاومت قرار دارند.
نظر شما