سال تحصیلی دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی پس از نزدیک به سه ماه به طور رسمی و غیر رسمی شروع شده است. این روزها دانشجویان خود را برای حضور دوباره در کلاس های درس آماده می کنند و شماری از داوطلبان کنکور هم خود را به صندلی دانشگاه ها رسانده و همراه با سال بالایی ها سال تحصیلی را شروع می کنند.
از گذشته گفته اند دانشجو، دانشگاه را کعبه آمال می داند.می خواهد به مهمترین آرزوهای خود دست یابد و در واقع فرد مفیدی برای کشورش باشد. همه اما مطالبات دانشجو را تنها مسایل سیاسی می دانند، در حالی که اینگونه نیست و گاه دانشجویان خواسته هایی دارند که شاید در دل همین مطالبات سیاسی مطرح می شود بلکه تحقق یابد.به این معنا که وقتی اعتراض ها و نامه های ملتمسانه دانشجویان به وزارت علوم و مسوولان دانشگاه به جایی نمی رسد، دانشجویان خواسته های خود را در قالب مطالبات سیاسی مطرح می سازند.
در این گزارش تلاش بر این است تا در آستانه سال تحصیلی، مهمترین مطالبات دانشجویان به گوش مسوولان رسانده شود. خواسته ها و آرزوهایی که برآورده کردن آن در صحبت زیاد سخت نیست اما در عمل به نظر می رسد، دانشگاه ها کمتر از عهده آن بر می آیند.
فاصله های طولانی میان کلاس های درسی
مینا دانشجوی رشته حقوق دانشگاه آزاد اسلامی که در سال سوم این رشته به سر می برد، از تداخل ساعات درسی گله دارد و به خبرنگار ما می گوید: در دوره لیسانس به وقتی که دانشجو می تواند در دانشگاه بگذراند، احترام گذاشته نمی شود. برگزاری ساعت های کلاسی و زمان برگزاری آن تنها با شرایط استادان تطبیق داده شده است و دانشجو در این میان نقشی ندارد. مثلاً یک کلاس از ساعت هشت و نیم تا ده و نیم ادامه دارد. کلاس بعدی از ساعت ده و چهل پنج دقیقه تا ظهر به طول می انجامد. این فشردگی را داشته باشید اما ناگهان یک فاصله سه تا چهار ساعته با کلاس بعدی ایجاد می شود. دانشجو نمی داند با این فاصله زمانی سه تا چهار ساعته چه کند، به کتابخانه می رود تا ساعت سه در آن را می بندند، به خانه نمی تواند برود، خوابگاه دور است و هزاران مشکل دیگر تا کلاس آخر هم برگزار شود و شب به خانه یا خوابگاه برسد.
به گفته مینا، تداخل ساعات کلاسی به امتحانات پایان ترم هم می رسد و برای تمام کردن درس و خلاص شدن از این شرایط تحصیل، چاره ای نیست جز اینکه با وجود این تداخل ها زودتر انتخاب واحد کنیم.
مشکلات دانشجویان شاغل
محمد؛دیگر دانشجوی دانشگاه آزاد که در مقطع ارشد رشته آی تی تحصیل می کند با خبرنگار ما از تداخل کار و درس گله می کند: ساعت های کلاسی برای دانشجویان شاغل و غیرشاغل فرقی ندارد و ممکن است در همه ساعات روز کلاس ها ارایه شوند. دانشجویان شاغل هم مجبورند برای حضور در کلاس و حذف نشدن در امتحان پایان ترم از محل کار مرخصی بگیرند. برگزاری کلاس های درس در وسط هفته برای دانشجویان شاغل بسیار سخت است. ای کاش این موضوع تا حدی مورد توجه دانشگاه ها قرار گیرد یا حداقل ساعات غیبت این دسته از دانشجویان افزایش یابد.
محمد تاکید می کند که تحصیل در دانشگاه آزاد شوخی نیست و باید برای مدیریت هزینه ها کار کرد وگرنه دانشجویان از پس پرداخت شهریه بر نمی آیند.
کمتر به فکر پول گرفتن و مدرک دادن باشند!
فرید؛دانشجوی رشته زبان فرانسوی که در دانشگاه شهید بهشتی تحصیل می کند گله های زیادی را از دانشگاه مطرح می سازد. او ابتدا به خبرنگار ما می گوید: در مقطع کارشناسی ارشد چرا دانشجو باید سه روز در هفته به دانشگاه بیاید؟ هیچ نظم خاصی در برنامه های کلاس بندی وجود ندارد و هر زمانی که استاد راحت باشد کلاس ها ارایه می شود. مثلاً باید برای یک درس ، وسط روز یا آخر وقت به دانشگاه برویم چون استاد آن زمان را می تواند برای کلاس ما اختصاص دهد.
فرید، گله دوم خود را درباره مبالغی می داند که به هر دلیلی از دانشجویان در دانشگاه دریافت می شود. به گفته این دانشجو، دانشجویان روزانه هم کمتر از دیگر دانشجویان شهریه پرداز هزینه ندارند. فرید تاکید می کند که دانشگاه کمتر به فکر دریافت پول و دادن مدرک باشند بلکه بهتر است دیگر به فکر ارتقای خودشان باشند.
او که دل پری از شرایط تحصیل در دانشگاه دارد، از تغییر هر ساله قانون های آموزشی گله دارد و می گوید: هر سال قانون های مرتبط با امور دانشجویان در دانشگاه ها تغییر می کند در حالیکه با این تصمیمات موقتی به هیچ موفقیتی دست نمی یابند بنابراین بهتر است شرایط را بهتر سازند تا دانشجویان با انگیزه بیشتری تحصیل کنند.
انجمن های علمی تشکیل شوند
مهدی ،دانشجوی رشته مدیریت دانشگاه تهران است که در مقطع دکتری تحصیل می کند. مهدی ابتدا در خصوص تشکیل دوباره انجمن های علمی تاکید دارد و به خبرنگار ما می گوید: انجمن های علمی سال هاست رنگ فعالیت به خود ندیده اند، این در حالی است که وزارت علوم در دوره آقای روحانی تاکید بر پر رنگ تر شدن نشاط دانشگاه ها دارد. در دانشگاه ها هر گونه صنفی فعالیت می کند به جز انجمن های علمی که می توانند به دانشجویان در کسب علم هم کمک کنند و تنها هدف و ماهیت سیاسی ندارند.
مهدی در ادامه با نا امیدی از وضعیت غذای دانشجویی در دانشگاه تهران هم گله می کند: وضعیت کیفیت غذا اصلاً خوب نیست و تصورش را نکنید که در دانشگاه تهران بهترین غذا به دانشجویان داده می شود. من اصلاً به رستوران دانشگاه نمی روم و تاکنون نشده در این دانشگاه غذایی بخورم. فکر می کنم کیفیت نسبی غذا یکی از اولیه ترین خواسته های دانشجویان در همه دانشگاه های کشور است که متاسفانه هیچ وقت این خواسته در قالب تحصن ها و اجتماعات و اعتراضات تحقق نیافته است.
این دانشجو در ادامه به بحث فعالیت های سیاسی دانشجویان هم اشاره ای می کند: فعالیت های سیاسی در دانشگاه ها بهتر است مدیریت شده صورت گیرد چون تنها با تعادل سازی است که خواسته ها به هدف می رسند. اما در برخی دانشگاه ها و گروه های آموزشی، افراطی گری های سیاسی دانشجویان خیلی زیاد است و اصلاً معلوم نیست چه می خواهند. انجمن های اسلامی و تشکل های صنفی در همه دانشگاه ها باید شکل بگیرند و نباید مانع انتخابات آزادانه این تشکل ها شد چرا که فعالیت های سیاسی دانشجویان را حساب شده، مدیریت می کنند.
گران نکنید!
سارا دانشجوی رشته زیست شناسی دانشگاه اصفهان با افزایش اجاره بهای خوابگاه ها مخالفت دارد: خود مسوولان یعنی افرادی که در صندوق رفاه یا وزارت علوم، مصوبه افزایش قیمت اجاره خوابگاه ها را امضا می کنند یک روز به خوابگاه دختران یا پسران بروند، سری بزنند. آیا حاضر می شوند فرزندشان را در این خوابگاه ها حتی یک ساعت نگه دارند؟ اینجا حتی بر سر پریز برق برای شارژ تلفن هم دعواست. آن وقت مسوولان محترم تنها به فکر وارد کردن انواع فشارهای مالی بر دانشجویان هستند.
سارا که از شرایط خوابگاه خودش در دانشگاه اصفهان دل خوشی ندارد به خبرنگار ما می گوید: یکی از مهمترین ناراحتی ها و حتی عصبانیت های دانشجویان همین موضوع است. برخی از دوستانم قبل از شروع کلاس ها نزد رئیس دانشگاه رفته اند و نسبت به این موضوع اعتراض کرده اند اما رئیس دانشگاه گفته این موضوع در اختیار آن ها نیست و صندوق رفاه تصمیم گرفته است. به صندوق رفاه بگویید در ازای کدام خدمات جدید برای سال تحصیلی جدید، این مبلغ اضافه شده است؟
چه کسی پاسخ می دهد؟
خبرنگار ما برای پیگیری موضوع مطالبات دانشجویان به روسای دانشگاه های علامه طباطبایی، شهید بهشتی، علم و صنعت، تهران، خوارزمی، خواجه نصیرالدین طوسی، صنعتی امیرکبیر و فردوسی مشهد تماس گرفت اما آن ها هنوز سال تحصیلی آغاز نشده خود را در جلسات غرق کرده اند.
در این میان تنها علی آهون منش رئیس اتحادیه دانشگاه های غیردولتی پاسخگوی پرسش های ما بود که درباره برآورده ساختن مطالبات دانشجویان به خبرنگار ما گفت: در دانشگاه ها و موسسات غیردولتی و غیرانتفاعی میزان دانشجویان کاهش یافته و ظرفیت ها خالی است. افزایش کیفیت به افزایش بهره وری و اعتبار در نظر گرفته شده بستگی دارد. از آنجا که با کاهش دانشجویان، اعتبارات هم کمتر می شوند پس باید روی افزایش بهره وری برای افزایش کیفیت ها تمرکز کرد. به این صورت که برای غذای دانشجویی با همان کیفیت، نظارت بیشتری نسبت به گذشته صورت گیرد. بنابراین کیفیت بهره وری در غیرانتفاعی ها نسبت به سال های گذشته افزایش می یابد که این موضوع خوابگاه ها را هم در بر می گیرد.
به نظر می رسد در سال تحصیلی جدید مطالبات دانشجویی نه تنها در قالب مسایل ذکر شده در این گزارش بلکه در سطوح بسیار بالاتر مثل لزوم توجه بیشتر به تحقیق و پژوهش و جذب استادان با سوادتر مورد توجه قرار گیرد. آنچه مسلم است، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری به تمام دانشگاه هایی که از وزارتخانه تحت مدیریتش مجوز فعالیت دارند، سری بزند و از نزدیک و به صورت مستقیم در جریان مطالبات دانشجویان قرار گیرد. هر چند قول عملی ساختن این خواسته ها خیلی سخت است، حداقل شنونده مشکلات و گله های آنان باشد. دانشجویان قشر مهمی از این جامعه به شمار می َآیند که در سایه سار انواع مشکلات آموزش عالی به حاشیه ای رانده شده اند.
نظر شما